การฝึกทักษะการต่อสู้

ที่นี่มันวุ่นวาย *บ่น*

//ถูกกอด

ใครเหยื่อเธอยัยทอม??

จะกินฉันเรอะ?!

แล้วนี่จะกอดฉันอีกนานมั้ย?

ขนาดเพื่อนที่ฉันสนิทที่สุดยังไม่ให้กอดเลยนะ//เย็นชา

วุ่นวายประจำน่ะ..
//มองลูวิซ//

จะทำอะไร...?!//ผลักลูออกไป

//สบตา

//มองคนโดนผลัก

//จ้องลูเขม็ง

.............. // หันไปจ้องเคียว กระชากคอเสื้อเคียว

ฟังให้ดี!! ฉันจะพูดแค่รอบเดียวเท่านั้น!! // ตะโกนใส่เคียว

อะไร??//ถูกกระชากคอเสื้อ

หาความสงบได้ไหมล่ะ? (มองฮันซี่)

จริงหรอ..เคียว
//มองเคียว//
ลิเคียว เบเวอเรจช์...นายเคยพูดว่า เพื่อความสงบสุขของคนในกำแพง และจะดูแลประชาชนอย่างเท่าเทียมกัน กำจัดเจ้าพวกไม่เอาไหนออกไปให้หมด..แล้วทำไมถึงไม่ทำตามนั้นหล่ะ.. หรือว่านาย "โกหก"
//แววตาเริ่มดูเศร้า//
//สวมฮู้ด//
ถ้าอยากจะไสหัวไปไหนก็ไปแต่ขอบอกน่ะ.. บ้านนายถูกไททันทำลายไปเรียบร้อยแล้วน่ะ..
//มองเคียว//

บ้านของลิเคียวยังอยู่ดี...//มองลู
หมอนั่นอยู่เมืองชั้นในไม่ใช่รึไง...?//มอง

ฉันไปพูดตอนไหนไม่ทราบครับ?//มองอีกคน

ยัยติ๊ต่างพูดถูก บ้านฉันอยู่เมืองชุ้นใน

ว่าแต่เธอรู้ได้ไงห๊ะยัยติ๊ต่าง

นายเรียกใครว่า ยัยติ๊ต่าง ...?//ทะมึน

...สมองไม่ได้เสื่อมสิน่ะ..
//มองเคียว//
นึกว่าเสื่อมจนจำบ้านตัวเองไม่ได้แล้วน่ะเนี่ย 55+

เจ้าจิ้งจอกสมองฟองน้ำ นายอาจจะจำความรู้สึกของนายไม่ได้
แต่นายฟังให้ดี "ฉันชอบนาย!!" 
// ดึงเคียวเข้าไปจูบ // ............... // ถอนริมฝีปากออก ถอยหลังออกมา
ลาก่อน... // สีหน้าเรียบเฉย หันหลัง เดินหนี

ฉันจำได้//มองคนกล่าวหา

ก็เธอติ๊ต่างว่าเป็นน้องสาวฉันไง!!//มองยัยติ๊ต่าง

//ถูกจูบ

//ทึ่ง

อะ..........อะไรนะ.................

ก็นายพูดไว้ตอนนี้ไง= = https://attack-on-titan.thai-forum.net/t368-topic
//หยิบหลักฐานให้เคียว//

ดูเหมือนคิลจะอกหักแล้วสินะ //ยิ้ม+หวีขนให้ฝูงหมา

อือหือ...ดราม่า.. (พยักหน้า)

บอกแล้วไงว่าจะพูดแค่รอบเดียว... // ไม่หันกลับมองเคียว

ลาก่อน... // พึมพำเบาๆ

สุดท้ายก็แห้วเนอะเคียวคุง555+
//มองเคียวสลับดาจิ//

//มองดาจิ
....................
//เดินไปหาลิเคะ
นี่พี่ชาย...
อย่างดาจิบอก...
พี่อาจจะจำความรู้สึกของพี่ไม่ได้...
และถ้าเป็นพี่คนก่อนคงดีใจไปแล้ว...
แล้วก็อีกอย่างนะคะ...
ฉันชื่อลูน่า จาร์วิสไม่ใช่ยัยติ๊ต่าง...//กระชากผมลิเคะขึ้นมา
กลับมาเถอะนะพี่...ก่อนทุกอย่างมันจะเละไปมากกว่านี้...//ยิ้มอ่อนโยน
//กระแทกหัวลิเคะกับหินแหลมๆจนเลือดอาบ

