หอ-ห้องพักทหาร

วันนี้เดินมาสำรวจหอพักที่เพิ่งรู้ว่ามันมี/เจอคุณลิเคียว

อ้าว!สวัสดีคร้าบ~เก็บของจะไปไหนครับ!

//สะดุ้ง

//มองคิโยชิ

ไง...................

จะออกไปจากที่นี่......................

อ้าว ออกไปไหนเหรอครับ?

กลับบ้าน.................

อยู่ที่นี่ไปมันก็ไม่มีประโยชน์ใช่มั้ยล่ะ...............

//ลุกขึ้น

//เดินไปหาคิโยชิ

กลับบ้านเหรอครับ?อะไรที่คุณคิดว่าไม่มีประโยชน์ล่ะครับ?ฆ่าไททันไม่สำเร็จงั้นหรือ?ทุกข์ใจอะไรงั้นหรือครับ?

ถ้าผมบอกว่าอกหักในวันวาเลนไทน์

คุณจะคิดว่ามันไร้สาระหรือเปล่าครับ?//จับบ่าคิโยชิ

ไร้สาระงั้นเหรอครับ?ผมจะคิดว่ามันไร้สาระทำไมล่ะเพราะผมไม่เคยคิดอะไรกับมันเลย/หัวเหราะจับบ่าคุณลิเคียว/อย่าบอกนะว่าคุณอกหัก?

ครับ..............

ตอนนี้ผมต้องออกไปข้างนอกแล้ว

ถ้าผมกลับมาแล้วคุณยังอยู่ล่ะก็...............

ผมคงต้องขอยืมไหล่คุณสักหน่อย............//จับมือคิโยชิออกจากบ่า

//เดินออกไป

/มองคนเดินออกไป/ คุณคิดอยากทำร้ายตัวเองด้วยเรื่องแบบนี้บ้างไหม?คุณคิดอยากบั่นทอนพลังกายกำลังใจด้วยน้ำมือของคุณเองหรือเปล่าครับ? /ตะโกนถามก่อนจะเดินกลับ

..... // มองขวดแอปเปิลหน้าห้อง เอาไปวางหน้าห้องโซฟี "ไปสร้างห้องครัวข้างๆไป!!"
..... // หยิบโน๊ตอีกแผ่นมาอ่าน // ..... // ขยำโน๊ตขว้างออกนอกหน้าต่าง // ค่ายทหารที่ไหนเปนหอรวม ไอเจ้าบ้า!! // เสียงเหี้ยม

โหดแว้/กลั้นขำ/ทิ้งขยะไม่เป็นที่คร้าบบบ/เก็บกระดาษแล้วทิ้งลงถัง

งั้นคุณลงไปกับถังเลยละกันนะ // เหลือบมองอีกคนด้วยหางตา กลับเข้าห้อง
..... // ตัดดอกกุหลาบจากสวนในห้องที่ปลูกเอง เอามาจัดเป็นช่อ

อะโห... สนใจวาเลนไทน์ด้วยเหรอพ่อคู้นนนนน // กอดอก มองคิล

อ่า วันนี้ดูวุ่นวายกันจังเลยนะคะ เกิดอะไรกันขึ้นนะ // ชงชา นั่งจิบชาในหอ

หืม... ไม่รู้เหมือนกันแฮะ... ได้ยินเสียงเอะอะจากหอชายมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว... // มองออกไปนอกหน้าต่าง

ไม่ได้สนใจนักหรอก... แค่คิดว่าอาจจะมีคนอยากได้ ไม่เข้าใจพวก ผญ จริงๆน้า... อ้อ ไม่นับเธอ
// เหลือบมองโนดาจิ จัดช่อกุหลาบ
แล้วเธอไม่เตรียมของให้เจ้าจิ้งจกซะหน่อยเหรอ

หา...า พูดงั้นหมายความว่าไงยะ... // แยกเขี้ยว

ชิ... เดิมทีฉันไม่สนใจของพรรค์นี้อยู่แล้ว... // เท้าคาง

อ้อ... แฮปปี้เบิร์ทเดย์ ไอหมาบ้า...

หืม... ขอบใจ... ของขวัญล่ะ // แบมือหน้าตาย
ไม่สนใจ วาเลนไทน์... แล้วใครที่มันเย็บตุ๊กตาจิ้งจกจนมือเป็นแผลถลอกปอกเปิกเพื่อให้เสร็จทันวันนี้กันล่ะ หา?

ของขวัญสำหรับนายน่ะ... ไม่-มี!! (ไปเอาในเฟซเฟ้ย)

ไม่ได้จะเย็บให้ทันวาเลนไทน์นะ!! ก็แค่ทำขอบคุณสำหรับผ้าพันคอตะหาก... 

