หอ-ห้องพักทหาร

ช่วยฉันด้วยยยยย // โวยวาย พยายามคว้ามือเชส

โอเค มิยะจังฉันจะเดินเข้าห้องน้ำเอง โอเค้ // ยิ้มเจื่อน

/ยิ้มร่า
/มองวัตถุดิบ
ทำอะไรดีน้า

::คว้ามือดาจิ::ยัยนี่เป็นผู้บุกรุกเหรอ!
ื.
.
.
เฮ้ เรน่าขอขนมปัง!

ดาจิ ? . . . หรือว่ากลัวห้องน้ำ ? //มีความคิดแปลกๆผุดขึ้นมาในสมอง

/เดินไปลากดาจิเข้าห้องน้ำชาย

ระ... รูมเมทน่ะ... แค่เผลอสะดุดกับดักในห้องแล้วก็็บึ้ม แล้วก็ตัวเปปื้อน... // ยิ้มแห้งๆ

จ๊ากกกกกกกกกกกกก หยุดเลยนะเฟ้ยยัยลูกแมว หยุดเดี้ยวเน้!! // ดิ้น

หยุดความคิดเลยนะโอกิจัง!!

เล่นอะไรกันน่ะคะ เรน่าไม่ทำอาหารแล้วเหรอคะ? //มองเรน่าที่ลากดาจิเข้าห้องน้ำชาย
อ๊ะ ถาไม่กลัวห้องน้ำแค่ยอมเข้าไปดีๆก็จบแล้วค่ะ ! //ลากดาจิเข้าห้องน้ำ

มาซะดีๆ/แสยะยิ้ม
/ลาก

อ้อลืมไปเลย/ปล่อยดาจิ
/เดินกลับมาที่เดิม

สวมรอยเป็นรูมเมทเธอเหรอ!
.
ื.
.
เฮ้เรน่า อย่าแกล้งดาจิน่า

ใครกันแน่ที่เป็นผู้บุกรุกคะ...//ยิ้มเย็น//คืนคุณดาจิมานะ...//ดึงคุณดาจิกลับมา

ถ้าเป็นเค้กคงไม่ต้องใช้ไฟมากสินะ.......

โอกิจ๊างงงงงงงงงงงงงงง ฉันเข้าเองได้ฉันเข้าเอ๊งงงงงงงงงงงงง // โวยวาย ดิ้น เกาะประตู

แล้วมาแย่งฉันกันทำไมว้อยยยยยยย // โดนดึง

เธอนั่นแหละบุกรุก! ::ดึงดาจิคืน::
.
.
.
เรน่า พ่นไฟใส่ไปเลย!

ชั้นทำได้ที่ไหนเล่า!!!!!!!!!!!!
/นั่งอ่านวิธีทำเค้ก

//เริ่มหงุดหงิด//ฉันมาก่อนคุณอีกนะคะ...แล้วอีกอย่างที่นี่มันหอหญิง//เน้นคำว่าหอหญิง

คุณเรน่า ค่อยๆทำทีละนิดเดี๋ยวก็ได้เองค่ะ//หันไปมอง

แล้วมาดึงฉันหน้าห้องน้ำกันทำไมเล่าว้อยยยยยย // โดนดึงไปมา โวยวาย

หอหญิงฉันก็เข้าได้!::ลากดาจิมาหาเรน่า::
.
.
.
เฮ้ เรน่า เธอทำได้น่า

คุณดาจิคะ!มาทำความสะอาดกันเถอะค่ะ!//ลากไปห้องน้ำ//เข้าไม่ได้ค่ะ!!//มองคุณเชส

โอเต้!!!!!!! ใจเย็นโยม ใจเย้นนนนนนนนนนนนน // สะบัดตัวออกจากทุกคน

ฉันเข้าห้องน้ำเอง โอเค้!! // วิ่งเข้าห้องน้ำ ปิดประตู ล็อก

โอเคงั้นเธอไป!::ลากมิยะไปห้องน้ำ
.
.
.
::แกะมือมิยะออกจากดาจิ::

คุณดาจิ!//มองคุณดาจิที่วิ่งเข้าห้องน้ำไป//เสียมารยาทนะคะ!//ดึงมือกลับ

หวังว่าจะไม่หนีออกทางท่อระบายน้ำนะคะ //ตะโกนข้ามประตูห้องน้ำ

/ครัวเริ่มเต็มไปด้วยแป้ง
แค่กๆ /ปัดแป้ง

ท..ท่อระบายน้ำเหรอคะ...//มองคุณนาโอกิ//คุณเรน่าสบายดีไหมคะ....//มองแป้งที่คลุ้งออกมา

...................................... // ค่อยๆปีนออกทางหน้าต่างเงียบๆ วิ่ง!!!

