การฝึกทักษะการต่อสู้

...................... // มองลิเคียว สายตาว่างเปล่า เดินกลับหอ

//ถูกบีบคอ

ไม่เกี่ยวกับผมมมม!!!//เตะคิล

.............. // หลบลูกเตะ เหวี่ยงลิเคียวลงพื้น // งั้นคุณไปเป็นฮาเร็มยัยนั่นได้ไงล่ะ หืม?

ผมบอกแค่ "เกือบ" เกือบน่ะครับ!!//ถูกเหวี่ยง

เพนกวินนะเพนกวิน.....กลับมาเมื่อไหร่พ่อจะจับหักปีกเลยคอยดู//พูดเบาๆ

ถ้าคุณทำอะไรยัยลูน่า... มเอาคุณถึงตาย... // เสียงเหี้ยม

........................... // ล็อกประตูห้อง นั่งกอดเข่า ร้องไห้

ไปบอกรายนั้นดีกว่าไหมว่าจะทำอะไรผม//บ่น

คุณดาจิเข้าใจผมผิดแล้ว ผมควรทำยังไงดีครับT T

มองเหตุการณ์ตรงหน้า

ก็ไปง้อซะสิ... // เดินออกไปเคลียร์กับลูน่า หงุดหงิด

ถ้าคุณทำอะไรยัยลูน่า... มเอาคุณถึงตาย... // เสียงเหี้ยม
โอ่ว เป็นห่วงด้วย//นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่คนเดียว

//ยิ้มเจื่อน

จัดการให้ตายไปเลยนะครับ........//พูดเบาๆ

//วิ่งห้อไปหน้าประตูห้องดาจิ

//เคาะปึงๆๆ

คุณดาจิคร้าบบบบบบบบบ

//ยิ้ม

ฮึก... ฮือ.......... // ขังตัวเองในห้อง ไม่เปิดประตู

............. // เสียงเคียวเคาะประตู ล็อกแน่นกว่าเดิม

นี่คุณณุกครับ

ได้ข่าวว่าคุณเป็นภรรยาคนที่3ของคุณลูน่าไม่ใช่เหรอครับ- -

อ๊ากกกกกกกคุณดาจิครับ!!

ออกมาคุยกับผมเลยนะครับ!!

ไปให้พ้น!! // ตะโกนจากในห้อง คลุมโปง ร้องไห้หนักกว่าเดิม

หืม มองลิเคียว
มันก็จริงแต่

แต่อะไรครับ?//หันไปมองณุก

//หาเศษเหล็กแถวๆนั้น

ผมไม่ไปครับ นอกจากคุณจะะอกมาคุยกับผมให้รู้เรื่อง- -//ถือเศษเหล็กไว้

//เตรียมพังประตู

ถ้านายงัดเข้ามา!! ระเบิดกับดักหน้าห้องจะทำงาน!! // ตะโกนจากในห้อง คลุมโปงร้องไห้

กะเอาถึงตายเลยรึไงครับ!!

ได้ครับ ผมยอมโดนระเบิด ถ้าผมเข้าไปหาคุณได้

ฉันเร็ว //มองประตู
น่าจะหลบกับระเบิดได้

....................... // เช็ดน้ำตา เงยหน้าจากผ้าห่ม

//ฟาดเหล็กลงบนประตู

//ใส่ที่อุดหูเรียบร้อย

//มอง
รัก3เศร้า

ใครอีกคนไม่ทราบครับ- -//ถามณุก

อย่าเชียวนะ... ถ้าห้องระเบิด... แล้วเหล้าฉันล่ะ(?) // พึมพำ

โอเคๆ เข้าใจแล้ว จะเปิดประตูให้!! // วิ่งไปเปิดประตู เช็ดน้ำตา

พิมพ์ผิดค่ะ
//มองดาจิ
ลงเอยด้วยดี

//ทิ้งเหล็กทันที

//จัดทรงผมให้เรียบร้อย

เดี๋ยวนะ.............//มองสภาพตัวเอง

//กอดเข่าอยู่หน้าห้องดาจิ

................ // เปิดประตู มองลิเคียว สายตาว่างเปล่า

จะพูดอะไรก็ว่ามา... // เสียงตายด้าน

//เงยหน้ามอง

คุณกำลังเข้าใจผมผิดนะ

//อ่านหนังสืออยู่ในห้อง

//มอง

เรื่องอะไรล่ะ... ฉันคิดว่าไม่ได้เข้าใจอะไรผิดเลยนะ... // สายตาว่างเปล่า

งั้นเหรอครับ?

ถ้าคุณไม่ได้เข้าใจผมผิด แล้วทำไมคุณต้องร้องไห้?

ทำไมถึงพูดกับผมด้วยความเฉยชาแบบนั้น

ก็นาย... ตอนนี้กำลังจะคบกับลูน่านี่... ใช่มั้ยล่ะ...

ไม่แปลกหรอก พี่ชายกับน้องสาวบุญธรรม ธรรมดาจะตายไป... // เสียงตายด้าน

เมิน
ปล.น้องสาวแอบเล่น

ห๊ะ?

คบกับเพนกวิน มุขปะครับถามจริง- -

นี่คุณจริงจังจริงอ่ะครับ? ใครจะไปสนใจเพนกวินตีปีกไม่ขึ้นกัน- -

มองดาจิ
แอบไปหามุมร้องไห้

เดินไปหาparany

นายไง... อดีตรักครั้งแรกไม่ใช่เหรอ... // หน้าตาย เสียงเรีนบ

รักครั้งแรกก็ช่างมันสิครับ

หรือคุณสน?//มองดาจิ

ก้มหน้า

.............. // มองลิเคียว สายตาว่างเปล่า // สน...

ไม่สนรักครั้งสุดท้ายเหรอครับ//จริงจัง

ลูบหัวparany

//ขมวดคิ้ว
//เหมือนได้ยินคนพูดถึงตัวเอง
โฮ่ย...ฉันไปเป็นประเด็นได้ยังไง...//ทะมึน

เดินเข้าห้อง

//มองอยู่เงียบๆ//ในที่สุดก็โพสได้...

.................... // หน้านิ่ง พูดไม่ออก เบือนหน้าหนี

//เอามือปัดของทิ้ง
ข้าวของแตกกระจาย

ว่าไงครับ?

ดาร์ลิ่ง//กดดัน