เครื่องแบบ

โฮ่ย...//น้ำเสียงเฮย์โจว
นายนี่มันหัวช้าเกินเยียวยา...//ส่ายหัว

ช่างเถอะ...นี่ดาจิ...แต่เอาเข้าจริง...หมอนั่นก็โชคร้ายจนน่าสงสารนะ...//มองเบฟ

ก็แค่เห็นนายบอกอยากตายแล้วนึกถึงเพื่อนเก่า... // มองเบฟ หงุดหงิด

ไม่หรอก... ไม่เสียหรอกลูน่า... ความรู้สึกน่ะ... อยู่ที่เราเลือกจะปล่อยมันอยู่ต่อหรือจะทิ้งก็แค่นั้น

//มองดาจิ
หึ...หมอนั่นโชคร้ายจริงๆ...

ใครหัวช้า //เริ่มหงุดหงิด
ความรู้สึก? //กุมขมับ

โชคร้าย...

...... // มองเบฟหน้าตาย

..............................
ผมโชคร้ายอยู่แล้วไม่ต้องพูด//หาล็อกเก็ต

โชคร้ายของฉันกับนายไม่เหมือนกัน...
นายโชคร้ายที่มีคนแบบพวกฉันคอยอยู่ข้างๆนาย...เป็นห่วงนาย...แต่นายกลับไม่สนใจ...นายโชคร้ายนะที่มีคนสนใจน่ะ...//หน้านิ่ง

โชคร้ายจริงแหละ // เอียงคอเห็นด้วยกับลูน่า

อืมๆ...//พยักหน้ากับดาจิ
//มองคนหาของ
หาอะไร...

//เงียบ
...
//หาล็อกเก็ตต่อ

ถามไม่ได้ยินรึไง...//พึมพำ

สร้อย//หาต่อ

แบบไหน...เผื่อฉันพอจะเห็น...//มองซ้ายมองขวา

หืม.... // ช่วยหา

สร้อยร็อกเก็ตคริสตอล//พูดหน้าตาย

อืม...ฉันคงไม่ได้เผาไปหรอกนะ...//เริ่มกวาดตาหา

อันนี้รึเปล่า.... // ชูสร้อย

ใช่//รีบคว้าสร้อยคืน

ของสำคัญรึไง... // มองหน้านิ่ง

ฟู่...//ถอนหายใจ

ใช่//เก็บให้พ้นสายตา

ของสำคัญของนาย...ไม่ยุ่งดีกว่า...//นั่งบนเก้าอี้

ดีจริงนะ... มีของสำคัญให้เก็บด้วย... // ทิ้งตัวลงโซฟา

หืม...//มองดาจิ

//เหลือบมอง//เดินไปตรงระเบียงเงียบๆ//มองฟ้า

มองทำไม... // หันไปหาลูน่า

เปล่า...//เบือนหน้าไปทางอื่น

ของสำคัญขนาดนั้นอย่าให้หายอีกล่ะ.. // เหลือบมองเบฟ

//เหลือบมองดาจิ//เปิดสร้อยดูเงียบๆ

ฮัดชั่ว!!(??)
//ขยี้จมูก
อะไรหวานๆลอยเต็มห้อง...

....... // เหม่อมองเพดาน

//ปิดล็อกเก็ต//กำล็อกเก็ตแน่น

//รับรู้ถึงบรรยากาศวังเวง

นายยังโชคดีนะ มีของให้เก็บ... // เหม่อ

ถ้าให้เลือกขอไม่มีจะดีกว่า//มองล็อกเก็ต

......... // กระชากคอเสื้อเบฟ

ไม่เห็นจะดีตรงไหน!!

//มองเหตุการณ์
ฟุ่...//หาที่นอน

เธอจะคิดยังไงก็เรื่องของเธอ แค่นี้มันก็......//กำล็อกเก็ตแน่น

โถ่โว้ย!! // ต่อยหน้าเบฟ // ลงไปนั่งที่เดิม // หัวเสีย

//โดนต่อย
หึ

นายบอกไม่มีดีกว่าใช่มั้ย??

ฉัน... สูญเสียทุกอย่าง... ไม่มีอะไรเหลือ... อยากนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก... นับวันชักจะเลือนลางไปจากความทรงจำ... ถ้าซักวันมันหายไป... ไม่เห็นจะดีซักนิด... // กัดฟัน กำหมัดแน่น ก้มหน้า

โถ่เว้ย!! // ล้มตัวลงนอนบนโซฟา // หลับ

อย่าคิดว่าผมกับเธอเหมือนกัน เธออยากจำแต่ผมอยากลืม//พูดคนเดียว//มองล็อกเก็ต

//ยืนมอง

//เอาชามาจากที่พัก
...เมื่อคืนสองคนนี้คุยกันจนหลับไปแบบนั้นเลยเหรอ...//มอง

หืม... งึม.... // สะลึมสะลือ

//นั่งอยู่ตรงมุม

ทำไม... ฉัน.... มาอยู่ที่นี่... // มองรอบๆ

//เอามือนวดขมับมองดาจิ