การฝึกทักษะการต่อสู้

//มองสร้อย
//พยักหน้านิดๆ
...เสียใจด้วย...
แต่ทีนี้นายก็คงไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวแล้วล่ะ...//พึมพำ
//มองท้องฟ้า

เอาตรงๆนะ....ชั้นไม่เคยมีเพื่อน...ก็เลยไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวยังไงดี...*กัดแอปเปิ้ลจนหมด*

ก็เป็นตัวของตัวเอง...
ไม่จำเป็นต้องทำอะไร...//มอง
อีกอย่าง...ทุกคนที่นี่ก็เป็นเพื่อนกัน...
อีกไม่นานพวกเขาก็มา...
พวกเขาเป็นเพื่อนกับนายได้แน่...เชื่อสิ...

ตัวของตัวเอง....
.
.
.
.
.
ผมเป็นคนยังไงนะ....*คิด*

อื้ม...ตัวของตัวเอง...
แต่ว่า...ฉันเองก็เปลี่ยนไปเพราะคนที่นี่เหมือนกันนะ...

ยังไงหรอ....*มอง*

ก็ไม่รู้สิ...
เปลี่ยนไปโดยไม่รู้ตัว...
จะว่าไงดี...
เมื่อก่อนไม่ค่อยสนใจคนอื่นล่ะมั้ง...
สนใจแต่ตัวเอง...ใครจะเป็นอะไรก็ช่าง...
ประมาณนี้...//เหม่อ

อืม...แล้วตอนนี้ล่ะ...?

แล้วตาสายตาคนอื่นน่ะนะ...
แต่ฉันคิดว่า...ฉันคงใส่ใจคนอื่นมากกว่าที่เคยเป็น...
ใครเป็นอะไรก็ช่าง...ฉันคงไม่คิดแบบนี้แล้วล่ะ...
ใครเป็นอะไรต่อหน้าฉัน...ฉันจะช่วยเขาให้ได้เลย...

นิสัยเปลี่ยนไป....ในทางที่ดีขึ้นสินะ...

อืม...คงงั้น...//พึมพำ
ก็อย่างที่บอก...
นายบอกว่านายไม่มีเพื่อน...
ฉันเชื่อว่าอีกไม่นานนายมีแน่นอน...//ยิ้มนิดๆ

ว่าแต่....*มองรอบๆ* เพื่อนๆของ"เรา" หายไปไหนหมดน่ะ....

สงสัยคงฝึกกันอยู่ที่อื่นมั้ง...//เอนหลังพิงต้นไม้
เดี๋ยวก็คงทยอยกันมา...

อืม....เธอชอบกินอะไร...หรอ?

ฉัน...?
ไม่มีอะไรชอบเป็นพิเศษหรอก...
อะไรที่กินได้...
ฉันกินได้หมด...

แล้ว....คนที่ชอบล่ะ..? *มอง*

อะ...
ทำไมอยู่ๆถามแบบนี้ล่ะ...?//มองน็อตเต้
แต่ก็มีน่ะนะ...//พึมพำ

ใครหรอ...ผู้ชาย...หรือผู้หญิง...? *มองอย่างสงสัย*

//มองเงียบๆ//

ทั้งสองเพศ...//หน้านิ่ง

ไบสินะ.....

ก็...
มีคนสองคนที่ฉันถูกใจนี่...//พึมพำ
ดีที่สองคนนั้นไม่เคยมาเจอกัน...
คนที่นี่เลยทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไป...

อืม...

คงไม่กลัวฉันนะ...//หัวเราะเบาๆ

อืม...ไม่ล่ะ...

อืม...//ดื่มน้ำ
//พิงต้นไม้

ยังไม่ใครมาเลยแฮะ.....*พึมพำ*

อยากเจอทุกคนขนาดนั้นเลยเหรอ...?
//มอง
เอาน้ำมั้ย...?

อืม...อยากเจอมากๆเลย....
.
.
.
.
ขอบคุณ...ครับ..*รับน้ำจากลูน่า*

เดี๋ยวก็มา...
ไม่นานนี้ล่ะ...
//รอ
อื้ม...ไม่เป็นไร...//ยิ้มนิดๆ

โย่โฮ... มีใครสู่กันมั้ยยยยยยยย // เดินปิดปากหาวเข้ามา

มาแล้วเห็นมั้ย...?//มองดาจิ
//หันกลับมามองน็อตเต้

โย่โฮ... หวัดดี ชื่ออะไรนะนายล็อตเต้รึ ชื่อน่ากินเนาะ หยั่งกะหมากฝรั่ง... // มอง

น็อตเต้...ไม่ใช่ล็อตเต้.... #ล็อตเต้อร่อย....#ไม่เกี่ยววว

ล็อตเต้...?
ที่ไหนล่ะ...//กุมขมับ

อ่า...า เหรอ...อ น็อตเต้ๆๆๆ // ท่องชื่อ พึมพำ

มีรับมุขกันด้วย...//พึมพำ
//ยิ้มนิดๆ

แล้วนาย...ชื่อะไรหรอ *มอง*

นาย...?//อึ้ง
//มองดาจิ

โนดาจ ดี ลอว์ คนที่นี่เรียก ดาจิ ยินดีที่ได้รู้จัก

ส่วนเจ้านี่ เคะโระจัง // ชี้คางคกที่เกาะไหล่

ดาจิ...สินะ...เป็นผู้ชาย..สินะ..*ทำหน้าแบบมีความหวัง*

ดูไงของนายเนี่ย...?//เครียด

ก็...ดูจากประวัติแล้ว...ชอบดื่ม...ดูยังไงก็นิสัยผู้ชายชัดๆเลยนะครับ!!!...อีกอย่าง....

เอ่อ... เอาเถอะยัยแม่มด ทุกคนเข้าใจว่าฉันเป็นผู้ชาจนเป็นเรื่องปกติแล้ว... // หัวเราะแห้ง

แค่ชอบดื่มนี่ผู้หญิงก็ชอบนะ...//พึมพำ
อีกอย่าง...?//มอง

อีกอย่าง....หน้าอกแบนขนาดนั้น...เอ๊ะ!?...หรือว่า....จะพันผ้าไว้...*สงสัย*

ฉันว่าไม่ใช่เรื่องน่าชินนะ...//มองดาจิ
นั่นคือแบนของนายเหรอ...?//อึ้ง

//มองดาจิ//
อืม..ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนนายน่ะน็อตเต้บางทีดาจิอาจจะเสริม..(ผิด)

ปึ๊ด!! // เส้นเลือดแตกเปรี๊ยะ คิ้วกระตุกกับคำว่า หน้าอกแบน

โฮ่ย ถึงเจ้จะชอบแต่งตัวเป็นผู้ชายแต่เจ้ก็ไม่เล็กนะไอหนู // ดึงมือของน็อตเต้มาจับหน้าอกตัวเอง หน้าตาย

เธอทำอะไรของเธอน่ะดาจิ...!!?//คว้ามือดาจิออกมาทันที