การฝึกทักษะการต่อสู้

ทุกอย่างปลอดภัยแล้วใช่มั้ยครับเนี่ย??//ออกมาจากที่หลบภัยชั่วคราว

เห้ย!? นี่ไม่ใช่ห้องผมม! นี่ห้องเลไนน์!! จะบ้าเรอะ! /หันขวับไปมองดาจิ
/เหลือบมองลูน่า

สวัสดีครับทุกคน เกิดอะไรขึ้นบ้างครับ?

ผู้ดูแลลูว์:มีคนอกหักอาการสาหัสหนึ่งรายค่ะ!!

สวัสดี ราตรีสวัสดิ์ครับคุณเอส /ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงเลไนน์

ม่ายล่ะครับคิริล คืนนี้ผมมีเรื่องต้องทำอีกมาก
ต้องกลับไปเช็คเครื่องเทศกับเกลือที่เพิ่งได้รับมาด้วยว่าพร้อมส่งไหม
ไหนจะงานที่ทางยูโทเปียให้ไว้อีกเป็นยาวเป็นหางว่าว...เอาเป้นเรื่องนอนกับคุณคงต้องเลื่อนไปก่อนล่ะครับ //ยิ้ม //เดินกลับห้อง

ตามนั้นละกัน ราตรีสวัสดิ์ไวเปอร์

ไงครับเอส

อกหักอาการสาหัสเหรอ?

เด็กน้อยเนี่ยนะ?!//ทึ่ง

อ่า... เอาผ้าเช็ดหน้ามั้ย... // ยื่นให้ลูน่า

นึกว่าห้องนาย... // มองคิริล

มีใครเห็นคุณทากิมั้ยครับ //มองรอบๆ

ผู้ดูแลลูว์: อื้ม=w=

//ลอยกลับห้องสภาพซอมบี้
เธอเป็นของเขา...ก็รู้ก็เข้าใจดี...แต่มันห้ามใจไม่ได้สักที...ทั้งหัวใจมันรักเธอ...รักเธอ...//เพ้อ

สภาพนั้นคงไม่เอาอะไรแล้วล่ะครับคุณดาจิ//มองตามเด็กน้อย

เอ่อคุณลอว์ //มอง

ตัวโวยวายกลับมาครบแล้วสินะครับ... //ลากหีบจำนวนมากเข้ามา //นั่งอ่านม้วนกระดาษขนาดใหญ่อยู่บนหีบ

เอส...ยัยจิ๋วอยู่ไหน? //เปลี่ยนไปใส่แว่นกันลม //นั่งอ่านม้วนกระดาษต่อไป //จดบันทึกขยุกขยิก

ไม่เห็นอ่ะ มีไรเหรอ // มองเอส

เอ่อ.. นายไปส่งยัยแม่มดทีดิลิเคียว ฉันปลอบคนไม่เป็นอ่ะ = = // มองลูน่า

ทำไมเหรอไวเปอร์?

อ๋อ ผมมีเรื่องต้องคุยกับเธอน่ะครับ คุณลอว์

เปล่านี่ครับ จำได้ลางๆว่าผมยังคุยกับเธอไม่รู้เรื่องดีเลย เรื่องอะไรซักอย่างนี่ล่ะ... //จดบันทึก

ปล่อยเด็กน้อยไปก่อนเถอะครับ

ต้องให้เธอเรียนรู้ด้วยตัวเองบ้าง

ว่าสิ่งไหนเป็นของเธอ สิ่งไหนไม่เป็น//เหม่อ

อ่า... เจ้านั้นไม่เห็นทั้งวันเลยล่ะ... // โบกมือให้เอส

ฉันไปตามให้มั้ย?

เห?? นี่นาย... พูดจามีสาระเป็นกะเค้าด้วยรึ... เปิดเทปใช่มะ.. ไมค์อยู่ไหน... // เดินไปใช้สองมือดึงแก้ม ฉีกปากเคียว

//ถูกทารุณใบหน้า

//หน้าแดงฉ่า

ผะ ผมพูดออกมาจากใจครับ!

