การฝึกทักษะการต่อสู้

เกลียดเลยเหรอครับ......//สลด

ไม่ครับ ไม่ปล่อย จนกว่าคุณจะมีแรง มากับผม!//มุ่งมั่น

ขอโทษที่ทำให้ลำบากนะ ทุกคน//มองทุกคน

เรื่องแค่นี้สบายมากครับ^^""//กอดดาจิไว้ไม่ปล่อย

ว่าแต่คุณดีขึ้นแล้วนะครับ?//มองเอส

ลิเคียว ฝากคุณดูแลทุกคนด้วยนะครับ ผมมีงานต่อ... //ลากสัมภาระทั้งหมดออกไป
เอส...หลังจากนี้ผมไม่อยากได้ยินข่าวร้ายนะครับ //ยิ้ม

ครับคุณไวเปอร์!//พยักหน้าขึงขัง

ยังหน่วงๆอยู่น่ะเคียว แต่ไม่ค่อยเจ็บแล้ว


เออ ฉันจะพยายาม//มองไวเปอร์

โชคดีไวเปอร์... // หอบ

ปล่อยได้แล้วววว เจ้าจิ้งจอกสมองฟองน้ำ!! // แดดิ้น โวยวาย

ดีแล้วครับคุณเอส^^

แต่คุณดาจินี่สิครับ......//มองดาจิด้วยสายตาเป็นห่วง

ผมควรจะทำยังไงดี......

แรงไม่มีแล้วยังจะโวยวายได้อีกนะครับ//ปลง

//อุ้มดาจิขึ้นท่าเจ้าสาว

อย่าดิ้นสิครับ..........มันหนักนะ..........//กระซิบ

ลิเคียว ปล่อยดาจิเถอะ //พยุงพี่เดิน

ไม่ครับ

ดูยังไงก็หมดแรงแล้วแท้ๆนี่......

ฮะ............ // อ้าปากค้าง

ปล่อยนะ!! ฉันหายแล้ว!! ปล่อยเดี๋ยวนี้!! แง่ม!! // โวยวาย ดิ้น งับคอเคียว

เฮ้อ ฉันเตือนแล้วนะ //พยุงพี่ต่อไป

//ถูกงับคอ

//หน้าแดงแทนร้องเจ็บ

//ไม่ปล่อย

เคียว วางคุณลอว์ลงเถอะ ไม่งั้นถ้าฉันหาย....นายเจ็บ

//ไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น

//ทึ่งขั้นรุนแรง

ปล่อยเดี๋ยวนี้!! เจ้าจิ้งจอกสมองขี้เลื่อยใส่หนูแฮมสเตอร์!! // โวยวาย ดิั้น

ก็บอกว่าหายแล้วไง!! ถ้าม่อยากเจ็บตัวก็ปล่อย!! // แยกเขี้ยวใส่

อะ เอ๊ะ

คะ ครับๆๆ!!//ปล่อยทันที

//พาพี่ไปส่งหมอแล้วเดินกลับมา

//กอดดาจิ

ดาจิคะ พี่จะไม่เป็นไรใช่มั้ยคะ? //ร้องไห้

จบกัน.......//พูดเบาๆ

ฮะ.. เหวอ!! // ตุ้บ!! // แอ้ก!! // นอนจุกท // ตาบ้า!! ปล่อยดีๆสิโว้ย!! // โวยวาย

อ่า... ไม่เปนไรหรอกซินแคลร์... ไม่เปนไร เชื่อสิ // กอดปลอบซินแคลร์

อ้าว

ก็คุณบอกให้ผมปล่อยนี่//เอียงคอมองงงๆ

อาการของพี่คล้ายอาการของพี่ซินแคลร์ในตอนนั้นเลยค่ะ ฉันกลัวว่าจะเสียพี่ไปมากเลยค่ะ //ร้องไห้

เห... จริงง่ะ?? // หนัาซีด... // ตานั่นต้องไม่เปนไร ฉันรักษาขั้นต้นให้แล้ว... // กอดซินแคลร์

นายก็วางดีๆสิยะ // แยกเขี้ยวใส่เคียว

เอาอีกรอบมั้ยล่ะครับ?

