ก็แค่...ฝึกแต่งกาพย์ยานี 11 เท่านั้นเองนะคะ...

//ตาโต

ดาจิ?!

นายเป็นเพื่อนกับยัยนั่นงั้นเหรอ??

หรือไม่ใช่?//เสียงเบาลง

จะพูดให้ถูกก็คือคู่หูน่ะ // ใส่เสื้อ // ผมมาที่นี่เพราะยัยนั่น ต่อให้ยัยนั่นจำผมไม่ได้ก็ตาม... // หน้านิ่ง

รายนั้นก็ไม่ได้ความจำสั้นขนาดนั้น

จำได้อยู่แล้วถ้านายเป็นสำคัญพอ

... // ถอนหายใจ // วันที่ไททันบุก ผมบาดเจ็บสาหัส ก็เลยแย่งมีดมาจากยัยนั่นเพื่อฆ่าตัวตายให้ยัยนั่นหนี แต่ผมกลับถูกคนกลุ่มหนึ่งช่วยชีวิตไว้ หน้าตาก็เปลี่ยนไปคงเพราะผลจากยาไอ้พวกนักวิทยาศาสตร์นั่น
// ถอนหายใจ // สำหรับยัยนั่น ผมคือคนตายแล้ว

...
//มองคิลล์//
ยาที่คิลล์ว่าค่อนข้างคล้ายกับยานั่นแหะ...
//พูดพึมพำ//
//นั่งคิด//

แต่นายก็ไม่ได้ตาย

อธิบายให้ดาจิรู้ซะ

ให้ยัยนั่นเข้าใจ

//มองฮันซี่

ยา? ยาอะไรครับ?

ไม่มีอะไรหรอกลิเคียว^^
//มองลิเคียว//
ยาที่หายไปเพราะคนปริศนานั่น...
//มองยาที่ตัวเองใช้วิจัยไททันเงียบๆ//

ฮึ??//ขมวดคิ้ว

//มองลิเคียว//
ดอกลำโพง...
//พูดเสียงเบา//

ดอกลำโพง??

มันมีเสียงออกมาเหรอครับ

....ดอกนั่นน่ะเป็นดอกที่เหมือนระฆังเป็นสัญลักษ์ของเสียงแห่งความมืดเป็นดอกพิษรุนแรงคนสามารถตายได้แต่ก็สามารถทำให้คนตายหรือศพที่สมบูรณ์....
//เงียบไปชั่วขณะ//

หือ?//สนใจในทันที

ผมอยากเห็นมันจัง

มันอาจจะเป็นยาของหน่วยคุณจริงๆนั่นแหละ แต่ไม่ใช่ของคุณหรอก มันสิบปีแล้ว ตอนนั้นผมยังเด็กอยู่ // มองฮันซี่ // คงยากล่ะลิเคียว ตอนนี้ผมพยายามอยู่ // มองลิเคียว

//หยิบยาวิจัยทั้งหมดออกมา//
ยาไหนที่นายคุ้นที่สุดหรอ^^
//มองคิลล์//

พยายามหามันน่ะเหรอครับคุณคิลล์?

ตัวนั้น ตัวนี้ นั่น ข้างๆขวดนั้น อันนี้ด้วย แล้วก็ขวดโน้น ข้างๆนั่นด้วย ตรงหน้าเธอก็ใช่ ขวดนู้นด้วย // ชี้อย่างคุ้นคยเกือบทุกขวด // มีอีกหลายตัวไม่ได้อยู่ที่นี่ // กอดอก

พยายามทำให้ยัยดาจิเข้าใจน่ะ

...
//มองคิลล์//
นายลองกัดนิ้วตัวเองแบบเอเลนดูสิ^^
//หยิบรายงานมาบันทึก//
จะว่าไปหมอเยเกอร์ก็มียาเยอะน่ะ..
//พูดพึมพำ//

อ๋อ

พยายามเข้าล่ะครับ^^//ชูสองนิ้ว

กัดแบบเอเลน ให้กลายเป็นตัวประหลาดอย่างนั้นเหรอครับ??

//เอามือปิดปากลิเคียว//
ชู่ว....

ไม่จำเป็น ผมบอกให้ก็ได้ เมื่อก่อนผมไม่มีชื่อ มีแต่รหัส T-77M ผมแปลงเป็นไททันไม่ได้ แต่คุณสมบัติร่างกายคล้ายไททัน จะลองดูก็ได้นะ // หน้านิ่ง

//ถูกปิดปาก

อ้องอ๋มอ้อ.......//เงียบ

//มองคิลล์//
ร่างกายนายก็เป็นมนุษย์น่ะ.. พละกำลัง จิตใจ สองอย่างนี่นายแสดงให้ดูก่อนได้ไหมฉันจะได้ทราบว่ายาอะไรบ้างที่ทำให้นายเป็นแบบนี้
//เริ่มพูดเสียงเบา//
ถ้านายจะมีลักษณะคล้ายไททันก็มีโอกาสที่จะรู้สิ่งนั้น..

