พักผ่อนได้ ห้ามหาเรื่องกัน

อย่างแรกที่เธอต้องเข้าใจนะซินแคล...ใช่ เธอกับเอสไม่ได้เป็นพี่น้องกันจริง //กระโดดลงมา
อย่างที่สองใช่ เธอสูญเสียทุกคนไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
อย่างที่สี่ไม่ใช่เฉพาะเธอที่เจอกับความสูญเสีย ชั้นเสียเกือบทั้งครอบครัวไปเหลือแค่ลูกพี่ลูกน้องน่ารำคาญจากเหตุการณ์ที่Maria
และชั้นเชื่อว่าหลายๆคนที่ในนี้ก็เหมือนกัน ถึงจะไม่ใช่เพราะไททั่นก็ตาม
แต่สี่ทั้งเรื่องระหว่างเธอกับเอส และเรื่องที่เกิดขึ้นกับญาติเธอเธอไม่ใช่คนเลือก เอสไม่ใช่คนเลือก
แน่นอนพ่อแม่และพี่สาวเธอก็คงไม่อยากเลือกให้เป็นอย่างนี้ //เดินเข้าไปหา
แต่ก็แล้วมันยังไงล่ะ!! ตอนนี้เธออยู่ที่นี่ รอบๆตัวมีคนที่พร้อมจะสู้ไปกับเธอ เธอมีชั้นเป็นมันสมองระดับสุดยอดให้
มีเอสเป็นโล่สุดแกร่ง แน่ล่ะเธออาจจะอยู่คนเดียวเพราะให้ตายเถอะ!! ใครมันจะไปเข้าใจคนอื่นได้จริงๆกันล่ะ!
ก็แล้วมันยังไง...ตอนนี้เธอคือคนของกองสารวัตรตำรวจ นั่นคือสิ่งที่เธอเลือกจริงไหมคุณเรเวนฟิลด์
ถ้าอย่างนั้นในฐานะรุ่นพี่ผมขอถาม จากการเลือกของเธอ...สิ่งที่เธอต้องทำคืออะไร!! //จับไหล่

ทิ้งเรื่องไร้สาระไปบ้างก็ได้...ในฐานะรุ่นพี่ที่ชั้นจะแนะนำเธอตอนนี้มันก็มีแค่นั้นล่ะ!! //เดินกลับออกไป //ยิ้ม

พี่รู้ว่าเธอคงยังไม่ค่อยเข้าใจหรอก แต่อยู่ไปนานๆเธอก็จะรู้เองนั่นแหละ จำไว้นะ พวกเราอยู่ข้างเธอเสมอ //ลูบหัวด้วยมือที่ไม่โดนบาด

เดี๋ยวไปขอโทษทุกคนซะนะ พวกเขาคงไม่ถือสาอะไรเธอหรอก //มอง

ไวเปอร์ //มองตาม

พี่ //หันมามองเอส

ค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว //ปาดน้ำตา ยิ้ม

ฮึ ดีแล้วล่ะ ว่าง่ายๆจะได้โตไวๆ //ลูบหัวอีกที

อืม ว่าแต่ ช่วยทำแผลให้พี่ทีสิ เลือดออกใหญ่แล้ว //มองแผลที่มืออีกข้าง

โถ่ พี่อ้ะ //ทำแผลที่มือให้เอส

เสร็จแล้วหนูขอตัวก่อนนะคะ พรุ่งนี้คงมีเวรกะสายๆ

//ทำแผลเสร็จ ลุกออกไป

ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่

จ้า ราตรีสวัสดิ์จ้ะ //มองแผลที่มือ 

พอไม่เกร็งแล้วมันเจ็บแฮะ

ดูคึกคักกันจังเลยนะคะ // จิบนมร้อน มอง

หวัดดี...เราเป็นเด็กใหม่หน่ะ มีอะไรก็ช่วยบอกช่วยสอนได้น้า//ยิ้มพร้อมกับก้มโค้ง

เพื่อนของลิเคะ...?
ฉันหมายถึง...ลิเคียว...

สวัสดีทุกคน

สวัสดีเรน่า...

ที่นี่แทบไม่ได้เข้ามาเลยแฮะ//เกาหัว

//มอง

//เข้ามาเงียบๆ
//หลบอยู่ที่โต๊ะด้านในสุด
............................

//มองไปมา
หายไปไหนกันหมดนะ

ไงเด็กน้อย^^

ไงคุณณุก^^

//เดินไปนั่งข้างๆเด็กน้อย

...............................//นิ่งเงียบ
//นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน

เหตุการณ์อะไรค่ะ

เด็กน้อยเป็นไรครับ?

//เอียงคอมอง

แผล...
สมาน...
ตัวประหลาด...//พึมพำ

เรื่องนั้นสินะค่ะ//เข้าไปนั่งใกล้ๆลูน่า

แผล? สมาน? ตัวประหลาด?

