การฝึกทักษะการต่อสู้

ไงคร้าบทุกคน//ยิ้มม

อยู่กันไหมเนี่ย- -

ตายแล้วจริงๆสินะ...//เพ้อ
//ได้ยินเสียงลิเคียว
//วิ่งเข้าไปกอดทันที
//ร้องไห้

//มอง

เหวออออออ!!!

//ถูกกอด

//เสียหลัก เซ

เป็นอะไรน่ะเพนกวิน??//ตะลึง

//ทำอะไรไม่ถูก

//ร้องไห้อย่างเดียว
//ไม่ตอบ
//กอดลิเคะแน่นขึ้น

//มอง
คือ....

ลูน่า?

เธอร้องไห้เรอะ?//ทึ่ง

เดี๋ยวๆๆๆ ใครทำอะไรเธอ?!!//ยึดตัวลูน่าออกมา

บอกเลย ลูน่า

ฮึก...ณุก...ณุกน่ะ...
ณุกเขา...ไปแล้ว...//กำเสื้อลิเคียว

บอก? บอกอะไรครับ?//มองณุก

ห๊ะ!!? คุณณุกตายแล้ว!! จะบ้ารึไง ก็ยืนอยู่เนี่ย!//ชี้ณุก

=="//โดนชี้ อะไรกันค่ะ

นี่น่ะก้แค่คนหน้าเหมือน...เมื่อวารณุกยิงตัวตายไปแล้ว...!//ร้องไห้หนักขึ้น

หน้าเหมือนเรอะ? ดูดีๆสิลูน่า

หน้าเหมือนจริงๆนี่ค่ะ

ฉันดูแล้วลิเคียว...!
ดูแล้ว...!

ใช่ครับ

เธอใช้อะไรมองมิทราบห๊ะ- -

//เอามือตบอกข้างซ้ายตัวเอง

ใช้นี่มองเปะ?

//มอง......

//มองมือลิเคียว
...เปล่า...//เสียงเบา

//น้ำเย็นหน่อยไหมค่ะ...?

งั้นก็กรุณาหันไปมองใหม่เลยครับแหม่- -

อยากจะยิงตัวตาย-*-

//หันกลับไปมอง
...............................

//ยืนอยู่นิ่งๆ

ไงครับเพนกวิน?

ใช่รึเปล่า??

//มองลูน่า

//เดินไปหาอีกฝ่าย
//จ้อง
...ถ้าฉันเป็นตัวประหลาด...เธอจะรับได้มั้ย...?

ได้สิค่ะ //ยิ้ม

โฮ่ย...//พุ่งไปกอดณุก

โดนกอด

เป็นคำถามที่...........เอิ่ม.............//กุมขมับ

แต่ก็...............จบลงด้วยดีนะ//ยิ้ม

เธอทำให้ฉันเหมือนเป็นคนบ้าเลย...

......?

//ยิ้มนิดๆ
ช่างมันเถอะ...เธอไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วล่ะ...

//ยิ้ม

เอาล่ะเพนกวินครับ

เลิกเลี่ยนๆ

ผมรู้สึกว่าประโยคต่อไปคุณเสี่ยวแน่ๆ//จับทั้งสองแยก

//โดนจับแยก
//ทะมึน
//ค่อยๆลดรังสี

//โดนจับแยก

............//เดินมาอีกครั้ง

สวัสดีเรน่า...

สวัสดีค่ะ

................ // เดินเข้ามา มองรอบลานฝึก หยิบใบมีดกับเกียร์ออกมา พุ่งเข้าฟันมาสคอตไททันยักษ์ที่ได้ตอนปีใหม่

//มอง

ไงครับคุณมิเรน่า

ไงครับคุณคิลล์//ยิ้มม

ลิเคะ...สอนธรรมะควบคุมอารมณ์ให้คิลหน่อย...//หัวเราะเบาๆ

Nooooooooooooo~~//ส่ายหน้ารัว

//ป้องปากหัวเราะ

ปฏิเสธดีๆก็ได้...

คนพรรค์นั้นจะสอนผมได้จริงเหรอ // เหลือบตามองลิเคียว

//5555+ หัวเราะเสียงดัง

ได้ดิครับ- -+//มั่นใจ