//เผลอเตะกระป๋องทำให้เกิดเสียง

อุ้ย....//มองทุกคนที่มองมา

//มองเอส

ไงครับ^^

ว๊า โดนจับได้ซะแล้ว

หึ ตัวสอดรู้สอดเห็นอีกแล้ว // เหลือบมองมองเอส // ดูให้ดียคยแว่น // เอามีดแทงตัวเอง ดึงมีดออก เลือดกระฉูด แผลค่อยๆหาย

//มองคิลล์//
สมานแผลได้เร็วสิน่ะ
//นั่งจด//
ถ้าแผลลึกตรงท้ายทอยก็จะตายสิน่ะ..
//มองคิลล์//

ตัวใหญ่ขนาดนั้น ไม่เห็นก็ตาถั่วแล้ว//คิดในใจ

//มองคิลล์

เห็นจน......

ทำไงได้ อะไรที่ผมอยากรู้ ผมต้องรู้ให้ได้นี่นา 

//มอง

ปาฎิหาริย์ชัดๆ//อึ้ง

อืม... เหมือนกับนายนั่นเลยแหะอาการแบบนี้..
//มองคิลล์//
//นั่งคิด//

ความสามารถนั้นตัวประหลาดเท่านั้นไม่ใช่เหรอครับ

ผมมีวิชาที่ทำให้แผลหายเร็วนะ แต่เร็วขนาดนี้เพิ่งเคยเจอ

ไม่ใช่แค่นั้น... // เอาปังตอตัดแขน เลือดกระฉูด แขนค่อยๆงอกออกมา // ไม่ต้องท้ายทอยหรอก วิธีปกตีผมก็ตาย แต่ต้องแทงให้ถูกจุดหน่อยเช่นหัวใจ หรือสมอง // เสียงเรียบ

งั้นตายตอนนี้ซะเลยดีไหมครับ

ข้อหาเอาความบริสุทธิ์ของผมไป^^""

//ถือบังตอ

ไม่มีวิธีหยุดคุณนอกจากฆ่าเหรอ?

หุ่นยนต์เสมือนจริง V24-87 ลักษณะคล้ายมนุษย์ สมานแผลได้เร็วเป็นหุ่นยนต์รับใช้เมื่อนายของตัวเองตายจึงต้องการความเป็นมนุษย์เพราะต้องการจิตใจ.. ต่อมาหยุดทำงานเพราะถูกกลุ่มคนปริศนา...
//นั่งคิด//
//มองคิลล์//
คล้ายกันจริงๆแหะ..

ฆ่าคงดีที่สุดแล้วมั้งคร้าบ

ผมเป็นมนุษย์สบายใจได้ // มองฮันซี่ // ก็อย่างที่เห็น ผมเป็นร่างทดลอง // ถอดเสื้ออีกครั้ง เผยให้เห็นรอยเข็มฉีดยา รอยเจาะ รอยเย็บ ตามร่างกาย

ถ้านายรู้จักฉันนายจะไม่พูดอย่างนี้ ถึงฉันจะสู้หรือทำร้ายใคร ฉันจะไม่ทำถึงตาย //มองเคียว

โดนขนาดนั้นทำไมไม่ตายฟ่ะ = =
//พูดพึมพำ//

หือ?

แสดงว่าตอนนี้ผมยังไม่รู้จักคุณดีพอสินะครับคุณเอส

นายไม่สังเกตเองนี่ ทั้งๆที่คอนนั้นฉันป่นกระดูกนายได้ทำไมฉันไม่ฆ่านายซะ //มอง

ไม่ฆ่าแต่ทำให้ทรมานสิน่ะ- -..
//มองเอส//

ผมก็ไม่เข้าใจ ร่างทดลองอื่นๆ โดนยาแค่ไม่กี่ตัวก็ตายแล้ว // ใส่เสื้อ มองฮันซี่ // จะเอาผมไปทดลองก็ได้นะ // เสียงเรียบ

ผมเป็นคนคิดอะไรตื้นครับคุณเอส

คุณเป็นพวกมาโซรึไงครับคุณคิลล์?

//มองคิล//
เหมือนจะมียาชนิดหนึ่งที่ทำให้คนตายฟื้นขึ้นมาน่ะ..

ผมว่ามันคุณมากกว่ามั้งลิเคียว // เสียงเรียบ
// ไม่รู้สิ ผมมีข้อเสนอ เชิญเช็คร่างกายได้ตามใจชอบ แต่มีข้อแม้ // มองฮันซี่

ผมเป็นพวกซาดิสม์ครับ เอ๊ยไม่ใช่! ผมปกติครับ!!

ไม่ใช่ความผิดของนายหรอก แต่ทีนี้นายรู้แล้วนะ 

มีวิธีหยุดคุณโดยไม่ฆ่ามั้ยคิลล์?

ทำให้สลบคงพอมั้ง//พูดเบาๆ