การฝึกทักษะการต่อสู้

เฮือก!/สะดุ้ง/ บอกแล้วไงว่าอย่ามากระซิบข้างหูคนอื่นน่ะ!/ถอยห่างออกจากคิลล์

หืม???//มองลูน่า

เธอเองก็มีความลับ...ใช่มั้ย...?

ก็แค่เรื่องอดีต..........

หึ... มันก็มีหมดแหละความลับน่ะ... อยู่ที่ว่าเลือกจะบอก หรือ ไม่บอก.. // กอดอก หน้านิ่ง

//มองคิล
พูดได้เยี่ยม

ฮึ...
ถ้าบอกก็ไม่ใช่ความลับน่ะสิ...//หงุดหงิด

ผมก็แค่พูดเรื่องจริง... // กอดอก หน้านิ่ง

ถึงรู้ไป เรื่องของฉันก็ทำให้มันกลับมาเหมือนเดิมไม่ได้หรอก ถ้าเอสรู้เข้าก็แย่ด้วย

ฉัรไม่ได้อยากรู้ของใครทั้งนั้นแหละ...
มันเป็นเรื่องส่วนตัวไม่ใช่รึไง...?//ยืนพิงต้นไม้

เอาไว้อยากจะบอก เดี๋ยวฉันจะบอกเอง

ขืนใครรู้ความลับฉัน ได้ลงนรกแน่จ้า~/พูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

//พยักหน้าเงียบๆ
แต่ของฉัน...ถึงตายก็ไม่บอก...//พึมพำ
นอกซะจากหมอนั่น...//หลับตา

ลอนเช่..............คุ้นๆแฮะ

ผมไม่สนใจหรอกนะว่าอดีตของพวกคุณมันจะเป็นยังไง ผมเองก็ใช่ว่าจะดีนักหรอก... แต่อดีตมันมีไว้ให้จำ ไม่ไดัมีไว้ให้จม เพราะฉะนั้นเลิกตีหน้าเป็นหมาหงอยกันได้แล้ว น่ารำคาญ... // มองคนอื่นๆ

ใครหงอย...?ฉันล่ะคนนึงที่คิดว่าไหนๆก็เกิดมาเป็นแบบนี้แล้วก็ช่างมันเถอะ...อดีตมันก็แก้ไขอะไรไม่ได้ถูกมั้ยล่ะ...
พี่ชายบอกฉันไว้แบบนั้นเสมอเลย...//พึมพำ

เอ๊ะ ลูน่ามีพี่ชายหรอ ฉันก็มี^^

อา...พี่ชายไม่แท้น่ะ...กวนประสาทเป็นที่สุด...
พี่ชายของเรน่าเป็นคนที่แสนดีมากๆเลยใช่มั้ยล่ะ...//รู้สึกอิจฉาเล็กๆ

ใครหมาหงอยย่ะ../มองคิลล์

อะไรเหรอเรน่าจัง?

ลอนเช่.........เหมือนมีคนเคยพูดถึง

เป็นพี่ชายที่เย็นชามาก..................

แต่ก็เป็นคนจริงใจใช่มั้ย...เรน่า...//มอง

จริงจังรึเปล่าไม่รู้ แต่น้องสาวจะออกสนามรบที่ไหนไม่เคยให้กำลังใจซักครั้ง

อาจจะเป็นห่วงอยู่ในใจก็ได้นะ...เรน่า...
แต่พี่ฉัน...เอ่อ...เรียกว่ามาจองล้างจองผลาญมากกว่า...//พึมพำ
ไม่กลับไปง่ายๆหรอกน่ะ...//หน้านิ่ง

หึ... พี่น้องเรอะ... ก็แค่พวกมาสุมหัวรวมกัน ก่อความรำคาญ... // นั่งเหม่อ // แต่ก็สนุกดี... // พึมพำเบาๆ

เฮ้ เรน่าจัง พี่ชายเธออยู่ที่ไหน/ยิ้มเหี้ยม

พูดถึงงั้นเหรอ.../พึมพำเบาๆ

แต่ตอนนี้ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าพี่ชายอยู่ไหน?