เด็กน้อยหมายถึงไททันเหรอครับ??

คิลล์น่ะ

//เอนคอซบไหล่ณุก
ไม่ใช่ไททัน...หมอนั่นต่างหาก...

คุณคิลล์?//มองณุก

อ้อ เมื่อคืนที่คุณคิลล์เกิดคลั่งขึ้นมาสินะ

เด็กน้อยคนเก่งกลัวเหรอ^^"

ไม่ไม่กลัว...แค่รู้สึก...อันตราย...//หลับตา

นั่นแหละเขาเรียกว่ากลัว- -

เด็กน้อยไปกลัวคนอย่างหมอนั่นเนี่ยนะ?

ให้ตายสิ ฉันขำ

//มองลิเคะตาขวาง
นายไม่ใช่ฉันนี่...อยู่ใกล้ๆคนที่คลั่งขึ้นมาน่ะ...ฉันไม่ตายก็บุญแล้ว...!

คนอย่างเธอตายฉันคงไม่เหลือ- -//พูดเบาๆ

เอาเถอะเด็กน้อย เลิกหลบอยู่ที่นี่แล้วออกไปข้างนอกซะนะ//ยิ้มม

ไม่...//ชัดเจน
วันนี้ฉันจะอยู่ที่นี่...//ตัวสั่นนิดๆ

ไม่เอาน่าเด็กน้อยยยย เดี๋ยวนี้หัดเป็นคนขี้กลัวรึไง?

อ่อนแอนะ//ขมวดคิ้ว

อยู่นิ่งๆเฉยๆหมอนั่นก็ไม่คลั่งขึ้นมาหรอก นี่ก็สะบัดแส้ซะ- -

ก็ฉันเป็นพวกs...
แถมยังเมะ...ไม่เหมือนนาย...

ไหงมาตกที่ฉันได้ฟร่ะ- -//พูดเบาๆ

งั้นก็ช่วยควบคุมอารมณ์หน่อยนะ จะสะบัดแส้ใส่คนอื่นก็ต่อเมื่อเพื่อนถูกทำร้ายสิ//กอดอก

ไม่ใช่เพื่อนถูกทำร้ายซะหน่อย

ก็คนมันหึงนี่...//ชัดเจน
ไม่เอาไม่พูดกับนายละ...//ลุกขึ้น
ออกก็ออก...//พึมพำ
//เดินไปที่ลานฝึก

อ้าวเดี๋ยวสิค่ะลูน่าซัง//เดินตามออกไป

เยี่ยม//มองตามเด็กน้อย

ไม่ใช่เพื่อนแล้วมันอะไรครับ?//มองณุก

ภรรยาคนที่3ของลูน่าค่ะ
โดนคิลหอมแก้ม

//นั่งดื่มเงียบๆคนเดียว

คิดจะอยู่แบบนั้นทั้งวันรึไงตาแก่... //ดื่มจากขวด //โยกไปมาเงียบๆอยู่หน้าเตาผิง

เรื่องของฉัน ฉันอยากอยู่คนเดียว เลิกกวนฉันซะทีไวเปอร์

ไม่ได้จะกวนหรอกแค่...เต้นคนเดียว ผมเหงา... //ยิ้ม //วางขวด
อีกอย่างคุณก็ต้องเตรียมซ้อมสำหรับงานพรอมด้วยนี่... //ยื่นมือให้
ช่วยหน่อยสิ...อยู่คนเดียวแบบนี้เหงาชะมัดเลย //ยิ้ม //ถอดแว่น

เฮ้ยๆๆ ฉันเตรียมของฉันพร้อมแล้ว ขอโทษนะ ตอนนี้ฉันเริ่มเมาแล้ว ขอตัวก่อน //เดินออกไป

ใจร้ายจังเลยนะ...นานๆทีจะได้ออกมาขอเอาแต่ใจหน่อยก็ไม่ได้ หึๆ //ยิ้ม //ดื่มต่อ //กลับไปโยกหน้าเตาผิง //เมาไม่รู้ตัว (-///- )

พวกไร้สาระ // มองคนเมา ส่ายหัว // .............. // ชงนมให้ลูกแมวเป็นแกลลอน เดินกลับไปให้นมแมวที่ห้องพัก

//นั่งดื่มนมอุ่นคนเดียว

//มอง

ไงครับณุก มาทำอะไรเนี่ย?

เฮอะ! มานั่งทำใจเย็นแบบนี้จะดีเหรอ... //นั่งบนโต๊ะ //หันหลังให้เอส
ไม่มีงูที่ไหนปล่อยให้เหยื่อมานั่งหลบเลียแผลใจชิลๆโดยไม่ตามมาซ้ำให้ม่อยกระรอกหรอกนะ... //เขียนบันทึก