การฝึกทักษะการต่อสู้

............. // หน้าเริ่มแดงจางๆ

ไม่เห็นจะเกี่ยวซะหน่อย!! // ปาไม้อัดหัวลิเคียว เบือนหน้าหนี เดินออกไป

ซะงั้นน่ะ??//เกาหัวงง

สำหรับคุณแล้ว ผมให้มากกว่าตุ๊กตาแน่ครับ//ยิ้มเจ้าเล่ห์คนเดียว

เออใช่งาน- -//รีบพุ่งกลับหอพัก

ฮ้าววววววว ไปกันหมดแล้วสินะ เงียบดี//ฟังเพลงพิงต้นไม้

//นั่งห้อยขากินขนมอยู่บนต้นไม้

>< // มองรูปกะลายเซ็นของนาโอกิแล้วดีดดิ้น (ตัวอวยช้านนน)

..//เดินผ่านมา

//เปิดหน้าต่างออกมาดู

//มองลายเซ็นลิเคียว
...เหรอ...หึ...

เคียวนายเป็นอะไร??//มองลายเซ็นต์เคียว

ฮ้าวววว วันนี้พวกเด็กๆไปฝึกกันสินะ //เดินเข้ามาซ้อมท่าใหม่

//เขี่ยใบไม้เล่น

เทอร์ร่อนนน //กลิ้งไปหา(?)

//มองไปพลางเขี่ยใบไม้

ทำอะไรฮะ//เดินผ่าน

ว่างาย

สวัสดีคะ

วันนี้สงบดี // มองรอบๆ เดินไปใต้ต้นไม้ // ...... // เปลี่ยนใจไปที่หุ่นฝึก ถอดเสื้อออก ซ้อมกับหุ่นฝึก

ลายเซนผมไม่เห็นจะแปลกตรงไหน

เห้อ ว่าง....//นั่งผสมยาพิษ

...//นั่ง

สวัสดีโซวาเลีย//เงยหน้า

ดีค่ะเจ๊...//มอง

นี่ม่มีครอยุ่เลยรึ //มองไปรอบๆ

...... // กระโดดเตะต่อยหุ่นไม้ ปาดเหงื่อ นั่งพักใต้ต้นไม้ เหม่อมองท้องฟ้า

เงียบดีแฮะ เหมาะๆ//แอบฝึกยิงธนู

ไม่มีคนอยู่เลยรึ... เฮ้!! วูฟล์!! พักนี้ไม่ค่อยเจอเลยนะ... // เดินไปปนั่งข้างคิล

หือ??//ได้ยินเสียง

//หยุดซ้อม

//นั่งหลบในพุ่มไม้

ตัวป่วนเพิ่มมาอีกแล้ว... // เหลือบมองโนดาจิ // ที่อื่นมีเยอะแยะ ไม่ไปนั่ง... // ส่ายหัว
..... // ได้กลิ่นจิ้งจก กอดโนดาจิ // คิดถึง... // กระตุกยิ้ม

//ขมวดคิ้ว

//กำหมัด

//พยายามอดทน

ในที่สุดก็มีคนสักทีนะ...
หืม...?//มองลายเซ็นลิเคะ
...............................//ใครไม่รู้รู้แต่โดนใจมาก

//ฉุดลูน่าหลบ

เงียบหน่อยซิ.............

หา?? เฮ้ย??? อ่า... คิดถึงเหมือนกัน... // ขมวดคิ้ว โดนกอด

มามุขไหนของนายน่ะ... // ดันคิลออก หรี่ตามอง

เปล่า... แค่ช่วงนี้เหนื่อยน่ะ... // ลงไปหนุนตักโนดาจิ // คิดถึงวันเก่าๆนะ ว่ามั้ย...

//กำมือแน่น

//มองเหตุการณ์อย่างใจเย็น

อ้อ...นั่นนายสินะ...?//โดนฉุด
//มองลิเคะ
เป็นอะไรล่ะนั่น...?
//หันไปมองตามลิเคะ
...........................................//นิ่ง

หืม?? // มองคนหนุนตัก มองนิ่ง ก้มตัวลงไปกอด

นั่นสินะ... วูฟล์... คิดถึงชะมัด... // จู่ๆน้ำตาไหลพราก // อยากกลับ... ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว... ฮึก...

เฮ้... // มองยัยดาจิ ในใจ"ตอนแรกแค่จะแกล้งคนแถวนี้เล่น"
ไม่ต้องร้องน่า... ฉันก็ยังอยู่นี่น่าเลออน... รออีกหน่อยเราก็จะกลับกันแล้ว... // ลูบหัวคนร้องไห้

//หักกิ่งไม้เบาๆ

//คาบเศษกิ่งไม้ไว้ในปาก

//มองเหตุการณ์

//มองคันธนู

อือ... จริงงง่ะ... กลับบ้าน... วอลล์มาเรีย... กลับไปหาวิจัยของพ่อแม่... ออกไปนอกกำแพงกัน... นะ... // คลี่ยิ้มบางๆ สะอื้น

//หมดความอดทน

//ลุกขึ้น

กลับกันเถอะ............อยู่ไปก็เจ็บเปล่าๆ............นะครับ?//จูงมือลูน่าออกห่าง

...ค่ะ...//เดินตามไป
//หันกลับไปมอง
//เร่งฝีเท้า

-------

https://attack-on-titan.thai-forum.net/viewtopic.forum?t=519