แล้วก็ที่มือถลอกนี่เพราะฝึกตะหากล่ะ!! // โดนจับมือ ชักมือออก เบือนหน้าหนี

โฮ่... จะร้ายจังนะ... มีของขวัญให้จิ้งจกแต่ไม่มีให้หมาป่า... // เลิกคิ้ว
อ๋อ... งั้นเหรอ... งั้นบังเอิ๊ญ บังเอิญที่เสร็จทันวาเลนไทน์พอดีสินะ แล้วก็มือเธอคงเป็นผลจากการฝึกใช้เข็มกับด้ายสินะ... // กลั้นขำ

..... // เดินไปหน้าห้องลูน่า

ถึง ลูน่า จาร์วิส:

ดาจิซึน.... //เดินจิบกาแฟผ่านดาจิไปด้วยความเร็วสูง

แน่นอน... ใจร้ายกับนาย... // แลบลิ้นใส่คิล

ใช่... แค่บังเอิญ... // เบือนหน้าหนี

เข็มกับด้ายที่ไหนล่ะ!! ใบมีดกับเกียร์ตะหาก!! // ตะโกนไล่หลัง

ไม่ได้ซึนเฟ้ย!! // ตะโกนไล่หลังโคอะล่า

...//เอากุหลาบเคลือบชอคโกแล๊ตไปวางหน้าห้องทุกคน แปะโน๊ตบนกุหลาบว่า'กินได้'

.....//เอาเค้กช๊อคโกแล๊ตไปวางหน้าห้องตาลุงขี้บ่นแล้วแปะโน๊ตหน้าประตู

Spoiler:

...//หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรหาบางคน

ลงชื่อเข้าหอครับ //ยิ้ม

หอกาแลนทัส G23

หวัดดีโซว//ยิ้ม

......//หยิบกุหลาบเคลือบช็อคโกแลตขึ้นมาดู //ยิ้ม //เดินฮัมเพลงออกไปอย่างอารมณ์ดี

ดีค่ะพี่...//โทรศัพท์ต่อ

..... // มองกล่องเค้กหน้าประตู // ขอบคุณ // พึมพำ
ถ้าไม่ชอบมองคนจีบกันนักก็ปิดตาไปเลยสิ... // เดินเข้าห้อง ตักเค้กเข้าปาก

//เข้ามาเปลี่ยนผ้าคลุม//เดินออกไปทำธุระ

ก็มันเห็น..//งึมงำ

รับเซ่...รับเซ่...//โทรศัพท์ต่อไป

..... // ส่ายหัว // เพิ่มโรงครัวให้แล้ว จะทำไรก็ไปทำในนั้น... โรงครัวรวม...

//เดินกลับเข้ามา

น่าเบื่อเป็นบ้า ถามอยู่ได้ว่าจะให้ของใคร

มันเรื่องของฉัน พวกนายอย่ามายุ่งจะได้ไหม//อารมณ์เสีย

แล้วหอที่เต็มไปด้วยบรรยากาศแปลกๆนี่มันอะไรกัน

เฮอะ//กลับเข้าห้อง

//มองช่อดอกไม้บนเตียง

//นั่งลงบนเตียงเงียบๆ

//กอดช่อดอกไม้ไว้

อ่า... ตัวนี้ท่าทางจะโอเคแล้ว... // มองตุ๊กตาจิ้งจอกหน้าตาบูดเบี้ยวในมือ

ปึ้ด!! แคว่ก!! // ตุ๊กตาด้ายขาด ตาหลุด นุ่นทะลักออกมา

ไอ... บ้า... เอ๊ย!! // ตุบ!! // ปาตุ๊กตาลงพื้น นั่งเย็บใหม่

.............. // จึ๊ก!! // โอ๊ย!! เจ็บๆๆๆๆ ทำไมมันยากงี้น้า...
 
// มองกองตุ๊กตากว่าห้าสิบตัว(?) ที่เป็นซากที่พื้นห้อง เอาปลาสเตอร์แปะแผล

ชิ...
สุดท้ายก็เลิกไม่ได้...//แอบทำช็อคโกแลต
//เหลือบมองกล่องของขวัญสีฟ้าผูกโบว์สีขาวที่วางไว้บนเตียง

