หอ-ห้องพักทหาร

สวัสดีเจ้าค่ะท่านชาร์ลอต ^^ // พัดแถวๆจมูก กันฝุ่นไม่ให้มา

อ๋า... ฝุ่นเยอะจริงๆด้วยเจ้าค่ะ แค่กๆๆ =[]= // พัดกลิ่นยาพ่นให้ไกลจากจมูก

ให้ช่วยอะไรหรือเปล่าเจ้าคะ? ๘(" ) // <<< เพิ่งช่วยทำความสะอาดน้องแมวเหมียวแท้ๆ...

หืม...? //นั่งอ่านหนังสืออยู่บนโต๊ะมืดๆ ละสายตาจากหนังสือ

....อา...สวัสดี...ว่าแต่เธอเป็นใครกัน...? //ยกตะเกียงน้ำมันมาจ่อให้เห็นหน้าชัดๆ

ช่างเถอะ...ไม่ต้องช่วยทำอะไรหรอก...ฉันชินแล้วล่ะ...//ยักไหล่นิดๆ

ดิฉันชื่อ "พราว" เจ้าค่ะ ^^ // ทำท่าเคารพ

จริงๆแล้วช่วงแรกห้องดิฉันก็รกเช่นกันนะเจ้าคะ แต่ตอนนี้รกเพราะหนังสือยาโอยแล้วล่ะ... =w=

(ตอนกลางวันเข้าหอหญิงได้....)

คุณชาร์ล็อตต์เป็นโรคหอบหรอครับ ถ้าต้องการยาเพิ่มเติมมาหาผมได้นะครับ!!! -เดินผ่านมาได้ยินพอดี

คุณกาเบรียลเป็นหมอด้วยนี่เนอะเจ้าคะ ^^ // ทำท่าเคารพ

อา....พราว สินะ...ก็นะ ห้องฉันไม่เชิงว่ารกนักหรอก...แค่มืดกับฝุ่นจัดไปนิด(?)

ชอบอ่านหนังสือเหมือนกันหรือ?....ว่าแต่ อะไรคือยาโอย...? //เลิกคิ้ว

//เหลือบกาเบรียล// ค่ะ หอบหืด โรคประจำตัวน่ะ... //นั่งบนโซฟาในห้องโถง

....ถ้ายาพ่นหมดแล้วจะติดต่อไปละกันนะคะ...ขอบคุณมาก...//ค้อมหัวนิดๆ

อันที่จริงเป็นโลหิตจาง กับขาดวิตามิน A ด้วย...แต่โรคเล็กๆน้อยๆอย่าไปใส่ใจนักเลยค่ะ...//อ่านหนังสือแบบ 'หน้าชิดหนังสือ'

นี่ครับ เอาไว้เผื่อทาน.... -ยิ้มแล้วควักกระปุกวิตามินเสริมขึ้นมา

.......//มองกระปุก

........ขอบคุณค่ะ //รับมา

//เดินเข้ามาในห้องโถง

โอ้ะ.....ไม่เคยเห็นที่นี่คนเยอะอย่างวันนี้เลยนะครับเนี่ย...//เลิกคิ้วนิดๆ

สวัสดีครับทุกคน....//ยิ้มทักทาย เดินไปหยิบหนังสือมาจากตู้

......อ้า.....ผมคิดว่าอย่ารู้เลยดีกว่านะครับ....//นั่งบนโซฟา มองชาร์ล็อตต์ ยิ้มแหยๆ

ทานน้ำตามมากๆนะครับ -ยิ้ม

//ยืนทำขนมอยู่ในห้องครัว

กลิ่นนี้มัน.......//มองไปรอบๆ

ขนม......! //พุ่งไปห้องครัว

ทำอะไรกินน่ะครับ......คุณนาโอกิ...//ยืนเกาะขอบประตูห้องครัว

ว้ายย ! ตกใจหมดเล้ยย //มองคนที่เกาะประตูห้องครัว
กำลังอบเค้กอยู่ค่ะ //ยิ้ม

หอมจังเลยครับ.... -เดินตามกลิ่นมาเช่นกัน

แหะ แหะ ขอโทษครับ.....//เกาแก้ม

คุณนาโอกินี่เชี่ยวเรื่องพวกจังเนอะครับ? เก่งจัง......//ยืนดูนาโอกิอบเค้ก

ก็ไม่หรอกค่ะ ทำเล่นๆสนุกดี //เอาเค้กเข้าเตาอบ
ถ้าอบเค้กเสร็จเมื่อไหร่มาทานด้วยกันได้นะคะ //ยิ้ม