ขอตัวก่อนนะครับ วันนี้เพลียๆ 

อ้อ เดี๋ยวฉันไปตามซินแคลร์มาให้ รอเดี๋ยวนะไวเปอร์ //เดินกุมอกข้างซ้ายออกไป

โฮ่ย... จริงง่ะ ไอจิ้งจอกเจ้าเล่ห์สมองเท่าเม็ดถั่วเขียวลีบอย่างนายน่ะนะ.. // ดึงปากเคียว

//ถูกดึงปาก

เคยเห็นสมองผมเหรอครับ

เดี๋ยวงับเลย- -

สวัสดีค่ะทุกคน //เดินเข้ามา

สะ สวัสดีครับคุณซิน

หวา หวา หวา เกือบไปแล้วเรา.....//คิดในใจ

วันนี้เกิดอะไรกับพี่รึเปล่าคะ? ดูเหมือนพี่ไม่สบาย เมื่อคืนก็หาตัวพี่ไม่เจอ ถามอะไรก็เลี่ยงไม่ตอบ

ยิ่งกว่าเห็น - - 

ปล่อยก็ได้ อ๊ะ หวัดดีซินแคลร์ // โบกมือ

//เอามือลูบปากยิ้มๆ

อ่า... ไม่รู้แฮะ เห็นมาแวบเดียวก็ไป เหมือนจะถามหาทากิด้วย เนอะเคียว // หันปมองเคียว

อ๊ะ! ครับ ครับ!!//สะดุ้งโหยง

เหรอคะ ฉันชักเป็นห่วงพี่แล้วสิ ทางนี้เป็นยังไงมั่งคะ?

สวัสดีครับทุกคน//ยิ้ม

สวัสดีค่ะสวอร์น

อ๊ะ!! หวัดดีสว่าน // โบกมือทัก

ลูน่าสู้กะคิริลแย่งเลไนน์ แล้วก็อกหักดังเป๊าะ... // รายงานสถานการณ์

หัวใจ... //มองซินแคลล์

หืม อะไรเหรอไวเปอร์? //หันไปมอง

พี่เธอ...เอสน่ะ ผมเห็นเขาเดินกุมหน้าอกซ้ายออกไปสีหน้าไม่ค่อยดี
ผมขอตาามไปดูหน่อยนะครับ... //วิ่งไปที่ห้องเอส

เดี๋ยวสิไวเปอร์ ฉันไปด้วย //วิ่งตามไป

เห?? เอสเป็นโรคหัวใจเรอะ.. // เอียงคอมอง

น่าสงสารเด็กน้อยเขานะครับ.......//เห็นใจ

ไงครับคุณสวอน^^

ทำไมช่วงนี้มีแต่คนอกหักฟระ // กุมขมับ

ยัยแม่มดเป็นไงบ้าง // หันไปถาม

//นอนล้มอยู่ระหว่างทาง ยังไปไม่ถึงห้อง

เหม่อลอยไปแล้วครับ

ท่าทางพรุ่งนี้ไม่สดใสแน่ๆ ผมเดานะครับ//ถอนหายใจ

เอ่อ........นั่นคุณเอสรึเปล่าครับนั่น//หยีตามอง

เฮ้!! เอส!! เปนไงบ้าง.. // เอาไม้เขี่ย เอส

เอสไม่อยู่ที่ห้องแฮ...เอส!! //วิ่งกลับเข้ามา
ซินแคล!! คุณเรเวนฟิลด์!! มาช่วยหน่อย!! ช่วยผมพาเอสกลับไปที่ห้องที!! เดี๋ยวนี้!! //ตะโกน //น้ำตาเริ่มซึม
เร็วเข้าเซ่!! ผมคนเดียวไม่ไหวนะ!! //หิ้วปีกเอส //พยายามพากลับไปที่ห้อง

//นอนนิ่งไม่ขยับ

หือ??

//มองงงๆ