การฝึกทักษะการต่อสู้

ถ้าอยากตายขนาดนั้นทำไมถึงดิ้นรนล่ะครับ //มองลิเคียว //ขยับแว่น //ยิ้ม

นั้นสิ นะ แล้วคุณ สบายดีไหม //มองเอส

คนนั้นเขา คือใคร //หันไปมองคนที่ขำ

อยากรู้มั้ย ทำไมดาจิถึงเลือกนาย... ยัยนั่นบอกว่าอยู่กับนายแล้วสบายใจเหมือนกลับไปอยู่กับครอบครัวเมื่อก่อน... // เสียงเรียบ กำมีดแน่น พุ่งไปหาลิเคียว

ผมแค่คิดว่า ถ้าไม่เห็นคนที่ผมรักก่อนตาย........

ผมต้องดิ้รนครับ

(ขมวดคิ้ว)

//มองคนพุ่งมา

//เอียงตัวหลบ

อ้อ เหรอๆๆๆๆ แล้วพอนายเจอยัยนั่นนายก็จะไม่อยากตาย
แล้วไงต่อพอไม่เจอก็มาร้องไห้ป้อแป้อยากตายอีกรอบงั้นดิ? //ยิ้ม //ขยับแว่น

ก็เรื่อยๆอะนะ มีเรื่องให้ปวดหัวบ้าง 

อ๋อ ผมเรียกเขา ไวเปอร์น่ะ เป็นเพื่อนซินแคลร์น้องของผมน่ะ

ครับ//ยอมรับง่ายๆ

ฉึก!! // มีดปักต้นไม้ ดึงมีดออกมา // มีอะไรจะสั่งเสียก่อนตายมั้ย?? // เดินเข้าไปหาลีเคียว กำมีดแน่น

ฉันไปดีกว่า ราตรีสวัสดิ์ (เดินเข้าห้อง)

//เงยหน้าขึ้นมอง

จำเป็นด้วยเหรอครับ?//ยิ้ม

งั้นหรอ ชั่งเป็นคนที่หน้าหมั้นไส้ จังเลยนะ นายคนนั้น //มองไวเปอร์

เหอะ! เด็กชะมัด... //บ่น //ขยับแว่น
แต่ช่างเถอะ! งั้นดิ้นรนจากนายหมาป่าอะไรนี่ให้ผมดูหน่อยนะครับ! //น้ำเสียงสดใส //ยิ้ม //เปลี่ยนเป็นแว่นกันลม

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ลูวิสซ์ //มอง

กัดครับ

จิ้งจอกจะกัดหมาป่าให้ดู

หืม//ได้ยิน 

//หันไปมอง

เคยบอกกีรอบแล้ว คิดจะคบกับยัยนั่นห้ามพูดว่าอยากตาย สั่งเสียจบแล้วใช่มั้ย... // พุ่งเข้าเอามีดแทงเคียว

//กำข้อมือคุณคิลล์ไว้

ไม่ครับคุณคิลล์ เราจะทำในทางกลับกัน เราจะให้เขาอยู่รับผิดชอบต่อ และถ้าเขาพยายามจะตาย เราก็จะพยายามไม่ให้เขาตาย

//จับคิลล์ไว้

//เอามีดสั้นที่ซ่อนแทงอกคิลล์

"น่าหมั่นไส้"เลยเหรอ ใจร้ายจังเลยนะครับ! //ร่างเริงไม่มีเหตุผล //มองคนมาใหม่ //ยิ้ม

.... // โดนจับมือ เหลือบมอง // ต่างกับผมนะ ใครอยากตาย ผมจะฆ่ามันซะ... อยู่ไปก็เปล่าประโยชน์... // เสียงเรียบ หน้านิ่ง

อะไรกันเอส คนที่อยากจะตายน่ะปล่อยให้ตายไปซะก็ถูกแล้วไม่ใช่เหรอครับ?
ก็แหม...คนที่ซังกะตายกับชีวิตอยากจะปลิดคอตัวเองเสียเต็มแก่น่ะ ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะให้อยู่ต่อแล้วนี่นา
หรือก็คือ เขาเลือกแล้วนี่ครับ เนอะ! //ยิ้ม //เชียร์คุณคิล

หิ //มองด้วยหางตา

ยิ้ม อะไร? ของนาย //มองไวเปอร์

งั้นก็ตามสบายครับ //ปล่อย

อีกซักพักเด็กคนนั้นจะดิ้นรนเอาชีวิตรอด แล้วก็กลับมาหาเรื่องตายใหม่
ผมก็แค่คิดว่ามันดูน่าสนุกดีนะก็แค่นั้นเองครับ //ยิ้ม

//มองสถานะการณ์

......... // ถูกปล่อย มองลิเคียว แผ่รังสีอำมหิต // ตายซะ... // โผล่ข้างหลังลิเคียว เอามีดแทงหลัง

กลิ่นนี้...ใครกัน... //มองคนผมสีซีด

//มอง

คุ้นๆ ไง เบฟ //ทักทาย

//ตวัดตัวหันกลับมา

ไหนคุณบอกว่า คุณดาจิไม่อยากให้คนใกล้ตัวตายไงครับ//ยิ้ม

//มีดสั้นแทงท้องอีกฝ่าย

งั้นผม ขอ ตัว ไปก่อนนะ //หันไปมองคุณเอส

พรุ้งนี้ผม จะมา ใหม่ //เดินออก จากห้อง

ครับ เจอกันครับ //โบกมือ

น่าเบื่อ//กอดอกพิงต้นไม้

........ // หลบมีด // ตอนนี้ดาจิไม่อยู่ // กระตุกยิ้ม เตะก้านคอลิเคียว เอาใบมีดแทงซ้ำ

โห ประโยคคลาสสิกออกมาแล้ว //ทำหน้าเอือม

//ใช้แขนรับใบมีด

ผิวฉัน//โอดครวญ

//ตวัดขารั้งคิลล์ลงมา

กลิ่นนี่...เป็นคนอันตรายสุดๆอีกคนนึงสินะครับ ใช่มะเอส? //มองคนที่ยืนพิงต้นไม้

โฮ่... คุณคนรักเอสทรอน ไม่เจอกันตั้งนาน "ผมคิดถึงคุณแทบแย่" // ถอยออกมาจากลิเคียว เหลือบมองเบฟ

//แหงนคอมอง

หมอนั่นใครนะ- -//คิดในใจ

//นอนแผ่

หึ //มอง Killian L. Fuchs ด้วยหางตา

หึ.. โดนแค่ถากๆแล้วโอดครวญขนาดนั้น อ่อนชะมัด... // มองลิเคียว หน้าตาย

เรื่องของผมครับ

ผิวผมผมดูแลมาอย่างดี//นอนแผ่ต่อ

//เอาครีมทาผิวมาบำรุงหน้าตาเฉย

สองสามวันนี้มีแต่กลิ่นแปลกๆ... //อุดจมูก

คุณลองมั้ยครับคุณไวเปอร์- -+//เอาวาสลีนโยนใส่

คุณจะเรียกเขาด้วยชื่อของเขาได้มั้ยคิลล์

หือ? เอสกับนายหน้าซีดนั่น........เป็นคนรักกันเรอะ??//คิดในใจ

//พรั่นพรึง

ตลกแล้วไอ้จิ้งจอก /มอง

ไม่ได้คิดอะไรสักหน่อยครับ//ทาครีมที่แก้มต่อ

แน่นอนว่าไม่ครับ //เขวี้ยงกลับ //ใส่หน้ากากกันแก๊ส
ว่าแต่... //มองเอสสลับกับคนมาใหม่