เย้.....ขอบคุณมากครับ....//ยิ้มแฉ่ง เดินไปดูเค้กที่กำลังอบอย่างสนใจ

.............//ยืนมองนิ่งๆ

ฮันเซลกับเกรลเทล.......คิก //นึกถึงนิทานเรื่องนึง แสยะยิ้มนิดๆ

ยิ้มอะไรคะนั่น //มองฟรีซ

อ้ะ......กำลังคิดว่า การจะอบเค้กได้นี่มันต้องใช้ความร้อนกับเวลาไม่น้อยเลยเนอะ น่ะครับ......//หันมายิ้มซื่อๆ

ถ้าเร่งอาจจะเสร็จเร็วก็ได้นะคะ //มองที่ปรับอุณหภูมิ
แต่ฉันไม่ค่อยถูกกับความร้อนเท่าไหร่น่ะค่ะ //ปาดเหงื่อ

อย่าเลยครับ....เดี๋ยวผิดพลาดมาแล้วจะยุ่ง //ยิ้มแห้ง

ไม่เป็นไรนะครับ..? //มองเหงื่ออีกฝ่าย

อีกเดี๋ยวก็จะอบเสร็จแล้วล่ะครับ...//ยิ้มบาง

ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ตอนนี้อาจจะเริ่มชินกับความร้อนแล้วล่ะมั้ง //ยิ้ม
ใกล้จะเสร็จแล้วล่ะค่ะ//ยืนรอเค้ก

ดีแล้วล่ะครับ....คุณจะได้ไม่ละลายไปซะก่อน.....//หัวเราะเบาๆ

อบเสร็จแล้วล่ะครับ.....//เปิดตู้อบ

ฮ้า........หอมจังครับ........//เคลิ้ม(?)นิดๆ

พอฉันไม่อยู่นี่อะไรๆ ก็เปลี่ยนแปลงไปเยอะนะเนี่ย //เดินมองรอบๆ

คุณนาโอกิไปซะแล้วแฮะ........//หนักใจกับเค้กตรงหน้า

อื๋อ.....? ใครกัน....? //มองนอกหน้าต่าง เห็นผู้หญิงผมดำสั้น

นี่ๆ..! คุณตรงนั้นน่ะครับ...! //โผล่หัวมานอกหน้าต่าง ตะโกนเรียก

หืม //หันขึ้นไปมอง

มีอะไรเหรอคะ

//วิ่งลงมานอกหอ

แฮ่ก.......ร....รับเค้กไว้ทานซักหน่อยไหมครับ...? พอดีทำไว้เยอะเลย....//หอบ ยื่นเค้กใส่กล่องให้

อ้ะ....ลืมไป...ผม ฟรีซ ครับ...ฟรีซ เดอลอชเช่....//ปาดเหงื่อ ยิ้มทักทาย

เอ่อ ขอบคุณค่ะ ฉันซินแคลร์ เรเวนฟิลด์ค่ะ //มองอีกฝ่าย ยิ้มให้

ยินดีครับ.....รับประกันความอร่อย.....//ยิ้มภาคภูมิ

อ้ะ.....แต่ผมไม่ได้ทำเองหรอกนะ......คุณนาโอกิเค้าเป็นคนทำน่ะครับ.......//เกาแก้ม ยิ้มแหย

เอาเป็นว่ายินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณซินแคลร์......ทานให้อร่อยนะครับ....ผมขอตัว.....//ยิ้มบาง โบกมือบ๊ายบาย เดินกลับหอพักชาย

ฮิๆ ค่ะ ขอบคุณนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะฟรีซ

//ยิ้มให้ ก่อนจะเดินไปอีกทาง

...z .......z ............Z//หลับอยู่ในกองงาน
หืม? อือ... หอม...//ละเมอเดินตามกลิ่นเค้ก
ตึง! ตัง! กลุกๆๆๆๆ โครม!//ตกบันได นอนตรงบันได

ลืมเค้กไว้นี่นา ช่างมันละกัน ~(?) //เดินออกมาจากห้อง
อ๊ะ !//สะดุดบางอย่างตรงบันไดจนล้ม
มิเนกิมาทำอะไรตรงนี้คะ !? //ลุกขึ้นยืน
ตายรึยังคะเนี่ย . . . //เอานิ้วจิ้มมิเนกิ

โอ้~... กลิ่นเค้ก O_O // ทำหน้าตาน่ารังเกียจที่สุดเท่าที่เคยมีมา (?)





คุณนาโอกิซังทำเค้กเก่งจังเจ้าค่ะ ขนาดดิฉันชอบกินอาหารทุกอย่างทำอะไรไม่เป็นเลยเจ้าค่ะ T_T (ขนาดทอดไข่เจียวยังไหม้...)

อ้าว? คุณมิเนกิไปทำอะไรตรงนั้นหรือเจ้าคะ? ๘(" ) // มองท่านมิเนกิตรงบันได

อ๊ะ แพรวพลอย //ตกใจหน้าแพรวพลอยเวอร์ยามิชิไบ

ก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นสักหน่อยนะเจ้าคะ =A= // ทำสีหน้าปกติ

ถ้ายังไงก็...ท่านนาโอกิช่วยสอนทำอาหารบ้างจิเจ้าคะ ^o^ / // ชูไข่ดาวไหม้ประจานตัวเอง (?)

