หอ-ห้องพักทหาร

จนได้สินะครับ... -กุมขมับ

คุณชาร์ลอตพักเถอะนะๆเจ้าคะ // พยายามดันตัวชาร์ลอตให้ไปนอน

ถ้าไม่ยอมนอนล่ะก็... จะเอาหนังสือยาโอยมาแทนที่หนังสือพวกนี้ให้หมดเลยนะเจ้าคะ! =A= (// ก็ยิ่งนอนไม่หลับหนักกว่าเดิมน่ะสิ!!!)

ก็เตือนแล้วนี่คะ พาไปนอนก่อนละกันค่ะ //มองชาร์ล็อตต์ที่ล้มลงไป

ขอบคุณที่ช่วยนะครับคุณพราว....//ยิ้มบาง

งือ......ตัวก็ไม่ได้เบาๆนะครับเนี่ย.......//กึ่งดึงกึ่งลาก

ห....ห้องนี้สินะครับ.....? //หอบ เปิดประตูเข้าไป ดันตัวชาร์ล็อตต์ขึ้นเตียง

อือ.....นาย....อย่า....มา....แตะตัว....ฉ....//เป็นลมอีกรอบ

//โดนลากมานอนในห้อง

แหะๆ ^^ (กะว่าจะหาสาววายเพิ่มแล้วเชียว // เฮ้ย!!! ไม่ใช่!!!)

//เดินออกมาจากห้อง ปิดประตู

เฮ้ๆ อย่าดีกว่าครับ แค่นี้ก็เยอะจนจะล้นบอร์ดแล้วนาครับ..... //เกาแก้ม มองพราว นั่งลงบนโซฟา

แค่ประมาณ 2 คนเองเจ้าค่ะ =w= // เกาหัว

ท่านฟรีซเองก็ต้องพักผ่อนด้วยนะเจ้าคะ ^^ นี่ดิฉันก็ว่าจะกลับห้องแล้วเจ้าค่ะ ราตรีสวัสดิ์เจ้าค่ะ // เปิดประตูเข้าห้องตัวเอง หนังสือการ์ตูนวายหล่นลงมาทับ // ...แอ่ก

ไปสู่สุขติเถิด......//สวดมนต์ให้พราว

มาวันนี้ก็ยังไม่เจออีกแฮะ เขาไปอยู่ที่ไหนของเขาล่ะเนี่ย? //เดินวนอาคารหลายรอบ

หืม? งืมๆๆๆ เอะอะไรกันหนวกหูจริง//สะลืมสะลือตื่นขึ้นมา
ให้ตายเถอะ ง่วงชะมัด แล้วฉันมานอนนี่ได้ไงเนี่ย..//ขยี้หัวหงุดหงิด คลานกลับห้องท่าเดียวกับจูออน

มาถึงก็แอบตั้งหม้อปรุงยาที่ัหัวเตียงทันที...

หืม? กลิ่นไรหอมๆ//ค่อยเลื้อยตามกลิ่นหม้อปรุงยา
ตึก ตึง โครม!!//ตกบันได คลานไปต่อ

... -มองคนล้ม เห็นว่าไม่เป็นอะไรมาก กลับห้อง

หลายมาตรฐานฟร่ะเฮ้ย..//หันไมองหมอ เบะปากนิดๆ
ว่าแต่กลิ่นอะไรน่ะ//ทำจมูกฟุดฟิด คลานต่อไป

ก็คุณไม่เป็นอะไรเลยนี่ครับ -ยิ้ม

หรือถ้าอยากให้ผมดูแลเป็นการส่วนตัวก็ไม่ว่ากันนะครับ -ขำ

อื๋อ...? นั่นคุณกาเบรียลกับคุณมิเนกิ... //กำลังจะเดินเข้าไปทัก

......! //เอี้ยวตัวไปหลบหลังเสา

......ไม่ไปขัดจังหวะดีกว่าแฮะเรา....คิก...//ได้ยินประโยคที่หมอพูดกับ 'คนไข้ส่วนตัว' เมื่อครู่ กลั้นขำสุดชีวิต

สวัสดีเจ้าค่าาาาา! =w= หายไปนานเลยกับการบ้านกองโตต้องขออภัยจริงๆเจ้าค่ะ (T_T) (_ _) (T_T) // พยายามออกจากกองการบ้าน

อะไรกันครับฟรีซ -เดินยิ้มๆไปหาฟรีซ

อ้ะ....ส...สวัสดีครับ...! //สะดุ้งเฮือก มองกาเบรียล

ผมเพิ่งเดินผ่านมาเท่านั้นเองครับ...ไม่ได้เห็นไม่ได้ยินอะไรซักหน่อย.....//(ตีหน้า)ยิ้มซื่อๆ ยังคงกลั้นขำจนปวดท้อง

อ้าวคุณพราว...สวัสดีตอนค่ำครับ....! //โบกมือ มองกองการบ้าน กลืนน้ำลาย

ผมก็ไม่ได้ทำอะไรแปลกๆนี่ครับฟรีซ? -ขมวดคิ้วนิดๆ

สวัสดีเจ้าค่ะท่านฟรีซ ^o^ / // โบกมือให้

อุ๊บ...จิ้นด้วยคน... -////////-  // ไม่ใช่แล้วจ้าาาา!!!

