การฝึกทักษะการต่อสู้

ผม... ชนะ... // ตุบ!! // ร่วงลงไปนอนเพราะฤทธิ์ยาสลบ

หึ//มอง

งั้นเหรอฮะ...ผมก็ไม่ได้ตั้งใจจะหลอกทุกคนหรอกนะฮะ..เพีีียงแต่ ผมแค่คิดว่าตัวเองไม่เหมาะจะทำตัวแบบผู้หญิงเท่าไหร่ (ยิ้มเล็กๆ มองต่ำ)

ทำไมล่ะ มีใครว่าอะไรเธอเหรอ?

วิ่งเข้าไปฟันหุ่น
ขาดเป็น2ท่อน คมดีหนิ ยิ้ม

จบแล้วเหรอ? //โผล่หน้าออกมาดู

จบแล้วค่ะ//ยิ้ม

.............................. // สลบข้างๆคิล ไม่รู้เรื่อง

//มอง

จบจริงๆล่ะ...//ดื่มน้ำ

เอาขนมมาให้ค่ะลูน่า//

ไงครับทุกคน^^

เด็กน้อยยยย คิดถึงจังงงงงงงง//กระโดดกอดเด็กน้อย

//เดินออกจากที่กำบัง

เฮือกกก ลิเคียวมา//

ก็สมัยเด็กๆ ไม่รู้สิฮะ...คนส่วนใหญ่ชอบมาหาเรื่องผมจนต้องมีเรื่องทะเลาะต่อยตีกันแทบทุกวันผมสู้ชนะตลอดแม้อีกฝ่ายจะมาเยอะหรือมาเป็นหมู่น่ะฮะ เท่านั้นแหละฮะ ผมเลยไม่เคยถูกมองว่าเป็นผู้หญิงเลย (หัวเหราะฝืดๆ)

เอ่อ ลิเคียว //มองสภาพของ2คนที่เพิ่งสู้กันจบ

....................... // สลบ นอนกอดโนดาจิ ไม่รู้เรื่อง

แล้วใจเธอ อยากเป็นผู้หญิง หรือผู้ชายล่ะ

สลบจริงเปล่านี่//ลองเอามีดจอคอคิลล์

//โดนกอด
...................
ตายล่ะ...

ครับ?//มองซิน

//หันไปมองคิล

ฮึก!//สะอึก

มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ ลิเคียว!!!

ไม่ใช่..........เหรอครับ?

แล้วนั่นมันอะไรครับ??//หันไปจ้องซิน

//ตาแดง

ก็เคยคิดอยู่ว่าถ้าเป็นผู้ชายมาตั้งแต่แรกก็ดี พ่อจะได้หันมาสนใจผมบ้าง (อึกอัก)พอรู้อย่างนั้นแล้ว ก็เลยเริ่มทำตัวเป็นผู้ชายนะฮะ...

ก็...ก็ 2คนนั้นเขาสู้กัน คิลล์รัดคอดาจิจนสลบ ดาจิก็ปักลูกดอกยาสลบใส่คิลล์ ทั้ง2คนเลยหลับท่านี้น่ะสิ

หึม... ก่อดราม่า //เหลือบมองแวบนึงแล้วเอาปืนไรเฟิลสีเงินออกมาส่องแล้วขัด

.............................. // สลบ ตัวเปื้อนได้วยรอยแผลจากแรงระเบิด ไม่รู้เรื่อง

.......................... // โดนมีดจ่อคอ นอนกอดดาจิ หลับสนิท

แค่นั้นเองเหรอครับ

ผมควรเชื่อคุณสินะครับคุณซิน//น้ำตาคลอ

//หยิบรูปออกมา 

เธอเห็นผู้หญิงคนนี้มั้ย เธอชื่อแคลริส เธอเป็นลูกสาวของเจ้าของโรงฝึก เธอมีพี่ชายคนนึง แต่พี่ชายของเธอไม่ต้องการสืบทอดวิชา แต่เธอต้องการ เธอจึงพิสูจน์ตัวเองจนพ่อยอมฝึกวิชาให้เธอ เห็นมั้ย เป้นผู้หญิงก็ทำได้

ฉันพูดจริง ลิเคียว //จ้อง

หลักฐานมันก็เห็นๆกันอยู่! ไม่ต้องมาพูดแก้ตัวแทนกันหรอกครับ!!//ตวาดเสียงดัง

... //นั่งมองลิเคียว //อ่านบันทึก

//ตบหน้าลิเคียว

ถ้านายไม่เชื่อใจฉัน ก็หัดเชื่อใจดาจิเขาซะมั่งสิ

........................ // สะลึมสะลือตื่นขึ้นมา มองไปรอบๆ // หนัก... เจ็บ...

ผู้ดูแล : ใจคอพวกนายจะปล่อยคนสู้นอนกลางสนามจริงๆเรอะ = =

(มองรูป ฟังอย่างตั้งใจ) รุ่นพี่ ผมหวังว่าสักวันเค้าจะยอมให้ผมเรียกเค้าว่าพ่อบ้าง..(ยิ้ม) เธอสำคัญกับรุ่นพี่มากสินะฮะ

//ถูกตบหน้า

//ช็อค

คะ คุณซินตบหน้าผมเหรอครับ??//น้ำตาไหล

//ไม่เคยถูกตบหน้า

ความเชื่อใจอะไรนั่นน่ะ ผมเคยบอกแล้วไงครับว่าให้ไปแล้ว แต่เจออย่างนี้มันก็เจ็บนะครับ!!

มอง

คร้าบๆ //ใช้ตะขอลากดาจิกับเคียวมาแขวนไว้บนต้นไม้ //มัดแขนมัดขา

สักวันนึง//ตบบ่าอีกฝ่าย

เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ฉันอยากมอบโลกทั้งใบให้น่ะ

//มอง ตอนนี้ฉันน่ะ

ถ้านายเชื่อใจฉัน แล้วทำไมหาว่าฉันโกหกล่ะ มันไม่มีอะไรจริงๆ

นายตีค่าดาจิไว้ต่ำเกินไป ดาจิไม่มีทางทำอย่างที่นายคิดหรอก

.................... // นอนสลบกลางสนาม ไม่รู้เรื่อง

//ถูกลากถูกมัด

คุณไวเปอร์ทำอะไรน่ะครับ!!//โวย

//ดิ้น

จะสลบไปตลอดเลยรึไง//เดินไปที่อื่น

เจ็บ.......... // โดนลาก แผลถลอกเพราะแรงระเบิดตามตัว หายใจแผ่ว สะลึมสะลือ

นั่งลงที่สนามฝึก
ฉันพลาดแล้ว

...//มองเหตุการณ์เงียบๆแล้วลุกขึ้นเดินออกไป

ครับ รุ่นพี่ (ยิ้ม) ผมไม่เคยมีความรู้สึกแบบนั้นเลยล่ะฮะ ตอนนี้เธออยู่ที่ไหนฮะ?

เธอไม่อยู่แล้วล่ะ //มองฟ้า