การฝึกทักษะการต่อสู้

ความรักมันคือความรู้สึกชนิดหนึ่งของมนุษย์
//มองกราเทียแล้วทำแผลให้ดาจิ//

ยิ่งรัก ยิ่งแค้นสินะ//มองคิริล
น่าไม่อาย

สวัสดีค่ะพี่เอเรีย...
//ทะมึน

ถ้าใช้ลม จะหยุดได้ไหมคะ ฉันไม่ถนัดเวทย์น้ำ //ลูบหัวหมา

อืม... นอกจากคุณพ่อกับคุณแม่ฉันยังไม่เคยรักใครเลย... // มองคุณฮันซี่

โอ๊ะโอ..//ลุกขึ้นมา

ผู้ดูแล-หลุดล่ะค่าาาาา า ; w ; !!

อีกไกลแค่ไหนจนกว่าฉันจะใกล้...บอกที..อีกไกลแค่ไหน จนกว่าเธอจะรักฉันเสียที ... /ร้องต่อ /หลบแส้ลูน่า

รักสามเส้าอะไร หมอนี่ไม่ได้รักฉันสักนิด

ลมยิ่งทำให้ไฟลุกนะ//แสยะยิ้ม

......................................ความรัก............................. // มองเลไนน์กับคิริล ถูกทำแผล เหม่อ

//สาดน้ำใส่เรน่า//
ถ้าโดนไฟแล้วนิสัยเปลี่ยนถ้าโดนน้ำนิสัยเดิมอาจจะกลับมาเพราะน้ำดับไฟนี่..
//เช็ดมือ//

//กัดฟัน
ช่างกล้า...!!
อย่ามาร้องเพลงจีบภรรยาฉันนะ...!!
รู้อย่างนั้นแล้วก็ปล่อยมือจากเลไนน์ซะสิ...!!

ทำไมล่ะคะ // มองโดเรีย สงสัย

ฟุ..
//หลับ//

//ก้มหน้า
//ตัวเปียก

..//มองทุกคนยิ้มๆ

//เข้าไปจิ้มโดเรีย// หลับจริงสินะคะ..

..//สะดุ้ง

คุณฮันซี่อายุ12หรอครับ!!?//มอง

เกิดอะไรขึ้น//เงยหน้า
//มองทุกคน

เห? นอนอยู่เหรอคะ // มองโดเรีย

เห? // หันไปมองฮันซี่

อยากมีรักแท้แค่หนึ่งคน...จะค้นเจอหรือเปล่า...ถ้าขาดเธอก็เหงาถ้าขาดเขาก็ขาด....
เฮ้ยย! ไม่ใช่ละ!! /จะร้องตอบกันทำไม

รู้ตัวก็อย่ามาใกล้ผมสิ! ไป๊!! /ไล่

เหวอ..//ตกใจคุุุุุุุุณโดเรีย

//กลั้นน้ำตา
........................

ลูน่าร้องไห้ทำไมจ๊ะ//เดินไปปลอบลูน่า

คะ..คุณลูน่าร้องไห้ทำไมครับ!? /วิ่งไปดู

เปล่า...ค่ะ...//บอกพี่เอเรีย
ไม่...ไม่มีอะไรเลไนน์...//ก้มหน้า

ไม่ได้หลับนะครับ..//ลืมดามองตาแป๋ว

.........................ความรัก.......................... // มองเลไนน์กับคิริล เหม่อ

-/มองตาม

ดิฉันว่าคุณต้องเป็นสาเหตุแน่ๆเลย..//จ้องเลไนน์นิ่งๆ

ระ... เหรอคะ... // มองโดเรีย หันไปมองคุณคิริลกับคุณเลไนน์ต่อ

//กุมขมับ
ทำไปอีกแล้ว............

//ปาเศษใบไม้ใส่ดาจิ
//กัดปาก

ทำอะไรเหรอคะ? // มองคุณเรน่า

..//เดินจูงหมาไปหาลูน่า

//ตาแดงก่ำ
//โกรธ
//เสียใจ
//มองพี่โดเรีย

ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้อีกแล้ว

!!?? คุณลูน่า! ผมขอโทษครับ! อย่าร้องไห้นะครับ นะ นะ นะ นะ ถ้าคุณร้องไห้ล่ะก็ผมต้องตายแน่เลย อย่าร้องนะ!! /ทำหน้าลูกหมา

ขอบคุณครับ /หันไปมองดาจิ

ฉันยังไม่ได้ร้องไห้เลไนน์...
ยัง...//ฉวยโอกาสกอดเลไนน์
ขอโทษนะ...//หอมแก้มเลไนน์
แต่ถ้าฉันไม่ทำอะไรให้หมอนั่นเห็น...นายโดนงาบแน่...//มองคิริล

............................................. // โดนปาเศษใบไม้ใส่ หันไปมองลูน่า หันกลับมาที่เดิม

ทำไมเหรอคะ เรื่องอะไร // เอียงคอมองเรน่า

อะ!? /หน้าแดง /ทำอะไรไม่ถูก

เฮ้อ..คุณเลไนน์นี่นะ//หอนหายใจเบาๆ

สู้ที่รักของฉันไม่ได้เลย//พึมพำเบาๆ

ราบิ ริวิเอร่า โรบิน รูบี้ เลวีน่า กลับกันเถอะะ // ปีนไปนั่งอยู่บนต้นไม้

..//นั่งลงข้างๆพี่สาวเงียบๆ

//นั่งกอดเข่า

//กอดเลไนน์
ขอโทษที...
//มองพี่เอเรีย
ที่รัก...?

ก็เห็นหลับอยู่นี่คะ...?//มองคุณโดเรีย//คิดในใจ

คุณลูน่า...//มอง

ทำอะไรน่ะ!? /ลากลูน่าออกมา
ฉันยังอยู่ตรงนี้นะ /แผ่รังสีใส่ลูน่า

เฮ้อ//นั่งกอดเข่า