ก็นั่นสินะครับ....แต่ผม.....//กลั้นขำ

เฮ้ๆ.. ผมเปล่าจิ้นนาครับ....แค่คิดว่าถ้าคุณมิเนกิถูกดูแลเป็นการส่วนตัวแล้วมัน...ตลกอ่ะครับ...//แย้งพราว กลั้นขำจนปวดชายโครง

♪~ไก่ย่างสาววาย ไก่ย่างสาววาย
มันกำลังจะจ้น (แอร๊ย) มันกำลังจะจิ้น (แอร๊ย)
กดไปทางซ้าย~ กดไปทางขวา~
เรทจริงๆ เรทจริงๆ เรทจริงๆ~♫ -//////- // ร้องเพลงด้วยน้ำเสียงไร้เดียงสาน่ารังเกียจ(ตรงเนื้อร้อง)

ฮะๆๆ ก็น่าขำจริงๆนั่นแหละเจ้าค่ะ ^^ แต่ว่าดิฉันเหมาจิ้นไปด้วยเนี่ยสิ =w= // ยัยบ้าาาาา!!!

ฮะๆ -ขำ

หืม.......//ปรือตาตื่น
........นี่ฉันหลับไปนานแค่ไหนแล้วเนี่ย.....//ยกตะเกียงน้ำมันจ่อปฏิธิน
............ถ้าฉันไม่หลับไปคงอ่านหนังสือพวกนั้นจบกองแล้ว......//ถอนหายใจ
ปกติอดนอนนานกว่านั้นก็ทนไหว......เป็นเพราะพวกนั้นแท้ๆเชียว.....//กุมขมับ
......อึก.......//พยายามลุกขึ้น ลงไปนอนกองกับเตียงอีกรอบ
*จ๊อกกกกก~* //เสียงท้องร้อง
...........หิวจนได้........//ลูบท้อง// ช่างเหอะ.....นอนต่อเดี๋ยวก็หาย.....//หลับตา

ฮู่ว....เกือบโดนผู้ดูแลหอจับได้แล้วมั้ยล่ะ....//แอบเข้ามาในหอบลูเบล

//หยุดอยู่หน้าห้องชาร์ล็อตต์

*ก๊อกๆๆ* //เคาะประตู

คุณชาร์ล็อตต์... ตื่นอยู่รึเปล่าครับ...? ผมฟรีซ...เปิดหน่อยได้ไหมครับ...? //หันซ้ายขวาอย่างหวาดๆ กระซิบแบบที่คิดว่าคนในห้องน่าจะได้ยิน

............หืม......? //งัวเงีย ได้ยินเสียงเคาะ
หมอนั่น......//คิ้วกระตุก ทำหน้าไม่อยากรับแขก
อย่าเข้ามานะ....ไม่มีคนอยู่หรอก....//พูดแบบไม่ทันคิดจบก็รู้สึกอยากกัดลิ้นฆ่าตัวตาย

.....//นิ่งไปซักพัก

แปลว่าคุณไม่ใช่คนสินะครับ? //เปิดประตูเข้ามา ยิ้มบาง

.......นาย....มาทำไม...? //ขมวดคิ้ว
รีบๆปิดประตูซะ.... แสงมันเข้า.... //หรี่ตา

คำทักทายหรือครับนั่น...? //หัวเราะเบาๆ ปิดประตู

ม.....มืดอ่ะครับ....//ตัวหด รีบวิ่งไปหาตะเกียงน้ำมัน

อยู่ได้ยังไงครับเนี่ย... สายตาไม่เสียหรือ...? //เกาแก้ม

ขี้กลัวชะมัด.....//มองฟรีซ
ฉันอยู่แบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะ.... แสงแดดมันไม่ดีต่อหนังสือและเส้นผม...//ยักไหล่
ตกลงนายมาทำอะไรที่นี่....//ขมวดคิ้วอีกรอบ

อ้า....จริงด้วยครับ...//ทำหน้าเหมือนเพิ่งนึกเรื่องสำคัญออก

ผมทำข้าวต้มมาให้น่ะครับ......คุณชาร์ล็อตต์ยังไม่ได้กินอะไรเลยใช่ม้า....//ชูถุงข้าวต้ม มองสภาพที่เพิ่งตื่นของอีกฝ่าย

หา....? //เลิกคิ้วบาง
ฉันไม่ได้หิ.....*จ๊อกกก~* //ยังพูดไม่ทันจบเสียงบางอย่างดังประท้วง
.........อ่า......ก...กินก็ได้.....//หน้าแดงด้วยความขายหน้า

