หอ-ห้องพักทหาร

เอ่อ... // มองใบเกรดที่กำลังถูกเผา // มันทำไมหรือเจ้าคะ? =[]=

ไม่มีอะไร๊ ก็แค่เกรดมันไม่สวยน่ะ เหอะๆๆๆ // เผาทิ้งแล้วโยนชักโครก

เอ่อ... // มองเกรดที่ไหลลงไปในชักโครก

ไม่เป็นไรนะเจ้าคะ อยู่มหาลัยน่าจะทำเกรดได้ดีกว่าเดิมแน่ ^^* งั้นก็พยายามสู้ๆนะเจ้าคะ ไฟท์เตอร์!!! >_< // ชูกำปั้น

มหาลัย... มันแย่กว่าตอนมัธยมล้านเท่า... // ปริ๊นทรานสคริป จุดไฟเผา ปล่อยให้ขี้เถ้าลอยไปกับสายลม

...T_T <<< อึดอัดมากจนไม่รู้จะพูดยังไงแล้วล่ะ

งั้นก็ขอยืมแก๊กนี้ไปใช้ในนิยายนะเจ้าคะ ประมาณว่าตัวเอกรับรู้ซึ้งถึงความยากลำบากในการทำเกรด =w= (พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส)

....................//มองท้องฟ้า
ยังไม่ดึก...//กระโจนเข้าหอพักหญิง
เจ้านั่น...เจ้านั่น...//พึมพำ
//กระโดดขึ้นบนต้นไม้
//ส่องบางคนอยู่นอกหน้าต่าง
//หรี่ตา
...น่าเศร้าเสียจริง//มองท้องฟ้าอีกครั้ง
การแสดงจบลงแล้ว...หวังว่าคงจะสบายใจ...//ถอดวิก
นายเลือกทางเดินของนายเอง...ลิเคียว...//กอดเข่ามองบางคน

หืม? ดีนี่ใช้วิกฤตให้เป็นโอกาส // จุดไฟเผาใบเกรด

หืม? ได้กลิ่นที่ไม่คุ้นอยู่ด้วย // ทำจมูกฟุดฟิด

ไหนอ่ะเจ้าคะ? กลิ่นอะไร??? (" )( ") // ส่ายหัว ทำจมูกดมยังกับหมา

โอ้ สวัสดีเจ้าค่ะท่านลิเคียว ^^ // ทำท่าเคารพ// ทำอะไรอยู่บนต้นไม้น่ะเจ้าคะ? หรือว่า...เป็นพวกถ้ำมอง!!! =[]= // ควานหาการ์ตูนวายในกระเป๋าเตรียมปาใส่หน้า (คิดในใจ//เรทๆสักหน่อยคงดี =A=)

ที่นี่มีหอพักด้วย
.
.
.
พวกทหารอยู่สบายกว่าที่คิด: จดบันทึก

โย่! สวัสดีเจ้าค่ะท่านชาเลส ^^ มีห้องพักหรือยังเหรอเจ้าคะ? <<< เธอนั้นยังเร่ร่อนอยู่

ถึงจะแยกชายหญิงแต่ก็อยู่รวมกันสินะ:มอง

จริงๆเป็นหอแยก อยู่แยก เข้าออกเป็นเวลา แต่มีเจ้าพวกบ้าแหกกฎ // กอดอก หงุดหงิด เสียงเหี้ยม