ขอบคุณมากค่ะดาจิ

ฉันไม่อยากเห็นพี่ทรมานเหมือนพี่แคลริสน่ะค่ะ //เช็ดน้ำตา แต่น้ำตายังไม่หยุดไหล

หยุดเดี๋ยวนี้นะ!! ไม่เอาแล้วเฟ้ย!! // แยกเขี้ยวใส่เคียว

อ่า... ไม่เปนรนะ... // เข็ดน้ำตาให้ซินแคลร์

อะ........

ครับ........ได้ครับ............

งั้นผมไปก่อนแล้วกัน ราตรีสวัสดิ์ครับทุกคน............//หงอย

ตอนนี้คนสำคัญในชีวิตฉันเหลือแต่พี่น่ะค่ะ //เช็ดน้ำตา พยายามหยุดร้อง

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ลิเคียว ขอบคุณที่ช่วยพี่ในตอนนั้นนะ //หันไปมอง

ไปนอนหนุนสมองขนนกนายไป๊!! // แลบลิ้นใส่เคียว

ไม่เปนรหรอก ถ้าเธอเชื่อว่าไม่เป็นไร เอสจะต้องไม่เปนไรแน่ // ยิ้มจางๆ

ค่ะ //หยุดร้องไห้แล้ว

//เช็ดน้ำตา

พี่จะต้องไม่เป็นไรค่ะ//ยิ้มเล็กๆ

อ่า... ไม่เปนไรแน่ๆ เชื่อสิ พวกเราก็ํพักกันเถอะ... // ลูบหัวซินแคลร์

//โดนลูบหัว

ค่ะ ขอตัวนะคะ ฉันจะมาเฝ้าพี่แต่เช้าเลยค่ะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะดาจิ //เดินกลับห้องพัก

... //เดินกลับมานั่งเฝ้าไข้เอส
อย่าเป็นอะไรนะ...เจ้าหมีบ้า... //ฟุบหลับ

ศึกชิงภรรยาจบรึยังครับ?//แอบเข้ามาดู

..เงียบจังเลยแฮะ..ไม่มีใครเลยหรอครับ?//มองไปรอบๆ

จบแล้ว... จบแบบงงๆด้วย // กอดอก ขมวดคิ้ว

แล้วฉันจะได้เงินพนันมั้ยเนี่ย... // ถอนหายใจ

เมื่อวานตกลงว่าผมชนะสินะ /เดินเข้ามา

//มาเฝ้าพี่ตั้งแต่เช้า

//ออกไปหาอะไรกิน

อ๊ะ!! จริงดิ... ถ้าคิริลชนะฉันก็ได้เงินพนันล่ะ... // ยิ้มแก้มปริ โกยเงิน

พนันไว้เท่าไหร่ละ แบ่งมั่งสิ /ชะเง้อมอง

โนเวย์... คนตั้งโต๊ะพนันคือฉันนนนน // แลบลิ้นใส่คิริล เก็บเงินโดยเร็ว

ขืนพนันบ่อยๆจะหมดตัวเอานะครับดาจิ..//เหงื่อตก

ไม่เคยหมดอยู่แล้ว... ฉันถอนทุนคืนได้ตลอด... // ยักคิ้วให้โดเรีย

อย่าบ่นว่าไม่มีเงินค่าเหล้าก็แล้วกันนะครับ..//บ่นอุบอิบ

ถ้าไม่มีเงินค่าเหล้า ฉันก็ต้มกินเองได้... อ๊ะ!! หรือจะขอ(บังคับ)ให้นายเอามาให้ดีนะ... // ยิ้มกว้าง

อ..คุณบอกเองนะว่ามันอ่อนไป...//อึ้ง

ไม่ได้บอกว่าอ่อน... ก็นายชอบทำเหล้าผลไม้ฉันเลยบอกว่ามันหวานไปตะหากเล่า... ทำเหล้าแบบอื่นได้ป่ะล่ะ // กอดคอโดเรีย

สวัสดีค่ะทุกคน //เดินหน้าเศร้าเข้ามา