ครับผม.... //ยิ้มแฉ่ง แกะข้าวต้มร้อนๆใส่ถ้วย

นี่ครับ.....//เอาถ้วยใส่ถาด วางถาดไว้ตรงตักของอีกฝ่าย

ต้องให้ป้อนไหมครับ...? //ยิ้มกวน

ไม่ได้เป็นง่อย......//เป่าข้าวต้ม ตักเข้าปาก
.........อร่อย..........//เลิกคิ้ว กินอีกคำ
ขอบคุณสำหรับอาหาร......//ไหว้ชามที่ว่างเปล่า ดื่มน้ำตาม

เวลาหิวอะไรก็อร่อยทั้งนั้นแหละครับ......//เกาแก้ม ยิ้มเขินๆ ยกถ้วยไปเก็บ

มีแรงขึ้นมารึยังล่ะครับ....//มองชาร์ล็อตต์ หัวเราะเบาๆ

ขำอะไรของนาย.....//ขมวดคิ้ว

เปล่าครับ......แค่คิดว่าคนที่ไม่ใส่ใจสุขภาพตัวเองเท่าหนังสือแบบคุณ.....ก็ยังรักสวยรักงามอยู่เหมือนกันน้า.....//ยิ้มบาง

หา...? //เลิกคิ้ว
เอามาจากไหนว่าฉันรักสวยรักงาม......//จ้องฟรีซ

ก็คุณบอกว่า  แสงแดดมันไม่ดีต่อหนังสือและเส้นผม  นี่ครับ....ผมเลยคิดว่าคุณก็รักสวยรักงามอยู่เหมือนกัน... อย่างนี้ค่อยน่ารักสมเป็นผู้หญิงขึ้นมาหน่อยนะครับ..//ยิ้มซื่อๆ

น.....นาย....พ...พูดเรื่องอะไร....ไร้สาระชะมัด......//หันหน้าหนี
ไม่มีธุระอะไรแล้วใช่ไหม....ออกไปได้แล้ว....ฉันจะนอน....รีบๆไปซะ....//ทิ้งตัวลงนอน ห่มผ้าคลุมหัว

อ้าว....? //เอียงคอมอง

เพิ่งตื่นก็จะนอนต่ออีกแล้วหรือครับ....? //เกาแก้มงงๆ

เรื่องของฉัน....นายไปไกลๆเลย... ไป....//น้ำเสียงยังคงนิ่ง

เอ๋....? อ่า....เอ้อ...ก..ก็ได้ครับๆ....//เดินออกจากห้อง

ราตรีสวัสดิ์นะครับคุณชาร์ล็อตต์....//ยิ้มกว้าง ปิดประตู

รู้สึกเหมือนไปทำอะไรให้เค้าโกรธเลยแฮะ.... โดนไล่ออกมาเลย.... โกรธรึเปล่านะ....คงงั้นมั้ง..... แต่ผมทำอะไรผิดล่ะเนี่ย....//เดินกลับห้อง เกาหัวแกรกๆ คิดไม่ตก

ซาน่า//ใส่ชิ้นส่วนต้นเจอราเนียมตากแห้งกำมือหนึ่งลงไปในหม้อยา คนทวนเข็มนาฬิกาสามทีแล้วตักใส่ขวดเล็กๆยื่นให้ฟรีซ//หึๆๆ ผู้หญิงเป็นเพศที่เข้าใจยากน่ะฟรีซ...แต่ว่าคำขอของฉันตอนนี้ค่อนข้างรวบรัดเข้าใจง่ายทีเดียว

ช่วยเป็นหนูทดลองยาสูตรใหม่ให้ฉันหน่อยได้มั้ย...ผสมสมุนไพรลงไปมั่วๆก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะออกมาเป็นยาอะไร

ถ้าออกมาเป็นยาพิษฆ่าไททันได้ก็ดีน่ะสิ ฉันจะได้เอามาราดตัวเวลาออกไปนอกกำแพง...แต่เรื่องเหลือเชื่อแบบนั้นคงเป็นไปได้ยากน่ะนะ

ยาพิษฆ่าไททัน? จะดีหรอครับนั่น? -ยิ้มบางๆ

(" ) ( ")(" ) ( ") // หันซ้ายหันขวาไปๆมาๆ ไม่รู้จะคุยกับใครดี? =A= // เกร็งอ่ะเจ้าค่ะ....

คงจะเข้าใจยากจริงๆนั่นละนะครับ....//เกาหัว

อ่า.....จ.....จะดีหรือครับ....? //รับยามาแบบหวั่นๆ ไม่กล้าปฏิเสธ

เจอเรเนียมมีคุณประโยชน์มากมายนะครับ....เป็นสมุนไพรที่ไม่เป็นอันตราย(ถ้าไม่กินเข้าไปน่ะนะ) แต่......แน่ใจนะครับว่าส่วนผสมมีแค่เจอเรเนียม' อย่างเดียว' น่ะครับ....//ยิ้มบาง