หืม.... ? //สะดุ้งจากภวังค์

..........เสียงเอะอะจังนะ.....//หันไปทางห้องครัว ปิดปากหาว

.....แล้วนี่ฉัน....? //มองไปรอบๆห้องโถง ยังเบลอนิดๆ

อ่า....รู้สึกว่าก่อนหน้านี้จะมานั่งอ่านหนังสือจนดึก....ไม่สิ...โต้รุ่งมากกว่า...//มองหนังสือที่กางค้างไว้ในมือตั้งแต่เมื่อวาน

รึจะไปนอนพักในห้องดี...? //บิดขี้เกียจไล่ความเมื่อยล้า

.........ไม่ดีกว่า....//มองกองหนังสือข้างตัวที่ยังไม่ได้อ่าน เลยนั่งอยู่ที่เดิม

อ้ะ...สวัสดีครับคุณชาร์ล็อตต์.....//เดินเข้ามาในหอบลูเบล

มาอ่านหนังสือแต่เช้าเลยหรือครับเนี่ย.......//ยิ้มชื่นชม เดินไปหยิบหนังสือมาจากตู้

........อ่า.......อย่าบอกนะครับว่าคุณยังไม่ได้นอนเลย.....? //นั่งลงโซฟาข้างๆ มองใต้ตาที่ดำคล้ำของอีกฝ่าย

//นั่งกินขนมอยู่ในห้องครัว

สวัสดี....//มองฟรีซ

อืม... ยังไม่ได้นอน //ก้มหน้าอ่าน

แต่อดนอนแค่คืนเดียวเอง ช่างมันเถอะ ไม่เป็นไรหรอก //พูดน้ำเสียงสบายๆราวกับเป็นเรื่องปกติ

//เดินเข้าไปหาชาร์ล็อตต์
ไม่นอนไม่ได้นะคะ ! สุขภาพเสียหมด //เอาหนังสือไปเก็บให้ชาร์ล็อตต์

อะ....พวกนั้นฉันยังไม่ได้อ่าน.......//พูดด้วยน้ำเสียงเนือยๆ

เอาคืนมานะ....ไม่เป็นไรหรอกน่า....//มองตามหนังสือที่ถูกเก็บ

ใครกันเธอน่ะ...? ช่างเถอะ.. เอาคืนมาซะ //เงยหน้ามอง

นาโอกิ ยูเลนท์ค่ะ //หันไปมอง
แต่ว่าไม่ว่ายังไงก็ต้องพักผ่อนนะคะ หนังสือพวกนี้เดี๋ยวค่อยอ่านก็ได้ค่ะ //วางไว้บนชั้นหนังสือ
ถ้าไม่ดูแลสุขภาพตัวเองล่ะก็ อาจจะตาลายจนอ่านไม่ได้นะคะ //มองอีกฝ่าย

การหลับนอนไม่ใช่เรื่องที่ควรละเลยนะครับ.....//น้ำเสียงดุนิดๆ

แล้วนี่นั่งอยู่อย่างนี้มาตลอดเลยหรอครับ.....? //มองอีกฝ่ายหัวจรดเท้า

อ้ะ สวัสดีครับคุณนาโอกิ เค้กเมื่อวานอร่อยมากเลยครับ....//ยิ้ม

ผมได้ยินว่ามีใครแถวๆนี้อดนอนนะครับ? -ยิ้ม

นาโอกิ... ฟังนะ... ฉันน่ะ... ถ้าถึงคราวน็อคก็จะน็อคไปเอง... ตอนนี้ร่างกายฉันยังไม่ถึงขีดจำกัด... อย่าห้ามเลย... //ขมวดคิ้ว

อืม.. นั่งมาตลอด.. //อยู่ในชุดเดิม ตอบหน้าตาย

ไม่มีใครอดนอนทั้งนั้นค่ะ... //มองกาเบรียล

ชาร์ล็อตต์ไงคะ อดนอน //เก็บหนังสือเสร็จแล้วหันไปมองอีกฝ่าย

ใส่ใจสุขภาพตัวเองหน่อยสิครับ....! คุณเป็นผู้หญิงนะครับ....! //ถอนหายใจอย่างเหลืออด

ใช่ค่ะ //พยักหน้า

อา....พวกเธอนี่มัน...//กุมขมับ

เอาคืนมานะ...//ลุกพรวด เดินไปที่ตู้หนังสือ

สุขภาพของฉัน....ไม่ใช่ธุระอะไรของ......//เป็นลมล้มวูบ

ค....คุณชาร์ล็อตต์...!? //วิ่งพรวดไปรับ

เห็นมั้ยล่ะครับ...!? คุณไปพักผ่อนได้แล้ว....