การฝึกทักษะการต่อสู้

.......... // นอนมองฟ้า หายใจรวยริน ถูกช่วย

//ฟรอนกระอักเลือด//
คอยดูน่ะฉันจะไม่ผายปอดอีกแน่ๆ
//เช็ดเลือด//
//ขุดดินฝังฟรอน//

//เริ่มบ้า
ฮะๆๆ...
ใช่~ฉันเนี่ยแหละลูน่า
ลูน่า จาร์วิส
ตัวประหลาด
ฮะๆๆๆ

ทำไม.. ต้องช่วยฉัน... // ทำแผลคิล พึมพำ

เฮ้ย!! หยุดนะ!! ยัยบ้าฮันซี่!! // ห้ามฮันซี่

//วิ่งกลับมาพร้อมหน่วยแพทย์

มาแล้วครับ!!

//บอกหน่วยแพทย์ให้รีบรักษาคนเจ็บ

งั้นใส่โลง
//อุ้มฟรอนใส่โลงแล้วเผา//

//เดินออกไป

หึ
ลูน่า ลูน่า
ฆาตกรที่ใครๆต่างหวาดกลัว
ลูน่าจอมโกหก
//บ้า

เร็วเข้า!! // มองหน่วยแพทย์

เสร็จแล้ว... // มองคิล

เด็กน้อย??

ใจเย็นๆนะ

//บีบมือเด็กน้อย

//เผาเรียบร้อย//

//โดนบีบมือ
ฟรอน
ฟรอน
ฟรอนถูกลูน่าฆ่าล่ะค่ะ//มองลิเคียวจิตๆ

เห...?? // มองลูน่า งงๆ

ทุกคนน่ะแหล่ะรวมฉันเพราะพวกก็เป็นปีศาจไม่ใช่หรอ..//น้ำเสียงจิตนิดๆ//

ไม่จำเป็นต้องตอบ... // มองโนดาจิ เสียงเรียบ // ขอบคุณ... // เสียงเบา // ....... // เหลือบมองลูน่า

//มองดาจิ
ลูน่าจะฆ่าทุกคน
เพราะลูน่าคือฆาตกร...
//เอามือจิกผมตัวเอง
//เดินไปหาดาจิ

...ถ้าจะฆ่าดาจิหรือคนอื่นๆก็ฆ่าฉันเถอะ//กำดาบแน่น//

//มองเด็กน้อย

เฮ้ยๆๆๆ!!

//พยายามไล่คว้าตัวเด็กน้อย

//หยุดกึก
คุณฮันซี่เองก็จะถูกลูน่าฆ่า
ถ้าลูน่าควบคุมตัวเองไม่ได้
เหมือนฟรอน...//เดินกลับมาหาคุณฮันซี่
//หลบลิเคียวได้ง่ายๆ

ถ้าทำอะไรยัยนี่ ผมจะฆ่าคุณซะ... // พุ่งไปตรงหน้าดาจิ ขวางหน้าลูน่า

//หันไปมอง
ถ้าลูน่าบ้าขึ้นมา
ใครจะห้ามลูน่าได้งั้นเหรอ??

อืม..ถ้าเธอควบคุมไม่ได้ฉันก็ขอเป็นหยุดเธอถึงต้องแลกด้วยชีวิต^^//ทำท่าเคารพ// หัวหน้าลูน่า..^^

เห?? เดี๋ยวสิยัยแม่มด... อย่าล้อเล่นน่า... // มอง หน้าซีดเผือด

//ยิ้มให้ลูน่า//ถ้าเป็นเกมที่อันตรายที่ต้องใช้เบี้ยชีวิตในการเดินหน้าต่อไปฉันก็ยอมให้คนอื่นได้เดินต่อไป ^^  

............. // จ้องลูน่าเขม็ง ดึงโนดาจิไปไว้ข้างหลัง

หมายถึงลูน่า... // มองฮันซี่

กบยิ้มได้..??//มองกบดาจิ//

คิล... นายก็ทำดีๆกับเขาหน่อยสิ... // มองคิล

ลูน่า... ไม่เปนไรนะ... ถ้าเธอเปนไรฉันจะช่วยเธอเอง.. // มองลูน่า

จริงๆแล้วฉันฆ่าฟรอนเอง พอดีตอนนั้นฟรอนบอกว่าชอบเป็ดย่างจิ้มน้ำสบู่เลยให้ยาสำหรับทดลองไททันแทน - -(???)//วิ่งออกไป//

อ่าวเฮ้ย!! ยัยฮันซี่!! ไหงงั้นล่ะ!! // มองตามฮันซี่

เธอน่ะ มานี่ // กระชากแขนโนดาจิ // มาอยู่กับผม // เหลือบมองลูน่า เดินออกไป

หา?? เฮ้!! เดี๋ยวสิ!! แล้วลูน่าล่ะ!! // มองลูน่า โดนกระชาก

สวัสดีครับทุกคน ดูวุ่นวายจังนะครับ...

พระเจ้า...ผมจะเป็นลม...

นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย....//กุมขมับ

มีอะไรงั้นเหรอ...?

//มองทุกคน
//สติกลัุบมา
......................//นั่งทรุดอยู่ที่พื้น

สวัสดีทุกคน//เดินมา

//มองเรน่าตาลอย

เป็นอะไรรึเปล่า//มองลูน่า

เมื่อคืน...
ฉันเผลอทำร้ายทุกคน...//เหม่อมองเรน่า

เรื่องแบบนี้ก็มีกันทั้งนั้นแหละ

เรื่องปกติ

เฮ้ เกิดอะไรขึ้นน่ะ?//เดินเข้ามา

งั้นเหรอ...?//กะพริบตาหนึ่งครั้ง
//ก้มลงมองเศษใบไม้แห้ง

ลูน่าจัง เป็นอะไรงั้นเหรอ? //เดินเข้าไปหา

//มองทากิ
.....................
//ก้มหน้า
//ส่ายหน้า

ตาซาดิสม์เอ๊ย!! คนนะไม่ใช่ลูกหมามาขังกันเฉย!! // บ่นเดินเข้ามา

............... // มอง // เฮ้!! ยัยแม่มดเป็นไงบ้าง!! // วิ่งไปหาลูน่า

ดาจิ...!!
ขอโทษๆๆๆๆๆ!!//วิ่งไปกอด

เห?? มาขอโทษเรื่องอะไรน่ะ... // โดนกอด

ห๊ะ....//มองอย่างงงๆ// สวัสดีโนดัจจี้จัง //โบกมือ// ลูน่า มีอะไรแน่ๆใช่ไหม บอกฉันมาทีสิ //จ้องหน้า

เมื่อวาน...เมื่อวานฉันจะฆ่าเธอ...
...ใช่มั้ย...?//เงยหน้าขึ้นมอง