การฝึกทักษะการต่อสู้

นิกซื เธอเป็นอะไรรึป่าวน่ะ //ตะโกนถาม

เข้าไม่ได้....เข้าไม่ได้...../กัดฟันพูด/ ต้องเอาแว่นออก....ต้องเอาแว่นออก...../ทะมึน/

หา!? อะไรเข้าไม่ได้น่ะ ไหวไหมนี่นิกซ์ //เดินเข้าไปหา

เกิดอะไรขึ้นน่ะ...//มอง

อืมคนอยู่หน่วยสำรวจกันเยอะจังนะครับ

เพราะพวกเราอยากจะล่าไททันให้มันหมดไปน่ะสิ

อ่า การต่อสู้เล็กๆน้อยๆน่ะครับคุณลูน่า


แรงบันดาลใจสูงส่งจังครับคุณโคอาล่า

ส่งคำร้องขอเข้าทีมสำรวจไปสองวันแล้ว....ยังเข้าไม่ได้เลย...../แว่น+ทะมึน/

อา...แนะนำตัวกับหัวหน้าเอลวินรึยังล่ะ...นิกซ์

ของผมส่งไปครึ่งคืน ได้แล้วล่ะครับ ฮ่าๆๆ

ไม่รู้สิ.....#ทำไม่เป็น #PMบอกที....

ใช่สิ เพราะพวกมันฆ่าเพื่อนของฉัน ฆ่าพี่น้องของฉัน ฆ่าคนที่ฉันรัก! ฉันจะฆ่ามันให้หมด!

โคอะล่า...เธอเหมือนกับฉันเลย...

คุณโคอาล่ามีคนสำคัญเหลืออยู่มั้ยครับ?

ฉันอยู่คนเดียวมาตั้งแต่เมื่อ 5 ปีก่อนแล้ว..

ทั้งๆที่อยากเข้าทีมสำรวจแท้ๆ....

นิกซ์...//จับมือนิกซ์

งั้นเหรอครับคุณโคอาล่า แย่จังนะครับ ผมก็อยากช่วยนะแต่ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง

ห้าปี...ที่เสียคนสำคัญไปถึงสามคน...ต้องรออีกนานมั้ยนะ....

ฉันเสียไปสองน่ะ...

โธ่ ทุกคน......

เหลือแค่น้องสาว...แต่...ตอนนี้ฉันก็มีทุกคนอยู่ด้วยน่ะนะ...//ยิ้ม
ถึงจะต้องสูญเสีย...แขนและขาขวาของฉันไปตั้งแต่ห้าปีก่อน...

คนสำคัญ...ผู้หญิงคนนั้น...เหมือนกับ...คุณเลยล่ะค่ะ.../มองลูน่า/

อืม..ลูน่า เธอเป็นตัวอย่างที่ดีจริงๆขนาดเสียทั้งแขนและขวา เธอก็ยังสู้//ยิ้ม

เอ๋...ฉัน?//มองนิกซ์
ค่ะ...ขอบคุณค่ะคุณฮันซี่...แต่ฉันมีแขนและขวาเทียมเป็นเหล็กน่ะค่ะ//ยิ้ม

ฉันไม่ใครเลยตั้งแต่แรกน่ะ//มองลูน่ากับนิกซ์

อ้ะ เห็นว่าคนที่เป็นไททันแบบเอเลนน่ะ ถึงจะขาขาดแต่ก็สามารถงอกมาใหม่ได้งั้นพวกเราแอบไปห้องใต้ดินบ้านเอเลนไหมเพื่อจะได้ช่วยคุณลูน่าให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม/ยกมือ/พูดเสียงดัง/

ขอบคุณค่ะ...ถ้าฉันเป็นไททันคงดีไม่ใช่น้อยนะคะ...คุณฮันซี่...

เรน่า...เธอต่อสู้มาคนเดียวตลอดเลยงั้นรึ...

คนสำคัญ...

เท่าที่จำความได้ก้อไม่มีคนสำคัญอะไรแบบนั้นหรอกนะ อาศัยกับคุณป้าที่ไม่มีความเกี่ยวพันธ์ุทางสายเลือด เอ๊ะหรือถูกเก็บมาเลี้ยงดิล่ะ

คุณฮันซี่ถ้ามันง่ายแบบนี้คงไม่มีใครตายขนาดนี้หรอก

คนที่ให้สมุดเล่มนี้....คือคนสำคัญ....ผู้หญิง....ผมสีดำ.../โชว์สมุดเล่มเล็กประจำตัว/

แล้วตอนนี้...เธอมีคนสำคัญรึยังล่ะ...เรน่า...

คนสำคัญ............ก็พวกเธอไง

อา...ดีใจจัง...เรน่า...ขอบคุณนะ...
คนๆนั้นของเธอคือใครกันนะ...นิกซ์

ทุกคน...... //นั่งน้ำตาซึม

//- เดินประกอบฉากตามปรกติ (อิอิกรรม์?)

ถึงจะอยู่คนละหน่วย...นายก็คือคนสำคัญสำหรับเรน่าและพวกเรานะ...เอส...

ทุกคนล้วนสำคัญต่อเราทั้งนั้นเพราะพวกเราเป็นเพื่อนกันใช่ไหมหล่ะ/ยิ้ม/

อา...ค่ะคุณฮันซี่...//ยิ้ม
ไททันด้วยเหรอคะ...//โดนเสย
นาโอกิ มาคุยกันสิๆ

ค่าาาาาาาาา //- กลิ้งไปแบบหนอนชาเขียว(?)

ทุกคน ขอบคุณครับ ผมอยู่ทางนี้จะคอยปกป้องคนสำคัญที่เหลือของทุกคนเอง //ตั้งท่าทำความเคารพ

เฮ้อ //ยืนถอนหายใจ

//ทำท่ากางปีกฝีเสื้อรับนาโอกิ(??)
อื้อ...ฝากด้วยล่ะเอส

ฝากด้วย ๆ ~~//- กลิ้งไปกลิ้งมาลุกขึ้นกระโดดชนลูน่า(????)

//ล้มไปกองกับพื้น

หือ...........//เดินออกมาจากห้องพยาบาล

เกิดอะไรขึ้น?//มอง

//หิ้วนาโอกิขึ้นมา...
เปล่า...

งืออออ วางฉันลงเถอะค่ะะะะ //- โดนหิ้ว

ไม่มีอะไรสินะ//เดินไปนั่ง