การฝึกทักษะการต่อสู้

สวัสดีมิยะ...//ยิ้ม
//แย่งเค้กเรน่าให้เลไนน์เฉย

เลไนน์นอนดิ้นงั้นหรอ

เอาไปเถอะเค้กเหลือ

อ่า สวัสดี//กินขนมปัง

เค้กเมื่อ...สองวันก่อนรึเปล่า...//มอง
//ไปหาเค้กใหม่ให้เลไนน์ทันที

สวัสดีค่ะรุ่นพี่ลูน่า...//โค้ง

เอออะ เค้กเปื้อนหน้าผมหมดแล้วครับ /เช็ดๆ
ผมไม่ได้นอนดิ้นครับแค่ออกกำลังกาย...... /จริงรึ
โรคกระเพาะผมเป็นบ่อยๆอยู่แล้วครับคุณมิยะ 555+

//ลูบหัวมิยะ
ออกกำลังกายถีบฉันเนี่ยนะ...//คิ้วกระตุก

อะไรนะครับบบ!? เค้กเหลือออ!?
กินเข้าไปแล้วอะ ทำไงดี..

ขอโทษนะครับรุ่นพี่ลูน่าผมไม่ได้ตั้งใจ ; ; แค่รู้สึกว่ามีอะไรนิ่มๆมารัดตัวผมอะครับ... 555+

อ่า...ไม่ดีนะคะ...ปล่อยให้เป็นบ่อย..//ทำหน้าจริงจัง//

//หาน้ำมาล้างปากเลไนน์
ถ้านายท้องเสียคงไม่ดี...//แผ่รังสีสีชมพูดทั่วลาน(?)

ฉันไปลวนลามนายเรอะ...//มองเลไนน์อึ้งๆ

ทั้งกระเพราะทั้งท้องเสีย มีอะไรแย่กว่านี้อีกไหมครับ???

รู้สึกถึงรังสีสีชมพู

โรคหัวใจไง...
ห้ามนอกใจฉันนะ...//จริงจัง(เอาจริงดิเฮ้ย??=[]=)

//หลุดขำ เเล้วนั่งดื่มกาเเฟเงียบๆ

หืม...ถ้าอย่างนั้น...รักษากับฉันไหมคะ...ฉันผ่าท้องเก่ง...//ทำหน้าจริงจังก่อนจะยิ้ม

รังสีสีชมพู ? เลไนน์สัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่าง....อยู่ใกล้มากๆครับ....

เรื่องนี้เรน่าจะไม่ยุ่ง(ห๊ะ??????)

มิยะ...
เดี๋ยวลูกในท้อง(?)ของเลไนน์เป็นอันตรายนะ...//จริงจัง

ห้ะ!? ผ่าท้อง!? แค่กระเพราะกับท้องเสียต้องผ่าท้องเลยหรอครับ.. จะถึงตายไหมครับคุณหมอมิยะ...

เรน่าต้องยุ่ง...//มองเรน่า
//หัวเราะเบาๆ

อ่าว เลไนน์เป็นภรรยาต้องคลอดลูกสิ

ตามหลักการแล้ว...ถ้าปล่อยไว้...อาจจะเป็นอันตรายมากๆ...เรื่องใหญ่..ใหญ่มากๆ...ใหญ่กว่านั้นอีกค่ะ...//โกหกหน้าตาย

ร...รุ่นพี่ลูน่า...อย่าบอกนะคะว่าท้องกับรุ่นพี่....//ไม่ใช่ประเด็น

เดี๋ยวๆๆๆๆเดี๋ยวนะครับ ผมเป็นผู้ชายนะครับ!!!?? ..เอ๊ะ... หรือไม่ใช่.....

ใช่...แล้วมิยะ...//จริงจัง

อย่าบอกนิกซ์นะ...//ซีด

เรน่าท้องกับลูน่าหรอ//พูดพร้อมขนมปังคาปาก

//เตะมิกิกระเด็นทันที

รุ่นพี่ลูน่า...โลกอาจจะแตกโดยที่เราไม่ทันตั้งตัวก็ได้นะคะ...//ทำหน้าจริงจังพลางเหงื่อตก

เอาล่ะ ผมกลับมาแล้ว

เห..ตะกี้ว่าอะไรนะ?

ง่ะ...//หน้าซีดหนักกว่าเดิม
มิยะ...เธอต้องช่วยฉันนะ...

//ยืนมอง

นี่เราท้องได้ด้วยหรอเนี่ย... /กุมขมับ

ร...รุ่นพี่ลูน่า...//มองพลางเหงื่อตก// คุณนิกซ์ตอนโกรธ...เป็นยังไงเหรอคะ...//กุมมือพลางทำหน้าจริงจังมาก

โอ สงสัยผมซดซุปมากไปเลยหูฝาด ไม่จริงสินะๆๆๆ

ไม่รู้สิ...ไม่เคยเห็น...//มองมิยะ
//หน้าซีดมาก

เฮ้ย...เลไนน์...มุขน่ะมุข...//ตบบ่าเลไนน์
//หัวเราะ

รุ่นพี่เอส...จะดีมากเลยค่ะ...ถ้ารุ่นพี่สอนให้ฉันทำสมาธิตอนนี้...//กุมขมับ

รุ่นพี่ลูน่า...ฉันว่าอย่าเสี่ยงเลยดีกว่านะคะ....//หน้าซีดตาม

//ทำหน้างงๆ//ไม่ใช่หรอครับ!?!

สวัสดีเอส...
นายได้ยินอะไรมา...

ก็คงต้องเสี่ยงแล้ว...เสี่ยงให้มันรู้ไป...//มองมิยะจริงจัง

เอาซะตกใจ.. รุ่นพี่เอสครับ ช่วยสอนผมทำสมาธิอีกคนก็ดีครับ /มองตาเป้นประกาย

ร...รุ่นพี่ลูน่า....//มองอย่างอึ้งๆ// ช...โชคดีนะคะ...//ให้กำลังใจรุ่นพี่ลูน่า

นายไม่รู้เหรอว่าตัวเองท้องไม่ท้องน่ะ...//มองเลไนน์อย่างอึ้งๆ

มิยะ...เธอต้องอยู่กับฉัน...//กอดมิยะ

เอาน่าเลไนน์ ทุกอย่างมันเกิดได้

ผมได้ยินเมื่อกี้อะครับ แต่ได้ยินไม่หมด ใครท้องเหรอครับ?

ยินดีครับคุณมิยะฮิๆๆๆ

//พยักหน้าเห็นด้วยกับเรน่าอย่างที่สุด

ตกลงคือผมท้องได้ใช่ไหมครับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ!?

นายไม่รู้ตัวนายเรอะ.....??//มองเลไนน์อย่างอึ้งสุดๆ

//หลับ

ล้อเล่นครับ 5555+ ถ้าผมท้องได้แมวก็คงคลอดลูกเป็นปลาวาฬ 555555+