การฝึกทักษะการต่อสู้

อ่อน........//ซ้ำเติม

อึ้ยย!!?? ไม่ได้เขินเฟ้ย!! กับผู้ชายเนี่ยไม่ไหวจริงๆ!!

นายน่ะ ห้ามมาใกล้ฉันเด็ดขาด!!! /ขนลุกซู่

แล้วจะมาซ้ำเติมทำไมฟะะ!!!

เปล่าแค่.........//แสยะยิ้ม

สะใจดี//ยิ้มแบบไม่มีอะไร

แย้ แย้มาก แย้สุดๆ /หน้าซีด

แอลกอฮอล์ แอลกอฮอล์ล้างหน้า /พึมพำ /เดินเป๋ๆออกไป

อยู่นี่... // เดินไปนั่งใกล้ชูจิ ส่งแอลกอฮอล์ให้ หน้านิ่ง

//ยืนมอง

!!!!!!!!!!!!!!!!/กระโดดหนี

ขอบใจ!!! /คว้าจากมือ

ปะ..ไปล่ะ!! /ซอยเท้า

อ่าว ไปแล้วหรอ บาย//มองซูจิ

หืม... // มองตาม ส่ายหัว ใส่เฮดโฟน นอนใต้ต้นไม้ต่อ ไม่สนใจ

//นั่งอ่านเอกสารเงียบๆ
งานเยอะจริงๆ

อย่างเธอมีงานมีการทำกับเขาด้วยรึไง... // มองคนทำงาน

-*- ฉันเป็นหัวหน้าหน่วยนะ ชิ ถึงจะเป็นแบบนี้ฉันก็ทำงานได้นะ-3-

โฮ่... นานๆจะเห็นหัวหน้าทำตัวสมกับเป็นหัวหน้าที // ปรบมือ

ระหว่างฉันไม่อยู่เกิดไรขึ้นบ้างฟระ... // ไล่อ่านโพสต์ รู้สึกถึงรังสีสีม่วง ขนลุก

อ้อ รูปนี่ขายนะ//ส่งรูปคิลหอมซูจิให้ดาจิดู

อ่ะ... อ่ะหือ... อุบ... อึก.... คุๆๆๆๆ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก // มองหน้าชูครีมในรูป หัวเราะลั่น // โอเคๆ ยอมจ่าย กร๊ากกกกกกกกกกก

500 //ถือรูป

โลกเราช่างอยู่ยากขึ้นทุกวันนะ...
ไม่แน่ใจว่ามันยุคสมัยของไททันหรือโรแมนซ์...?
ให้ตายสิ...หายไปหาบางอย่างทำที่หอนิดเดียว...ไปไกลซะ...//พึมพำ
ลิเคียวไม่เป็นเกย์ไปอีกคนฉันก็ดีใจ...//ถอนหายใจ
อย่างน้อยมีเด็กตัวเล็กๆรอบกายสักคนสองคน...
ก่อนฉันปลีกตัวไปอยู่เองก็คงดี...//นอนอยู่บนกิ่งไม้
//รำพึงรำพัน
//มองผู้ดูแลแต่งฟิคคิลชูจิ
เฮ้อ...ผู้หญิงช่างน่ากลัว...//หลับตา

//เดินเข้ามาฝึกธนู

ลิเคียว...?
สวัสดี...//มองลงไป

เอ่อ....ลูน่าก็ผู้หญิงนี่นะ....//มองลูน่า

ไง เคียวไม่ได้เจอตั้งนาน เคะขึ้นนะ

ก็...นะ...//มองเรน่า
เธอพูดได้ถูกใจฉันมากเลย...

ไงเพนกวิน

ไงครับคุณมิเรน่า

เออะ...........นั่นคำทักเรอะครับแหม่- -*

ขอบใจ.......//นั้งกินป็อกกี้

นี่ฉันชมนะ เคียว

ที่นี่มีเมะแค่ไม่กี่คนรึไง...?//ถามเรน่า

เป็นคำทักที่ทำผมรู้สึกแหม่งๆนะครับนะ- -

อือ....เอส. คิล. นี่เมะนะ ไวเปอร์ออกแนวทั้ง2อย่าง

คิดไปเองรึเปล่าเคียว

ผมคิดไปเองก็บ้าแล้วครับ!!!!

อืม...//หยักหน้าเข้าใจ

หืม?เคียวนายน่ะคิดไปเองอยู่แล้ว

-/ควงมีดรอ

//สะบัดแส้ขู่
มาสิ...
ฉันไม่ชอบบุก...//ทะมึน

ไม่ครับ- -//จ้องมิเรน่า

เพนกวินสู้ๆ!! เฮ้!!!!!!!!!!!//โบกธง

//นั่งชิวพิงต้นไม้

-/ปามีดล็อคลูน่าไว้ทุกทาง
-/เตรียมมีดรอการโจมตี

//สบัดแส้ปัดมีด
//โดนมีดบางเล่มเฉียด
//ควบคุมสมาธิ
//สะบัดแส้รัดตัวอีกฝ่าย

อือ น้ำนี่อร่อยแฮะ//ดูดน้ำปั่นอยู่ข้างๆสนาม

อ่อนหัด..
-/ใช้มีดตัดเส้นแส้ทั้งหมด
-/พุ่งไปแทงท้องลูน่า
-/ใช้เท้ากดลำตัวลูน่าที่มีดปักอยู่ลงพื้น

อะ...อา...//จุก
เจ็บ...//จับข้อเท้าอีกฝ่าย
//พยายามทุ่มลงพื้น

อ่อนหัด!ถึงมีความตั้งใจแล้วก็ยังอ่อนหัด!//พูดลอยๆ

ร้องขอชีวิตผมสิ..
-/ยิ้มจิต
-/เหลือบมองเรน่า
-/ปามีดใส่แบบเฉียดๆ

ไม่...
อุ...//หมดสภาพ

//รับมีดอย่างสวยงาม
มีดสวยดีนะ//หักทิ้ง

ขอบใจที่ชม
แต่ตอนนี้ขอพายัยอวดเก่งนี่ไปพักก่อน
-/ช้อนตัวลูน่าขึ้น

นี่...เอามีดออกจากท้องฉันก่อนดีกว่ามั้ยนายโรคจิตวิปริต...?

เก่งนักนี่ ไปทำเองที่ห้องของเธอเองสิ
เรน่า ไว้วันหลังผมจะมาเล่นกับเธอ..
-/หัวเราะเสียงต่ำ

//ดึงมีดออก
//ปักไหล่เอมเบอร์
//เตะเสยคาง
นายสิอ่อนหัด...//หอบ
//หัวเราะแปลกๆ

ห๊ะ!???/มองเอมเบอร์งงๆ

แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ลูน่าตายเรอะยังครับ!!!!!!//ไม่มีความรู้สึกเป็นห่วงเลนแม้แต่น้อย- -

ไม่ได้นะ!! รอให้ผมแต่งงานก่อนแล้วค่อยจะไปตายที่ไหนก็ไปนะครับ//ปล่อยโฮ