เครื่องแบบ

เธอหัวช้าไง//กลั่นขำ

อะไร...ฉันเปล่า...
มิกิรุกไม่เป็นต่างหาก...//หยิบลูกอมเข้าปาก

ผมผิดหรอ//เมาไวน์ที่กินมา

เห้ นายไม่ผิดมิกิ
ยัยพึมพำต่างหากหัวช้า//มองเด็กกินลูกอม

//เดินไปหาลูน่า เเล้วเสยคางลูน่าขึ้น
ชอบให้รุกรึไง!?!

อ่าวเฮ้...เปลี่ยนอารมณ์เร็วไปแล้ว...//ขยี้หัวมิกิ

นายพูดอะไรน่ะเบฟ...รับผิดชอบเลย...//ซีด

เธอจะได้สามีแล้วไง//มองยัยพึมพำ//ยิ้มเจ้าเล่ห์
จูบเลยมิกิ//กระซิบ

ไม่เอา...ภรรยาสองคนพอ...สามีไม่ต้อง...

ไม่ต้อง...//สะพรึง

//ยืนหน้าเข้าไปใกล้กว่าเดิม เเล้วประกบปากตัวเอง
กับปากลูน่า (อย่าตบผมนะครับ)

//อึ้ง
//ไม่ตบงั้นผลัก
นายนี่...บ้าจี้...นะ...เอาจูบแรกฉันคืนมานะเฮ้ย...//จ้อง

หมอนี่เมา...ไม่ถือละกัน...//ขนลุก
//เตะเบฟ

//โดนเตะ
เจ็บ หลายใจแล้วพานลงคนอื่นหรือไง?//สายตาเย็นชา

ใครหลายใจ...ฉันเปล่า...//มองเบฟ
//กินน้ำ
มีอะไรเป็นข้อพิสูจน์...//จ้องเบฟทะมึน

//เอาลูกอมอีกเม็ดยัดปากมิกิ

ภรรยา2คน ไม่หลายใจรึไง?
ชื่ออะไรนะ นิก?//หน้านิ่ง

เรื่องของฉัน...นิกซ์ไม่เกี่ยว...
นายเองก็เยอะนี่...//จ้อง

เยอะอะไร? ผมตัวคนเดียว//คว้าไวน์กระดก//หลบหน้ายัยพึมพำ

กินไวน์อีกแล้ว...//พึมพำ
งั้นจะหลบหน้าฉันทำไม?//จ้อง
นายน่ะ...ทำสัญลักษณ์ไว้ที่ใครบ้างแล้วล่ะ...//ทะมึน

เท่าที่เห็น มีเธอ ดาจิ ยัยหมี มิเรน่า แล้วก็...เอส//ขนลุก//หลบหน้ายัยพึมพำ

นั่นล่ะเยอะ...//จ้องเบฟ
ฉันน่ะไม่มีหรอก...นายคิดไปเอง...
//คว้าไวน์มา
ไหนว่าดาจิบอกว่านายแพ้...ห้ามดื่มมันอีกนะ...
อย่าหลบหน้าสิ...//ทะมึน

(โทษทีไปอาบน้ำมา)//เมาหลับ

นั่นไม่ได้ตั้งใจ ที่ตั้งใรมีเธอคนแรก ยัยหมีก็สถานการณ์บีบบังคับ ส่วนมิเรน่าก็เพราะจะเอาความจำคืน
แล้วเธอ เป็นห่วงรึไง?//คว้าไวน์คืน//หลบหน้า//ปิดผื่น

//ขยี้ตา มึนตัว//หัวหนักชะมัดเลย

ถ้าบอกว่าเป็นห่วงคงจบนะ...//มองเบฟ

นี่มิกิ...ลูกอมมั้ย...//มอง
//ทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น

หึ เป็นห่วงคนอื่นก็เป็น//มองยัยพึมพำ

ฉันเป็นห่วงทุกคนอยู่แล้ว...ไม่ใช่คนหัวใจด้านชาแบบใครบางคนหรอกนะ...//เชิดหน้า
//มองเบฟ
//ยื่นยาแก้แพ้ให้

//มอง//ผมมาอยู่นี้ได้ไงครับ

นายเมาไวน์!!//ขยี้หัวมิกิ
ทำอะไรบ้าจี้ตามคนอื่นอีกต่างหาก...//มอง

งั้นหรอครับ?//ผมยุ่ง

ไปๆ...ไปอาบน้ำๆ...//เอามือปิดจมูก
กลิ่นไวน์ยัง...//ถอย

//มองลูน่า ถอนหายใจเเล้วเดินไปอาบน้ำ

//มอง
ไวน์มันอะไรตรงไหนวะคะ...??

//อาบน้ำ สระผม
อร่อยดี เเสบลิ้น ทำให้เมา(?)

แบบนั้นไม่ดีเลย...//ทำหน้าคนไม่เคยแม้แต่จะแตะ
ฉันจะไม่เอาไวน์เข้างานอีกแล้ว...

เพราะผมสินะครับ//เสียใจ

ชุดเท่มากครับ! *//*! /นั่งขีดๆเขียนๆแบบชุด

ไม่ใช่เพราะนาย...มิกิ...//มองมิกิ
//ลูบหัว

สวัสดีเลไนน์...//ยิ้ม

งั้นหรอครับ//นั่งกินขนมปัง

อืม...//พยักหน้า
//มองคนกินขนมปัง

//ฟุบหลับ

ไปหาเจ้าสาวอีกแล้ว...//มอง
ขนมปังยังคาปากอยู่เลยน่ะ...//พยายามแงะออกมา

งืมมม ผมจะฆ่าไททัน//ละเมอ//
มันเเย่งขนมปังผม(?)

//นิ่ง
//ยัดกลับเข้าไปในปากมิกิ

อ่ะอี้อ้าเอ๋(?)//หลับต่อ

//หากระดาษแถวๆนั้นมาห่มให้มิกิ
คิดซะว่า...เป็นผ้าห่มละกัน...

- - ใช่ป่ะครับ!?!
//นอน

อะไรของนาย...//มอง
ไปหาเจ้าสาวนายไป...//ยิ้ม

บอกว่าไม่ใช่เจ้าสาว//ทำหน้ายู่

//หัวเราะ
ได้ๆ...เข้าใจแล้ว...//ยิ้ม

อื้อ//ลุกไปนอกห้อง

//มองตาม
//นั่งคนเดียวเงียบๆ

//เดินไปหยิบช็อกโกเเลตกับขนมปังเเผ่นมา
เเล้วกลับห้อง