การฝึกทักษะการต่อสู้

//คว้าเรน่า
//หน้าบูด
อยู่ต่อเถอะ...

ป..เปล่าหรอกค่ะ...ฉันไม่อยากให้มันหาย...นี่ถ้าได้อีกข้างล่ะก็....อะหึหึหึ//ยิ้มก่อนจะพึมพำเบาๆ//สะดุ้งเพราะเย็น

กินด้วยสิ//เดินมานั่งลงตรงหน้าโคอะล่า เเล้วอ้าปากให้ป้อน

เน้!!!!!! ฉันเอาเค้กมาให้เธอเขียวนะเรน่า ปัดโธ่//หน้าบูด


ทำไมเธอไม่ให้ลูน่าป้อนซะล่ะมิกิ เชอะ //สะบัดหน้าหนี

หมอนั่นมีมือนี่...//คว้าเรน่าอยู่

อ่าว โกรธผมเรื่องไร??//งง

//มองทุกคน แล้วยิ้ม

ฮึ้ย ไม่มีอะไรหรอก อ้าปากสิ//ตักเค้กให้มิกิ

//ยังคงคว้าตัวเรน่าไว้...

//อ้าปากให้อย่างงงๆ

นี่...คุณต้นหญ้า...เราไม่ได้คุยกันนานแค่ไหนแล้วนะ....ช่วงนี้คุณไส้เดือนแวะมาเยี่ยมบ้างหรือเปล่าล่ะ...ช่วงนี้ฝนไม่ค่อยตกแล้วนี่เนอะ...//พึมพำกับต้นหญ้า

...//ป้อนเค้กให้มิกิแล้วเอาทิชชู่เช็ดที่เลอะให้ที่มุมปาก

//มองโคอะล่า
//มองเอส
//มองมิกิ
//มองมิยะ
ฟู่...

ฉันจะไม่เข้าใกล้พวกนั้นเด็ดขาด ขอห่าง12เมตร//ชี้พวกที่นั่งป้อนขนมกัน

เธอจะมองอะไรนักหนาฮะลูน่า เดี๋ยวเอานิ้วจิ้มตาเลย /( - -)

//ปล่อยตัวเรน่า
ไปด้วย...//หน้าบูด

ไม่มีอะไร...//มองโคอะล่า
//ปิดตา

อ้าว ไปกันหมดเลย - -//งง

//นั่งกอดเข่า

//หน้าบูด
//พิงต้นไม้

อะไรของเขา//มอง
ขอบคุณสำหรับเค้กนะครับ//ยืนขึ้น โค้งให้นิดหน่อย เเล้วเดินจากไป
//หลับใต้ต้นไม้

//นั่งหลับตาพิงต้นไม้

//มองมิกิ
//เตะต้นไม้

เอาเค้กมาจากไหนน่ะ//นั่งมอง

อ่า...คุณต้นไม้ช่างเป็นที่พักผิงของทุกคนได้ดีเลยล่ะค่ะ...//ยิ้มให้กับต้นไม้//จะว่าไป...หวังว่าคุณงูจะไม่กลับมาน่ะนะ...//พึมพำเบาๆก่อนจะคุยกับต้นหญ้าต่อ

//มองลูน่า เเล้วหลับต่อ

ฉันเอามาจากเมืองชั้นใน เห็นมันมีเค้กฤดูกาลใหม่มาเลยซื้อมาฝาก มีแครกเกอร์ด้วยนะเอามั้ย //ยื่น

ฟุ่...//นอนกอดกิ่งไม้(?)

//หันไปมองลูน่าอย่างงงๆ เเล้วหลับต่ออีก

เห้อ น่าเบื่อจัง เก็บของกิน//เอนตัวลงนอนตักมิยะ

//มองมิกิ
//ปากิ่งไม้
//ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

...//ปาเสียม

//มองเสียม

ร...รุ่นพี่โคอาล่า..//ตกใจ//ค...คงเหนื่อยสินะคะ...//มองคนที่นอนตักตัวเองแล้วยิ้มน้อยๆ

//มองกิ่งไม้//คุณปามาทำไมครับ??
//มองเสียม

//โดนเสียมแทง

//มองฮันซี่ ทำหน้าตกใจ

//มองมิกิ
อยากปา

//มองคุณฮันซี่
//ตาโต

//วิ่งไปหาฮันซี่//เป็นไรมากป่าว??

อ้าว โดนคุณฮันซี่หรอกหรอ โทษทีค่ะ พอดีว่าจะเฮดช๊อตลูน่า //ถอนหายใจ

//นั่งกอดเข่า+ฟุบ

โคอะล่า...โหดร้าย...//น้ำตาซึม

แค่อยากแกล้งลูน่าเท่านั้นแหละ //นอนกอดเอวมิยะต่อ

//มองโคอะล่า
//ยิ้ม
//อุ้มคุณฮันซี่ไปห้องพยาบาล

//เดินกลับไปที่ต้นไม้ เเล้วนอนต่อ

//หลับไปจริงๆ

//กลับมา
//เลือดเต็มตัว
ไปอาบน้ำล่ะ...

//สัปหงก..

//นอนตายอย่างสงบ

//ตื่น

ย...อยากให้ใครสักคนตบหน้าจังเลยค่ะ....//พึมพำ