การฝึกทักษะการต่อสู้

คุณคิโยชิไปแล้ว ผมไม่มีคนแซว

ผมไปนอนกอดรูปแม่ที่หอก่อนล่ะค้าบบบบบบบ

ราตรีสวัสดิ์ครับทุกคน!!!

เอ่อ ผมไม่ใช่เกย์ครับ มีแฟนแล้วด้วย- -+

//ยืนพิงต้นไม้
ชิ......//กัดฟัน

ลิเคียวกอดคิโยชิ... // เบิกตากว้าง เดินเพ้อออกไป

หืม? ...//มองแต่ละคน ส่ายหัว
มีแต่คนไม่สมปีะกอบ//พึมพำ กลับหอ

วันนี้ไปก๊กเหล้าหน่อยดีกว่าแฮะ ไหนๆก็ได้ออกมาแบบนี้แล้ว//มองเงินในกระเป๋า

ผู้ดูแล::พยายามประคับประคองฟิลให้อยู่สายNL

เดี๋ยวซิครับ...อย่าเพิ่งไป..//เกาะแขนเอมเบอร์

นี่ครับ...//ยื่นลูกมะปรางที่เพิ่งล้างน้ำให้

ขอโทษครับ...แล้วก็...//ก้มหน้าสำนึกผิด//แอปเปิ้ลผม....//แบมือ

//นั่งกระดกเหล้าอยู่ข้างลาน

มิเรน่า//ควบม้ากลับมา

เธออยากโดนฉันอุ้มไปส่งหออีกรึไง//มองคนกระดกเหล้า

ห๋า ว่าแต่เธอใครน่ะ//เอียงคอมองตาขวางๆ

หือ //หรี่ตามองคนตรงหน้า

เรน่า เธอไปทำอะไรมา//มองเรน่าตั้งแต่หัวจรดเท้า

//เงยหน้ามองพระจันทร์

แย่ล่ะ พรุ่งนี้ บลูมูน ถ้าฉันไม่เตรียมตัวต้องแย่แน่//ตาสีแดงเรืองวาบขึ้นมา

พรุ่งนี้ฉันจะมาดูเธออีกที คุณหัวหน้าหน่วยมิเรน่า //พูดเสียงเย็น แล้วควบม้าออกไปอีกครั้ง

ข้าคืออีกตัวตนของเรน่า ยัยนั้นดันบ้าทำไฟเผาตัวเอง ข้าก็เลยออกมาก็เท่านั้น/กระดกเหล้า

ตาสีแดงนั่น.....อ้อ แวมไพร์งั้นสินะ/กระดกต่อ

ไฟร์ จับตาดูมิเรน่าไว้ //กระซิบกับเหยี่ยว

/เหลือบมองเหยี่ยว
เอาล่ะ ไปนอนดีกว่สแฮะ/โยนขวดเหล่าลงถังขยะ

อุ๊ก! //กุมลูกตา

ไม่ได้จริงๆหรือนี่ //เอามือบังแดด

สงสัยต้องอยู่ในหอจนถึงพระอาทิตย์ตกดิน//ควบม้ากลับหอ

ที่มัวแต่เพ้อแบบนี้.......

บ้าแล้ว!!!//ตบหน้าตัวเอง

//ซุกตัวอยู่ในพุ่มไม้

เอ๊ะเดี๋ยวก่อน เมื่อวานคุณดาจิก็อยู่ด้วยนี่........

ดาร์ลิ่งอย่าเพิ่งเข้าไปผมผิดไปคร้าบบบบบบบบบบ!!!!!!!!!!//แหกปาก

//กอดอกพิงต้นไม้
...ม่วง...//พึมพำ
//นั่งลง
//หลับ

เห้อ พระอาทิตย์ตกดินก้ดีอยู่หรอก แต่เป็นบลูมูนนี่สิ //จิ้มเขี้ยวของตัวเองที่ยาวออกมาพ้นปาก

บ้าจริงๆเลย //กระดกขวดที่บรรจุเลือดไว้

สวัสดีค่ะแม่...//ลืมตาขึ้นมา
//หลับต่อต่อเมื่อทักเสร็จ

เห้ เจ้าลูกส่าว มานอนอะไรตอนเย็นหะ//เช็ดเลือดที่มุมปาก

อากาศตอนนี้กำลังดีเลยล่ะค่ะ...//ลืมตา
ว่าแต่แม่...นั่นยุงกันเหรอ...?//ชี้ปากโคอะล่า

