Wall sina Cafe

//มองนิกซ์
.............................

/ได้ของแล้วเดินกลับมานั่งที่ก่อนจะยิ้มหวานให้กับขวดน้ำเชื่อม/ คิดถึงจัง...คุณแม่...

คุณแม่เหรอ...?//พึมพำ
//มองนิกซ์

แม่ของชั้นชอบทำน้ำเชื่อมใส่ขวดแก้วให้ชั้นกินทุกวันเลยล่ะค่ะ.../ยิ้ม/

............. // กินไอติม ไม่สนใจ

...// มองนิกซ์
/จิบกาแฟ

ของขมๆแบบนั้นกินเข้าไปได้นะ... // เท้าคาง มองอามาโนะ

นายก็..ของหวานๆแบบนั้นกินไปได้นะ // เท้าคาง เลียนแบบคิลล์

' ' อา.. ผมไปนอนล่ะครับ บายย ^^

... // เหลือบมองคนที่เดินออกไป // ของหวานอร่อยจะตาย // พึมพำ ตักไอติมเข้าปาก

อย่าทะเลาะกันค้าบบบบบ คุณลูกค้าาาา // เสิร์ฟของ รับจ๊อบพิเศษ หาค่าเหล้า(?)

อ้าว คุณลอว์....ชานมเย็นที่นึงครับ

ชานมที่สั่งได้แล้วค้าบบบบ // เสริฟ

ครับ //รับชานม //ยื่นเงินให้

อืม พักนี้น่าเบื่อจัง ไม่มีใครสู้กันเลย.....

สู้กันที กลัวจะเพลอพลั้งมือฆ่ากันซะล่ะมั้ง... /จิบกาแฟ

ฮึๆๆ นั่นสิครับ แต่ะคนฝีมือปีศาจซะขนาดนี้

คงไม่ใช่ฉันหรอกน้า~ ♥ /ยิ้มกว้าง

กรดของคุณน่ะ อันตรายกว่าเพื่อนเลยครับ ผมคงต้องพกสารที่เป็นเบสไว้มั่งแล้ว

ไม่ใช่ฉันคนนึงล่ะปีศาจน่ะ!! // ตะโกนมาจากหลังร้าน ล้างจาน

ครับ ไม่ใช่ปีศาจ แต่เป้นจ้าวกลยุทธจอมเจ้าเล่ห์ครับ 

//หัวเราะเบาๆ

สารที่เป็นเบสน่ะมันก็แค่บรรเทา...ที่ฉันทดลองเก็บเอาไว้น่ะไม่ได้มีแค่กรดหรอกนะ~ /ยิ้มร่า

ตอนสู้กับนายก็ได้ข้อมูลมาเพียบเลยล่ะ /ยิ้ม

ผมมันก็แค่สายกายภาพครับ สู้สายอื่นที่ทำให้เกิดความเสียหายด้วย พิษ ไฟ กรด ฯลฯ ไม่ได้หรอกครับ //ยิ้ม

สายกายภาคเหรอ...ฉันก็มีนะ.../พึมพำ/ แต่...ช่างเถอะ/เปลี่ยนสีหน้า

ว่าใครเจ้าเล่ห์ฮะ!! // เขวี้ยงจานใส่หัวเอส

เพล้ง แอ้ก//จานบินมาโดนหัว

งั้นเป็นจ้าวกลยุทธผู้ฉลาดเฉลียวก็ได้ครับ

ดีนะเนี่ย มีวิชากายาเหล็กระดับ 10 ไม่งั้นหัวแตกแล้ว

ชิ!! // ล้างจานหงุดหงิด

ฉันช่วยไหมโนดัจจี้ /ยิ้ม

เอาเลยทากิ... // มอง

//นั่งนิ่ง

/ช่วยโนดาจิล้างจาน

//เดินเซเข้ามาพร้อมรอยแผลที่เริ่มหาย//
//ดูเมนู//

ยัยฮันซี่ มีสักวันไหมที่จะเข้ามาในร้านแบบปกติเนี่ย!