ไม่มีคนเฝ้าหรือไง อย่างนี้ก็แฝงเข้าออกได้ง่ายน่ะสิ
.
.
.
อย่างเช่นฉัน

/ทิ้งระเบิดใส่คนน่าสงสัย
/ยืนมองตรงระเบียงห้อง

:กระโดดพุ่งไปตรงระเบียง:
.
.
.
ห้ามส่งเสียงดังในหอพักนะ:คว้าข้อมือมิเรน่า

ผู้บุกรุกก็ต้องโดนจับ/มอง

บุกรุกตรงไหน ก็นี่หอพักทหาร:จ้องคนโดนจับ

มันมีหอหญิงและชาย....../ทะมึน

เรน่า ! //เดินออกมาจากห้องพุ่งเข้าไปกอดเรน่าด้วยความเร็วแสง

นาโอกิ....../ตะใจเล็กน้อย
/กอดกลับ

ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ //ปล่อยแล้วมองไปรอบๆ

นั่นสินะ=w=

ก็เห็นอยู่รวมๆกัน ไม่เสียหาย:ยังคงไม่ปล่อยมือ
.
.
.
ใครอีกละเนี่ย

คิดจะถ้ำมองสินะ/แผ่รังสีออกมา

นี่ นาโอกิ เขาเป็นรุ่นพี่นะ

นาโอกิค่ะ . . //มองอีกฝ่าย

ฉันยังไม่หิวขนมปังลูกโตของเธอหรอกนะ:ยิ้มเกรียน:
.
.
.
สวัสดี นาโอกิ. น่ารักดีนะ:ยิ้มให้

ห๋า???
นี่นาย....ชั้นหมายถึง นายคงไปถ้ำมองดาจิมาใช่ม่ะ ยัยนั่นน่ะนะหน้าอก........../กระซิบ

ขอบคุณค่ะ //ยิ้มตอบ

หืม นี่มิเรน่าฉันไม่ได้หื่นขนาดนั้น...:ปล่อยมือแล้วยีหัวแทน
.
.
.
ดีแล้วล่ะ อย่าลืมปกปองเพื่อนเธอจากโรคจิตด้วยนะ

//มองอีกฝ่ายงงๆ

ห๋า?? =A=/โดนยีหัว
/ทำหน้างงๆ

//เดินมาเปิดประตูห้อง ปิดประตูลงกลอน ปิดหน้าต่างเอาม่านลง แล้วล้มลงบนเตียง

นอนคว่ำหน้าแล้วหลั่งน้ำตาเงียบๆ

.....//จับรังสีความดราม่าได้

สวัสดีครับ!//เปิดประตูเข้าไปในห้องที่จับรังสีได้พร้อมรอยยิ้มสว่างสดใสแล้วรอยยิ้มก็เหี่ยวลงทันที...

เป็นอะไรรึเปล่าครับคุณเอสทรอน?//นั่งยองๆในระยะห่าง2เมตร

/ยืนรดน้ำต้นไม้หน้าหอ
/ใส่ชุดนอน
/ยืนหาว

//ลืมหวีผมเดินออกมาจากห้องสภาพคนง่วงนอน

สวัสดีค่ะ คุณนาโอกิ//ทักทาย

งึมๆ สวัสดีค่ะ~ //น้ำเสียงเนือยๆ
//หาว

เมื่อคืนนอนไม่พอเหรอคะ//มองคนหาว//ช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นแล้วสิ...

ค่ะ เมื่อคืนก็นอนดึกซะด้วยสิ //ขยี้ตา
อากาศเริ่มเย็นฝนก็ตกน้อยลงเหมือนกันนะคะ

พูดถึงนอนดึกแล้วอยากดื่มกาแฟเลยล่ะค่ะ...//จะว่าไปวันนี้ฝนก็ไม่ตกแฮะ...

ฉันดื่มกาแฟไม่ได้ค่ะ สงสัยจะขมไปสำหรับฉัน //ยิ้มเฟื่อนๆ
อ๊ะ ดึกป่านนี้แล้วคงต้องขอตัวก่อนล่ะค่ะ //ยิ้มแล้วเดินกลับห้อง

//ตื่น

หืม นะ....นี่นายเข้ามาในห้องฉันได้ไงโดเรีย หรือว่า...นาย.....

.....พวกนายทำอะไรกันน่ะ/มอง

ค...คุณเรน่า มันไม่ใช่อะไรที่มันดูเหมือนจะเป็นนะครับ

งั้นหรอ-*- /จ้อง

จริงครับ ผมเพิ่งตื่น ผมสาบานได้

แล้วนายกำลังทำอะไรอยู่น่ะ

ผมไม่รู้ครับ ตื่นมาหมอนี่ก็อยู่ตรงนี้แล้ว

งั้นหรอเนี่ย...../มองรอบๆ

จริงครับ