เน่..พี่ดาจิใจเย็นๆก่อนเถอะคนสมองเสื่อมน่ะ
//ดึงดาจิเอาไว้//

อ่า...ฉันงง...บ่องตงๆ - -"

เด็กใหม่อย่างนายลืมเรื่องนี้ไปเถอะ...//มองลูวิซ
//ปล่อยหัวลิเคะ

สวัสดีครับทุกคน //มองเลือด

เอ่อ...//มองรอบๆ

............... // ถูกดึง หันไปมองลู

แน่นอน.... หมอนั่นความจำเสื่อม.... ถ้าความจำกลับมา.... ก็จะลืมเรื่องที่ฉันพูด.... // เสียบ แววตาว่างเปล่า

ดา......จิ...........//ตาค้าง

//มองคนที่กระชากผมตัวเองไว้

//ตกใจ

//ถูกกระแทกกับหิน

//สลบคาที่

สวัสดีเอส...//มองลิเคะสลบ
จบเรื่อง...
ที่เหลือก็รอให้หมอนี่ตื่น...//ถอนหายใจ

... //เก็บอุปกรณ์ทั้งหมด //ออกไปสังเกตุการณ์จากระยะไกล

//กุมขมับ

เฮ้อ......

ปล่อยให้หมอนี่เลือดออกตายไปเลย...//หน้านิ่ง

ถึงแม้จะลืมแต่ข้างในนี้
//เอามือวางที่อก//
ถึงแม้จะลืม.. แต่ความรู้สึกปิติยินดีที่พี่ดาจิบอกเคียวก็ยังคงอยู่ในจิตใจน่ะค่ะ^^
//ยิ้มให้ดาจิ//
//มองเคียวสลับดาจิ//

(ฝึกต่อ ใช้ศอกกระแทกกับหุ่นไม้ก่อนจะต่อย) โอ๊ย เจ็บ (เสี้ยนตำมือ)

//มองคนฝึก

//ปรบมือให้ลูดังๆ
//มองลูวิซ
.....................

...................... // มองลูยิ้มให้อ่อนโยน

ไม่หรอก... ไม่ยินดี... เลยซักนิด... // เดินออกไป

เดี๋ยวฉันบอกหมอนั่นเองถ้าดาจิไม่ยอมบอก...//พึมพำ

(เอาเสี้ยนออก ฝึกต่อ ใช้เท้าถีบหุ่นแรงๆ)

ไม่มีใครจริงจังเท่าหมอนี่แล้วล่ะ...//มองลูวิซ

ให้ช่วยมั้ย? //มองคนฝึกกับหุ่น

อย่าเชียวนะลูน่า.. // จ้องลูน่าเขม็ง สายตาเย็นชา

ฉันจะบอก...//จ้องกลับ

ขอร้องหล่ะพี่ดาจิ.. ถ้าหมอนั่นฟื้นความทรงจำแล้วเมินไปอย่างนี้ บางทีอาจจะเป็นโอกาสสุดท้ายเลยน่ะที่จะบอกความรู้สึกในใจ^^
//มองดาจิ//

(หยุดถีบหุ่นฝึก หันไปมองคนชื่อเอส) นายเป็นใคร? ว่าแต่ฉันจริงจังตรงไหน?

นายฝึกอยู่คนเดียว...//มองลูวิซ
//ยกนิ้วให้ลู

ผมชื่อ เอสทรอน เรียกว่าเอสละกัน เห็นนายฝึกแล้วผมนึกถึงตัวเองสมัยก่อน

... //ออกไปเตรียมตัวที่ระยะไกลออกไป //รัวยิงกระสุนปืนใส่หุ่นไม้ตัวข้างๆLuciferจนแตกเป็นเสี่ยงๆ

//มองไวเปอร์
......................

................... // ไม่หันกลับปมองลูกับลูน่า

โอกาสสุดท้าย.. ฉันใช้ไปแล้ว... // เสียงเรียบ