การฝึกทักษะการต่อสู้

//ไม่สนใจใคร ขยับตัวไปโอบเอวโคอะเล่อย่างอดไม่ได้

ฟุ่...//เอาดินมาเช็ดจมูก(มันใช่มั้ย...)

//กัดฟัน

//มองเอส
เฮ้มิกิ...นายอย่ายั่ว(โมโห)มากนักสิ...

//รีบเดินหนีไปก่อนจะสะกดอารมณ์ไม่อยู่

//มองคนเดินหนี
ฟุ่...//เอนหลังพิงต้นไม้อีกรอบ

อ้าว เอสไปซะแล้วล่ะมิกิ//ลูบหน้ามิกิ

//ขยับตัวด้วยความจั๊กจี้//อื้ออ

นี่มิกิ..ลูน่าเค้าบอกว่าเธอน่ารักแน่ะ//เล่นผมมิกิ

//นั่งมอง

มิกิ อย่าเข้าใกล้ฉันนะ

เอ้อ เรน่าเธอเห็นมิยะบ้างไหม//เงยหน้าขึ้นมาถาม

ฉันเปล่าพูด...ฉันแค่คิด...(คิดเสียงดังไปนะ!!)

ฉันสัมผัสได้....//นี่ฉันชื่อโคอาล่าหรือเจน = =

//หัวเราะโคอะล่า
มันก็แค่ความคิดชั่ววูบเท่านั้นล่ะ...//ยิ้มให้โคอะล่า

//นอนเล่นให้คนเล่นผมต่อ//ก็จริงที่ลูน่าว่า
<<<คนหลงตัวเอง

//เดินกลับมาเงียบๆ แล้วนั่งลง

เอ่อ...//ไปต่อไม่เป็น

ฟี้ๆๆๆ..//หลับ

เอ่อ ทุกคนครับ ผมมีของฝากมาให้ จากกำแพงชั้นในครับ เป็นเครื่องรางครับ

ฮ่าๆๆๆ แต่มิกิก็ดูน่ารักจริงๆนะ เนอะลูน่า//ก้มลงเอาหน้าผากโขกมิกิเบาๆ

//กุมขมับ
//มองเอส
เอ๋...ขอบคุณนะ...//ตาเป็นประกาย

//เผลอพยักหน้าให้โคอะล่า

ของคุณลูน่าเป็นเครื่องรางสำหรับการบังคับบัญชาครับ เหมาะกับหัวหน้าหน่วยดี ฝากให้คุณเรน่าด้วยนะครับ

อ๊ะ...
ขอบคุณจริงๆนะเอส!//กระดิกหาง(?)
เดี๋ยวฉันเก็บไว้ให้เรน่าเอง!

เลิกพูดว่าน่ารักได้เเล้ว ผมต้องหล่อสิ//กุมขมับที่โคอะเล่โขกมา
//เเอบยิ้มกับท่าทีของลูน่า

ของคุณโคอาล่า อันนี้ครับ เครื่องรางความรัก มันจะช่วยให้ได้สมหวังกับคนที่รักครับ //ยื่นให้

ผมไม่ได้ซื้อมาเผื่อคุณมิกินะครับ แต่เอาอันนี้ไปละกัน เครื่องรางแห่งชัยชนะ ช่วยให้มีชัยในทุกการแข่งขัน //ยื่นให้

เฮ้ๆ มะ ไม่เอาน่ามิกิมันจั๊กจี้นะ ฮ่าๆๆ อ้ะ ขอบใจนะเอส ที่จริงนายก็น่าจะพกไว้สักอันนะ//ยิ้มให้

นายยิ้มอะไร...//มองมิกิ

มีอีกอันครับ อันนี้ลูกเต๋านำโชค ผมเห็นว่าเหมาะกับคุณลอว์ดี ทำให้มีดวงเรื่องพนัน รบกวนคุณลูน่าอีกทีนะครับ

ได้เลยเอส!//กระดิกหาง(?)อีกครั้ง
นายนี่ใจดีจริงๆเลยนะ!//หลุดมาดจุดไข่ปลา...

//ทำหน้ายู่ เเล้วเมินไม่รับของจากเอส
พอก็ได้//บอกโคอะล่า
...ผมก็เเค่กำลังคิดว่าคุณก็น่ารักกับเขาเหมือนกัน//ทำเเก้มป่อง ตอบลูน่า

//นั่งแบบเซ็งๆ

ครับ ทุกคนชอบผมก็ดีใจครับ //ยิ้ม

อะอ้าว ทำไมครับ คุณมิกิ?

................................//หน้าแดงนิดๆ แล้วหายเป็นปกติ
นายเองก็ชมคนอื่นเป็นเหมือนกัน...//ยิ้มให้มิกิ

//มองเรน่า
นี่ๆๆ!
เอสเอาของฝากจากเมืองชั้นในมาให้ล่ะ!//ยื่นของให้เรน่า

//มองลูน่า
ไม่เอาหรอก//หันหน้าไปทางอื่น เเล้วหลับต่อ

คิกๆๆๆ ชอบดิ้นดีนัก //เอานิ้วจิ้มเอวมิกิซะเลย //มิกินายลองเปลี่ยนไปนอนตักลูน่าบ้างดีมะ //ชี้

ห๊ะ...//มองโคอะล่า

ไม่ชอบผมเเล้วหรอ??//ถามโคอะล่า

ชอบสิจ๊ะพ่อหนุ่ม //เอามือบีบหน้ามิกิ // แต่ฉันกลัวลูน่าฆ่าฉันตายซะก่อนล่ะ ฮ่าๆ

ฉันจะไปฆ่าเธอทำไมกัน...?//มองโคอะล่ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่

//มองคุณโคอาล่า แล้ว ยิ้มเบาๆ ตามีแววเศร้านิดๆ

เฮ้เอส...
ร่าเริงหน่อยสิ...//ตบบ่าเอส

//มองเอส//หึ ไม่สนหรอก//หลับต่อ

//มองมิกิ
ฉันควรถอนคำพูดที่ชมนายไปดีไหมนะ...//พิงต้นไม้

ไม่ดี//ตะโกนตอบลูน่าไป

//กระซิบคุณลูน่า

ไม่เป็นไรครับ ขอแค่เธอมีความสุข ผมก็พอใจแล้ว //ยิ้ม

//หัวเราะเบาๆ
ฟุ่...

//มองเอส
ฉันดีใจที่นายเห็นคนที่นายรักมีความสุขแล้วนายรู้สึกยินดีกับเขานะ...//ยิ้มให้เอส

//ยิ้ม ไม่พูดอะไร

นี่ลูน่า ถ้าเกิดว่าสมมตเอสมาเจอตอนฉันอยู่กับมิยะจัง ไม่ลงไปดิ้นเลยหรอ//หันไปถามลูน่า