ครั้งก่อนๆมาไม่ปกติหรอ^^..
//พูดเสียงแห้งๆ//
//มองแจน//

เป็นอะไรครับ คุณฮันซี่

ไฝว้กับน้ำกรดของทากิมา
//มองเอเลนแล้วคุยกับพนักงาน//
เอาชาเขียวและ..
//กระซิบหูพนักงาน//
เค้กช็อกโกแลต เขียน HBD และชื่อลูน่า รูปทรงเค้กหัวใจก็ได้ฝากห่อกล่องของขวัญด้วย และน้ำมะพร้าว 1
//กระซิบหูพนักงานด้วยเสียงแห้งๆ//

' ' .. เห??

ฮันซี่://รับชาเขียวกับกล่องของขวัญที่ใส่เค้กและน้ำมะพร้าว//
//นั่งลงแล้วดื่มชา//
//เขียนข้อความบนกล่องเค้กให้ลูน่า//
//เพลียเพราะฤทธิ์ยาที่ทากิฉีดมา//
ผู้ดูแลฮันซี่:เพี๊ยะ!!!!
//ตบหน้าฮันซี่//
ยาที่ทากิฉีดให้เธอมาจะทำให้ง่วงถ้าหลับตายน่ะเฮ้ย!!!
//นั่งข้างฮันซี่//
ฮันซี่://หลับไปเรียบร้อย//
ถ้า...ลูน่ามาฝากให้เค้กนั่นด้วย...
//ละเมอแล้วหลับจริงๆ//

//เดินกลับมาพร้อมกล่องเล็กๆใบนึง

' ' ฝาก HBD ลูน่าจังด้วยนะครับ ผมไปนอนล่ะ

//ห่อกล่องด้วยกระดาษลายน่ารัก

//ผูกโบว์

ผู้ดูแลฮันซี่:เพี๊ยะ!!!
//ตบหน้าฮันซี่อีกทีเพื่อให้ตื่น//
ถ้าหลับหล่ะก็ซี้ม่องเท่งน่ะ
//พูดเบาๆ//
ฮันซี่://หลับเหมือนตาย//
ผู้ดูแลฮันซี่:ชิ..
//ถอนหายใจ//
ฉันชื่อ Pu มารับบทแทนฮันซี่ที่ไม่ทราบว่าตายไปยัง..= =..ยินดีที่ได้รู้จัก..
//มองฉันซี่ที่หลับเป็นตาย//
//ทำท่าเคารพ//
//เอาตุ๊กตากระต่ายวางข้างๆกล่องเค้กHBD ลูน่าที่ฮันซี่จะให้//

หลับน่ะ ไม่ตายหรอกฮันซี่...ทางที่ดีเธอควรนอนพักให้ร่างกายฟื้นฟูนะ /มอง

เอาล่ะ แผลเริ่มจางแล้วล่ะน้า /ดูแผลฮันซี่

ฮันซี่: //หลับไม่รู้สึกอะไร//
ฉันเคยเกลียดไททันทำไมตอนนี้ถึงรู้สึกสนใจพวกมันแทนที่จะกลัว....
//ละเมอ//
Pu : //แอบดื่มน้ำชาของฮันซี่=_,=//

//เขียนการ์ดอวยพรคุณลูน่า

"สุขสันต์วันเกิดครับคุณลูน่า ขอให้มีความสุข และมีสุขภาพดี ขอให้ได้ขึ้นระดับเงินเดือนเร็วๆนี้ครับ"

Pu : //ลากฮันซี่พร้อมของขวัญเค้กทั้งหมดไปหาลูน่า//

//รับการ์ดจากเอส
ขอบคุณนายมากจริงๆ...//ยิ้มกว้าง
//มองคุณฮันซี่
//แอบหัวเราะเบาๆ

อย่ารับแต่การ์ดครับ รับกล่องด้วยครับ //ยิ้มแล้วยื่นกล่องให้

อ๊ะ...?//มองกล่อง
//ยิ้ม
//รับมา
ขอบคุณจริงๆ...//พึมพำ
//คลี่ยิ้มสดใส

ลองเปิดดูสิครับ //ยิ้ม

............ // เดินเข้ามา มอง ไปหน้าเคาน์เตอร์ // นมเย็น ฮันนี่โทสต์ แล้วก็เค้กนมสด ให้ยัยมั่วนิ่ม // สั่ง เหลือบมองลูน่า