อ่อ นี่หรอ มันมาจากไอ้นี่ไงล่ะ //ชูขวดบรรจุเลือดขึ้น

วันนั้้ วันบลูมูนน่ะ //แยกเขี้ยวที่ยาวกว่าเดิมออกม่าให้ดู

เย็นสวัสดิ์ครับคุณโคอะล่า หัวหน้าลูน่า....//เดินเข้าสนามฝึก โบกมือ

หือ.....?//เลิกคิ้วนิดๆเมื่อเห็นโคอะล่า

............ถึงจะเคยได้ยินมาบ้าง....แต่พอได้มาเห็นกับตาก็อดทึ่งไม่ได้นะครับเนี่ย...//ยิ้มขำตัวเอง

สวัสดีฟรีซ...//ยิ้มนิดๆทัก
//เดินเข้าไปหาโคอะล่า
//เอาลูกเชอรี่เจาะที่เขี้ยว
ผ่าครึ่งได้พอดี...//กินลูกเชอรี่

นี่เธอ.....เอาเหยี่ยวที่แอบตามข้าออกไปได้แล้ว

//ยิ้มตอบลูน่า

หวัดดียามเย็นครับคุณ......เรน่า....?//ชะงัก ขยี้ตามองเรน่า

เกิดอะไรขึ้นน่ะครับ.....ทำไมถึงได้....//มองงงๆ

นี่ เขี้ยวฉันไม่ได้มีไว้ผ่าผลไม้นะเจ้าลูกสาวติ๊งต๊อง //โขกหัวลูย่น่า

หวัดดีฟรีซ แล้วก้ ฉันจะไม่เรียกไฟร์กลับ จนกว่าฉันจะได้หัวหน้าคนเดิมกลับมา //ตาเปลั่่ยนเป็นสีแดงโรจน์

//กลืนเชอรี่
จะเอาน้ำหรือไฟดีล่ะ...?//เตรียมอุปกรณ์(?)

//มองฟรีซ
นายมีปัญหาอะไร//มองขวาง

ก้คงจะอีกนาน //มองโคอาล่า
แต่เจ้านี่มันเกะกะ....

ง่า........ไม่มีอะไรครับ...แค่สงสัย....//ผวากับสายตา ก้มหน้างุด

//มองฟรีซสายตาไร้อารมณ์
//เหลือบมองเหยี่ยว
ชิ น่ารำคาญโว้ย//พูดเบาๆ

สวัสดีค่าาาาา //วิ่งเข้ามา

หวัดดีนาโอกิ ฟรีซนายเงยหน้าเถอะ เจ้านั่นมันไม่น่ากลัวหรอก//ลูบหัวฟรีซ

สวัสดีนาโอกิ...//กระโดดกอด(?)

//กอดลูน่า(?)

อา....//มองพระจันทร์

คอแห้งชะมัด //เอามือกุมคอแน่น

//เอาเชอรี่ให้นาโอกิลองชิม
แม่เป็นอะไรล่ะนั่น...?//มองโคอะล่า

อึก ค คอ แห้ง//กุมคอ กัดฟัน

แม่...นี่นม...//ยื่นขวดแก้วใส่นมไปให้

...ไม่อันตรายแน่นะครับ...//ค่อยๆเงยหน้า

คุณโคอะล่า...?//มองคนท่าทางทรมาน

ชิส์ //เอามือปัดนมออก

ลูน่า เอาขวดที่บรรจุเลือดนั่นยะ ยัดปากฉันที//ชี้ไปทางขวดที่ตกอยู่

อา...ได้ๆ...//รีบหยิบขวดบรรจุเลือดที่ตกมาให้
//ยัดปากโคอะล่าตามที่บอก(?)

อึก อึก //ดื่มจนหมด

เห้อ ดีขึ้นหน่อย แฮ่กๆ // ตาเริ่มเป็นสีเลือด

หวานน //กินเชอร์รี่

ดีนะ ที่วันนี้ไม่ค่อยมีคน //เดินโซเซไปนั่งพิงต้นไม้

ใช่มั้ยล่ะ...?//มองนาโอกิด้วยแววตาปลาบปลื้ม
แม่...ไหวมั้ย...?

พอไหวอยู่ วันนี้เป็นวันบลูมูน เป็นวันที่ปลดปล่อยสัญชาตญาณแวมไพร์ที่เก็บไว้ หนึ่งเดือนจะมีหนึ่งวันที่เป็นบลูมูน โดยปกติแล้วเพื่อให้เข้ากับผู้อื่นได้ เราจำเป็นต้องข่มสัญชาตญาณอันน่ารังเกียจนี้ไว้ แต่จะมีเฉพาะบลูมูนเท่านั้นที่เราคุมมันไม่ได้//นั่งหอบ

แล้วเธอจะเอาเลือดเพิ่มมั้ย...?
เดี๋ยวฉันไปหาให้...