อืม... เสร็จซักที... // หยิบตุ๊กตาจิ้งจอกขึ้นมา มองซ้ายขวา

พรวด!! // นุ่นที่เป็นไส้ตุ๊กตาร่วงกราวลงมา

เอ่อ... เฮ้ยยยยยยยยยยย ลืมเย็บปิด โอ๊ยๆๆๆๆ พลาดอีกแล้ว!! // โยนไปกองกับตัวอื่นๆ

โธ่เว้ยยยยย เย็บใหม่อีกแล้ว // กำลังหยิบเข็ม // จึ้ก!! // จ๊ากกกกกกกก เจ็บๆๆๆๆ

ดูดนิ้ว // งือ... หือ... เห? ด้วยหมดแล้ว...ว โอย... ร้านปิดยังเนี่ย!! // วิ่งพันแผล ออกไปซื้อด้าย

สวัสดีค่าาา สุขสันต์วันมาฆบูชา แล้วก็วันอะไรนะ วาเลนไทน์? //เอาช่อเฟอเรโร่วิ่งไปแจกคนตามทางเดิน

...//มองคนมีคู่

...//เดินไปแอบดูตามหน้าห้องที่วางกุหลาบเคลือบช๊อคโกแลตเอาไว้

พวกเขาแค่ยังไม่เห็นล่ะมั๊ง...น่าจะแค่ยังไม่เห็น..//งึมงำ

//ทำช็อคโกแลตเสร็จเรียบร้อย
//เดินไปจับลูกบิดประตู
มีคู่แล้วมันผิดตรงไหนกัน...?
แล้วที่บอกว่าขนลุกนี่ทำใจไว้ในระดับนึงก็ดีนะ...หึๆ...//พึมพำ
//ล้มเลิกความคิดที่จะออกไปนอกห้อง
//กลับไปนอนบนโซฟา

...//เดินเข้าไปในโรงครัว ค่อยๆทำดอกกุหลาบจากช๊อคโกแลตทีละดอกๆอย่างบรรจง

//เอาช่อเฟอเรโร่วางไว้หน้าห้องทุกคน

//รู้สึกถึงคนเดินผ่านไปมา
//ออกไปนอกห้อง
//มองกุหลาบสีขาว
//อ่านข้อความ
.....................................//ไม่พูดอะไร
//หยิบกุหลาบขาว กุหลาบเคลือบ เฟอเรโร่ขึ้นมา
//เอาไปวางในห้อง
//เดินออกมาพร้อมกล่องช็อคโกแลตเล็กๆจำนวนหนึ่ง
//วางไว้หน้าห้องที่มีคน
//เดินไปวางที่หอพักชายยกเว้นห้องของคิล

...//ทำกุหลาบจนครบจำนวนคน พ่นน้ำเชื่อม(แข็งเร็ว)เคลือบบางๆ ปักบนเค้กช๊อคโกแลตขนาดไม่ใหญ่มากชิ้นละดอก

อือ... ร้านขายด้ายปิดแล้ว งือ... แย่ๆๆๆ // ยีหัวตัวเอง เดินกลับเข้าหอ

............. // มองหน้าห้องตัวเอง หยิบช็อกโกแลต เฟอเรโร่ กับกล่องช็อกโกแลตขึ้นมา

ก็แค่วันๆนึง... // พึมพำ วางของทั้งหมดไว้บนโต๊ะ

ชิ... อุ๊บ.... เจ็บๆๆๆ // นั่งกุมมือ เลาะตุ๊กตาในกอง นั่ฝเย็บใหม่

ก็แค่วันๆนึง...
แล้วเธอทำอะไรอยู่ล่ะ...?//พิงประตูห้องดาจิ
//ถามเสียงเรียบ

...//หยิบเค้กแต่ละจานใส่ถาด เดินเอาไปวางไว้ที่หน้าห้องที่มีคน แล้วกลับห้อง หยิบช๊อคโกแล๊ตที่หน้าห้องแล้วมุดเข้าห้อง

ขอบคุณนะโซว...//กินเค้กของตัวเองอยู่หน้าห้องดาจิ

ไล่วางตุ๊กตาหมีถือหัวใจเขียนว่าร love you ไปวางหน้าห้องลูน่า
ส่วนคนอื่นๆเขียนว่า i miss you

ก็เย็บตุ๊กตาจิ้.... เฮ้ย!!! เข้ามาได้ไง!!!! ฉันว่าฉันล็อกห้... จ๊าก!!!!!!!!!!! // เข็มจิ้มนิ้ว โวยวาย

..//มุดออกมาเก็บตุ๊กตาหมีแล้วมุดกลับ

สะเดาะกลอน...ของง่ายๆ...//ยักไหล่นิดๆ
//โผล่ออกไปมองณุก
//ยิ้มนิดๆ
ขอบคุณนะ...
//เดินเข้าห้องดาจิ
เจ็บมั้ยล่ะ...?//เดินไปจับมือดาจิขึ้นมาดูนิ้ว

//กลับเข้าห้อง