หมายความว่าไง...?
ตอนนี้หมอนั่นยังไม่โผล่มา...แต่อีกไม่นานมาแน่ๆ...
นายเตรียมหัวไว้ปวดได้เลย...//มองคิล
สนุกงั้นเหรอ...?//พึมพำ
อา...//มองเรน่า

//เดินเข้ามา

โอย ปวดเมื่อยไปทั้งตัวเลยแฮะ

เจอกันพักๆน่ะ

สมัยเด็กมั้ง คุ้นหูว่า ลอนเช่ น่ะ

สวัสดีเอส...ไปฝึกโหดมาอีกรึไง...

ปวดหัว...?? เรื่องอะไร...?? // เหลือบมองลูน่า

ก็นิดหน่อยน่ะครับ คุณลูน่า

ก็...เวลาหมอนั่นมาทีไร...มันน่ารำคาญทุกทีเลยใช่มั้ยล่ะ...?//มองคิล
เพลาๆบ้างก็ดีนะเอส...

ไงเอส

หวังว่าจะไม่มีใครรู้น่ะ...//พึมพำ
//เดินออกจากลาน

สวัสดีอีกครั้งครับทุกคน 

อืม พักหลังๆรู้สึกหลวมๆน่ะครับ เลยกลับมาฝึกซะหน่อย //มองคุณลูน่า

//มอง

/โยนยาแก้ปวดใส่หัวเอส

พักฟื้นซะ เพราะพรุ่งนี้นายอาจจะได้สู้กับฉัน

แล้วหมอนั่นมันใครล่ะ.. // มองลูน่า

มีอะไรเหรอครับ? //มองกลับ

แอ้ก //โดนขวดยา

จริงเหรอครับคุณทากิ //ตาเป็นประกาย

เรน่าจัง ถ้าเธอรู้อะไรเกี่ยวกับฉันขอให้เงียบไว้ดีกว่านะ /ยิ้ม

อืม เพราะหลังจากนั้นแล้วฉันมีภารกิจน่ะ/มองเอส

(ผู้ดูแล::ยอมเติมเงินเพื่อคุณเอสเลยนะคะ TT)#เล่นในมือถือ

อ่า เข้าใจแล้ว

เอสไปพักเถอะ

ประมาณกี่โมงได้ครับ?

(ผู้ดูแล : ซาบซึ้งเป็นที่สุดครับ TvT)

2หรือ3ทุ่มน่ะ แต่เพราะสู้กับนายโดยไม่ใช้อาวุญจึงขออนุญาติเอาจริงนะ /เปลี่ยนสีหน้า

ผู้ดูแล:: ค่ะ แต่จะตอบช้าหน่อยเพราะไม่ค่อยรู้เรื่องต่อสู้และสัญญาณไม่ค่อยดีนะคะ

ได้เลยครับ ผมก็จะเอาจริงครับ //ยิ้ม

ผู้ดูแล : ไม่เป็นไรครับ ได้สู้กันก็พอใจละ เจ้าหมอนี่ไม่ถืออะไรมากหรอกครับ

ผุ้ดูแล : เป็นวันหลังจะได้มั้ยครับ น้องรหัสพึ่งบอกว่าพรุ่งนี้เย็นๆเลี้ยงสาย  กลัวกลับมาไม่ทัน ถ้ามาทันก็ดีไป ขอโทษจริงๆนะครับ

ผู้ดูแล:: ไม่เป็นไรค่า~ ชอให้สนุกนะคะ~ ไม่ต้องห่วงค่า~

กลับมาแล้วครับ... //เดินเข้ามา //กลับขึ้นต้นไม้ //ห้อยหัวลง

สวัสดีค่าทุกคน เห //มองคนห้อยหัว

นี่นายลิงแสม เลิกห้อยหัวซะทีได้มั้ยยะ? เดี๋ยวก็ร่วงลงมาคอหักหรอก//บ่น