//เดินกลับไปหาเรน่า
เรน่าคะทำถึงไหนแล้---- //แป้งเข้าตา

เผลอทำถุงแป้งตกน่ะ แค่กๆ

งื้อออ แป้งเต็มไปหมดเลย แค่กๆ //พยายามขยี้ตาให้แป้งออก

//นอนก่ายหน้าผากในห้อง

พรึบ!!!!!!!!!!!!!!แย่แล้ว ดันทำน้ำมันลงเตา /มองไฟที่กำลังลุก

ฮ้าว ~ //เดินเข้ามาสภาพใส่ชุดนอนเหมือนคนอดหลับอดนอน
สวัสดีค่ะเรน่า . . . ทำอะไรคะเนี่ย . . . //งัวเงีย
//ปล่อยหิมะดับไฟแบบคนกึ่งหลับกึ่งตื่น
อ๊ะ . . .//เผลอปล่อยหิมะเยอะไป

...ทางหอหญิงท่าทางจะวุ่นวายนะเนี่ย...//พึมพำ

ไม่หรอกเชื่อฉันสิ::มองโดเรีย::
.
.
.
::โยนขนมปัง::

ฮัดชิ้วว !~ //จาม
เหมือนจะป่วยเลยค่ะ . . . //น้ำมูกไหล

หนาว......../ตัวสั่นอยู่ในกองหิมะ

เรน่า ออกไปก่อนเถอะค่ะ ฮัดชิ้ว //ดันเรน่าออกไปนอกห้อง

/นั่งสั่นหน้าห้องครัว

//เดินออกมา
ลืมไป . . . ฉันไม่ถูกกับไฟค่ะ . . . //นึกถึงภาพตอนที่ตัวเองพยายามใช้ไฟแรงดับหิมะแล้วไม่เป็นผล
เอาเป็นว่าปล่อยไว้อย่างนี้แล้วกลับห้องกันเถอะค่ะ . . . ฮัดชิ้ว !//หน้าซีด
//ลากเรน่ากลับห้อง

ชั้นไม่ถูกกับหิมะเลย/นั่งสั่นหน้าซีด

อยากกระโดดลงกองไฟจังเลย..........

....ดูทุกคนไม่ค่อยสบายกันนะครับ//กังวล

เดี๋ยวผมไปตามคุณหมอมาให้นะครับ//เดินออกไป

นี่มันอาร๊ายยย โฟมเรอะ::สำรวจ::
.
.
.
ของจริง?::วิเคราะห์::

ถ้าสำรวจเสร็จแล้ว ฝากจัดการกองหิมะด้วยนะคะ //โผล่หัวเข้าไปในห้องครัว

อย่ามาเนียนนะเฮ้ย..::คว้าตัวนาโอกิ::
.
.
.
เวทย์มนต์ถึงจะไม่น่าเชื่อ แต่ในโลกนี้ก็มีไททันแล้วนี่นะ ยังไงก็มาช่วยกันเลย

แง้ ~ . . โหดร้ายจังนะคะ //โดนคว้าตัวไปทำความสะอาด
ช่วยไม่ได้ จะให้ฉันทำอะไรล่ะคะ //แก้มป่อง

เออ นั่นสิ: :ลืมคิด::
.
.
.
มันต้องเริ่มจากถูแล้วค่อยกวาดเหรอ
.
.
.
แต่หิมะหนาขนาดนี้ต้องหาคนเชี่ยวชาญด้านนี้มาแล้วล้ะ
.
..
.
เฮย์โจวรีไวล์ไม่อยู่ด้วยแฮะ

//ยืนเอ๋อ
แค่กวาดออกไปก็พอสินะคะ ! //พยายามกวาดหิมะ แต่เละกว่าเดิม

กวาดไม่ได้ผล
.
.
.
งั้นถูล่ะ::ลื่นไถลไปสามตลบ::
.
.
.
ไม่เวิร์ค::บ่น::