การฝึกทักษะการต่อสู้

บอกว่าไม่สนไง/กระดกไวน์

ลังไวน์นั่นอยู่ไหน //มองมิเรน่า

จะบอกนายทำไม//มองเบฟกวนๆ

บอกมาซะ //เสียงเรียบ

ครับ..โทดที นานๆทีถึงจะมีคนยอมสอนในสิ่งที่ผมอยากรู้น่ะ เลยดีใจนิดหน่อย(?) //หัวเราะเบาๆ

เฮ้!! เจ้าพวกลูกลิงสองตัว ฟังกันมั่งได้!! // มองคนแพ้แอลกอฮอล์กับเด็กแย่งไวน์กัน

ไม่-บอก//แลบลิ้นใส่เบฟ

งั้นก็เรื่องของเธอ //ซุกไวน์ไว้ในเสื้อเหมือนเดิม //เดินออกจากมิเรน่า

หึ//กระดกไวน์ต่อ

เฮ้ย... เจ้าพวกนี้... // กุมขมับ

สงสัยต้อง ลด ละ เลิก เหล้า เป็นตัวอย่างให้เด็กล่ะม้าง // กอดอก

ทำให้ได้ล่ะ //เหล่มองดาจิ

เล่นอะไรกันเจ้าพวกนี้นี่ //ส่ายหัว

อ่า...รุ่นพี่ดาจิครับ...ผมมีเรื่องอยากจะถาม...//สะกิด

...... //วางขวดไวน์ไว้ //เดินเซกลับห้อง

//หยิบกล้องอันใหม่มาส่อง
...............................

เฮ้ย... ตาโรคจิต คาลามายด์ // ปาไปทางเบฟ

อะไรเหรอ // หันไปทางฟรีซ

//นั่งกระดกขวดที่8

รุ่นพี่ดาจิ...ป..เป็นผู้หญิงจริงๆใช่มั้ยครับ//เอียงคอ

//บีบกล้องจนแตกเป็นเสี่ยงๆ
.................................//เลือดไหลเป็นทาง
พลาดแล้ว...พลาดแล้ว...พลาดแล้ว...//กัดปากเจ็บใจ
ขืนเป็นแบบนี้ตบะฉันแตกแน่ๆ...
ฝันดีนะทุกคน...//พึมพำ
//กระโดดกลับหอ
//เลือดไหลเป็นทาง

เอ้อ อะไรของเจ้าลูกสาวล่ะเนี่ย //มองเลือดหยดเป็นทาง

คุณแม่คะ...ฝากเช็ดเลือดกำเดาฉันด้วย...//ตะโกนมาตามลม

ดาจิ อก42

บายลูน่า//โบกมือ

//แอบมองความวุ่นวายอยู่ไกลๆ

......... // มองฟรีซ หน้าเหวอ

ผู้- หญิง-โว้ย... // ดึงมือฟรีซมาจับหน้าอกตัวเอง หน้าตาย

อ่า //มองเหตุการณ์

ฉันไปเช็ดเลือดกำเดาให้ลูกสาวแปป //ยิ้มแหยๆ

....//เดินกลับ

O_O!!!!! //ชักมือกลับด้วยความไวแสง

อ่า...ค...ครับ...เข้าใจแล้วล่ะครับ...//ก้มหน้างุด หูแดง มองผู้เสียหาย(?)ตรงหน้าที่ทำหน้าตายได้อย่างไม่อยากจะเชื่อ

ดาจิเขาก็เป็นแบบนี้แหละฟรีซ //หัวเราะเบาๆ

โฮ่ย...ย เข้าใจก็ดีแล้ว จะได้เลิกสงสัยกันซะที // กอดอกหน้าตาย

ที่จริงเธอก็เขินล่ะสิดาจิ //หัวเราะ

เขินอะไรฟระ // หรี่ตามองยัยลูกหมี

ไม่มี๊ ไม่มีจ้า //เช็ดเลือดลูกสาวต่อ

...//สะบัดหัวให้กลับมาเป็นสีหน้าปกติ
รุ่นพี่โคอาล่า คุณลูน่าเป็นอะไรน่ะครับ??//ช่วยเช็ดเลือด

ลูน่าแค่เลือดกำเดาไหลเฉยๆน่ะ ไม่เป็นอะไรหรอก//ยิ้ม

มากินข้าวกันไหม วันนี้ฉันทำข้าวกล่องมา //ค้นในตะกร้า

//เดินเข้ามา
สวัสดีค่ะะะะ ! เงียบจังเลยนะคะ

เคียวหึงนะดาจิ/มอง

สวัสดีทุกคน~~~~

หวัดดีนาโอกิ เร่น่า กินขนมมั้ย //ชูตะกร้า

ใครแถวๆนี้โจมตีดาเมจใส่...
แต่ช่างเถอะ...สกิลนาฏศิลป์ที่เคยเรียนมามันหมดตั้งแต่คนที่3แล้วล่ะนะ...//นอนอยู่บนกิ่งไม้
เอาล่ะ...วันนี้ต้องจดข้อมูลให้ผู้ดูแล...//มองตารางกระดาษ

มีแอปเปิ้ลมั้ยครับ...//มองตะกร้า

อ๊ะ...ฟรีซ...สวัสดี...//กระโดดลงมา
//กอดคอ
//กระโดดกลับไปที่เดิม

โย่ว ฟรีซ ลูน่า//มองทั้ง2คน

ไม่ล่ะโคอาล่า ขอบคุณ

สวัสดีเรน่า...//ลงมากอด
//ขึ้นไปอีก

อยู่กันบ้างอ๊ะเปล่าเนี๊ยะครับ//มองซ้ายแลขวา

ไม่น่าอยู่//ว่าแล้วก็สวมเกียร์ฝึก

สวัสดีลิเคะ...
เดี๋ยวนี้มาทีไรฝึกทุกทีเลยนะ...//จดตาราง

ต้องฝึกสิถึงจะแข็งแกร่งขึ้นน่ะ

ว่าแต่เธอเถอะ ไม่ฝึกมานานแค่ไหนแล้ว เดี๋ยวฉันก็แซงหน้าเธอขึ้นไปซะหรอก

//ตัดคอหุ่นฝึก

//ไม่มองลูน่า

อ้ะ...คุณลูน่า..หวัดดีครับ...//หันไปมอง
...อะ?...//โดนกอดคอ
....บ...บายครับ...(' ')?//มองตามอย่างงงๆ

เห็นนายที่ไรอยากจะเขย่าโคอาล่ามาร์ชออกมาเป็นคำว่า น่ารัก ทุกที...//มองฟรีซ
ถึงมันจะตกยุคไปนานแล้วก็เถอะ...//หัวเราะเบาๆ
//มองการเคลื่อนไหวของลิเคะ
ก็เรื่องของนายสิ...

ค...ครับ?...น่ารัก?...จะดีใจกว่านี้ถ้าใช้คำอื่นนะครับ...//ยิ้มแหยๆ

หวัดดีตอนเย็นครับคุณเรน่า //ยิ้ม

อ่า...หวัดดีครับ...ผมฟรีซ...ยินดีที่ได้รู้จัก//มองคนตัดคอหุ่นฝึก

ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณฟรีซ//ยิ้มม

ท่าทางคุณจะทำให้เพนกวินติดใจนะครับ ฮะๆ

ครับ?..เพนกวิน...??...//มองงงๆ