การฝึกทักษะการต่อสู้

ก็................คนบนต้นไม้นั่นไงครับ//ชี้ลูน่า

//หันไปเตะตัดคอหุ่นฝึก

จะ จะ เจ็บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ//โวยวาย

ลิเคียว...นายน่ะเงียบไปเลย...
สม...//พึมพำ
//มองลายเซ็นอีกฝ่าย
อุคิก...//หัวเราะเบาๆด้วยความเขินอาย(?)

ยอมให้แค่ครั้งนี้เท่านั้นแหละครับ//ถอดร้องเท้า

รู้แล้ว...คราวหน้าฉันให้เปลี่ยนโปร...//พึมพำ
ไปดีกว่าเดี๋ยวค่อยกลับมา...
แล้วเจอกันนะฟรีซ...//ยิ้มนิดๆให้ฟรีซ
//ออกไปเดินเล่น

//เบ้ปาก

//สวมรองเท้า

//ขัดใบมีด

ครับคุณลูน่า...แล้วเจอกันครับ...//โบกมือแล้วยิ้มบางๆ

เฮ้ คุณฟรีซครับ!!

ไม่ฝึกหน่อยเรอะครับ??//ลองสะบัดใบมีด

แผลเมื่อวานยังไม่ทันหายเลยนะครับ....//มองมือ//หัวเราะเบาๆ
มองคุณลิเคียวซ้อมผมก็เพลินแล้วล่ะครับ...//ยิ้ม

แผล??

เป็นอะไรมากเรอะเปล่าครับนั้น//ชะลอการฝึก

โดนมีดกับลวดบาดนิดหน่อยน่ะครับ...ผมไม่ระวังเองล่ะ...ไม่เป็นไรมากหรอกครับ...//นั่งดูคุณลิเคียวฝึก

ระวังแผลเป็นบาดทะยักนะครับ

ให้ผมช่วยดูมั้ย??

บ...บาดทะยักหรอครับ...//มองมือที่แผลยังไม่สมานดี เริ่มกังวล เหงื่อตก

ช่วยดูให้หน่อยสิครับ...//ยื่นมือไปให้

ครับๆ//หัวเราะ

//จับมือฟรีซ

นี่ใครทำแผลให้ครับเนี่ย เดี๋ยวเชื้อโรคก็ได้เข้าอ่ะครับ

แล้วนี่ล้างแผลรึยัง ถ้าล้างแล้วใช้อะไรล้างน่ะครับ แล้วนี่คุณไม่ได้พันแผลเรอะไงครับเนี่ย

แผลคุณไม่อักเสบขึ้นมาก็ดีถมแล้ว//หยิบกล่องยาขนาดเล็กที่พกตลอด

//ค่อยจัดการล้างบาดแผลให้

แสบหน่อยนะครับ

เคียวนอกใจงั้นหรอ//ยัดขนมใส่ปาก

ไม่ได้ทำแผลเลยอะครับ ปล่อยไว้เฉยๆ...คิดว่าเดี๋ยวคงหาย...

//มองกล่องยา

ม...ไม่ล้างแผลได้ไหมครับ..!! //หน้าซีด

ผมไม่ได้นอกใจใครทั้งนั้นครับ//มองมิเรน่า

ไม่ล้างไม่ได้เด็ดขาดเลยนะครับ!! ไม่งั้นคุณได้บาดทะยักกินแน่ๆ

อย่าถอยหนีนะครับ!//ยึดมือฟรีซ

//เตรียมแอลกอฮอล์

ใครเป็นคนบอกคุณกันว่าปล่อยไว้เฉยๆเดี๋ยวคงหาย- -

งือ...//โดนล็อคมือ

ไม่มีใครบอกทั้งนั้นล่ะครับ..ผมแค่ไม่กล้าทำแผลเอง...//อุบอิบ

แต่แผลฉันไว้เฉยๆมันหายอ่ะ//มองเคียว

โหเฮ้ย ให้ตายสิครับ//กุมขมับ

มาใกล้ๆผมนี่เลย ผมจะพิฆาตเชื้อโรคที่มือคุณเอง

กลัวก็หลับตาซะนะครับ แสบนิดหน่อยผมว่าคุณคงทนได้

เฮ้อ........คุณนี่เหมือนเด็กซะจริงๆพับผ่าเถอะ//บ่น

เชื้อโรคไม่เข้าจนต้องตัดมือทิ้งก็บุญแล้วครับแหม่คุณมิเรน่า- -

กลับมาแล้ว //เดินเข้ามาพร้อมผ้าพันแผลเต็มตัว

มีใครเป็นอะไรรึเปล่าครับ? -เดินถือกล่องพยาบาลเข้ามา

น่าอิจฉานะครับคุณมิเรน่า...//เขยิบเข้าไปหาคุณลิเคียวช้าๆ

ม...ไม่เด็กนะครับ...!!

ก็แต่ก่อนเวลาคุณแม่ทำแผลให้ ท่านจะชอบกดสำลีลงบนแผลแรงๆ เพื่อให้ผมจำว่าถ้าไม่อยากเจ็บแบบนี้อีกก็อย่าซนจนมีแผลน่ะครับ

ต..แต่ผมก็จำความรู้สึกเวลามีแผลไม่ค่อยได้หรอกครับ แต่ฝังใจว่าเวลาทำแผลมันเจ็บกว่าแน่นอน...//หลับตาปี๋

รู้สึกฟรีซจะมีแผล แต่มีคนทำแผลให้แล้วล่ะกาเบรียล //เดินโซเซไปพิงต้นไม้

ไม่สนหรอก ปล่อยไว้แผลก็หายเองแหละ

อย่าเอาความรู้สึกตอนนั้นมาผสมกับตอนนี้สิครับ//ยิ้ม

ผมจะพยายามไม่ให้คุณเจ็บนะครับ ถ้าเจ็บล่ะก็ร้องออกมาก็ได้ผมจะได้รู้//ค่อยๆวางสำลีชุบแอลกอฮอล์เช็ดบาดแผล

ผมว่าคุณมีปัญหามากกว่านั้นนะครับ? -เดินไปนั่งใกล้ๆโคอะล่า

.... //เลิกคิ้วเล็กน้อย ลืมตา

.....ว้าว....คนละเรื่องกับคุณแม่เลยล่ะครับ....//ยิ้มโล่ง

อ่า ขอบใจช่วยทำแผลให้หน่อยแล้วกันนะ ฉันพันมันไว้ลวกๆน่ะ //ดึงผ้าพันแผลที่มีเลือดชุ่มออก ทั้งที่แขน ขา ลำตัว

ผมมือเบาจะตายครับแหม่//ยิ้มเขิน

//เผลอกดสำลี

โอ้ย..!! //สะดุ้งเฮือก

โอ๊ะ... -มองเลือดที่ซึมขึ้นมาจากแผลแล้วหยิบผ้าขนหนูผืนนุ่มขึ้นมาซับเลือดอย่างเบามือ

//นั่งมองคนทำแผล
แต่ฉันปล่อยไว้มันก็หายแล้วแท้ๆ//มองแขนตัวเอง

อ๊ะ! ขอโทษครับ!//ลุกลี้ลุกลน

//รีบเป่าแผลให้

ล้างแผลเสร็จแล้วล่ะครับ เดี๋ยวผมพันแผลให้ อย่าสั่นเชียวนะครับ เดี๋ยวผมพันไม่สนิทจะแย่เอา//คลี่ผ้าก็อต

มือเบาสมกับเป็นหมอเลยนะคะ กาเบรียล//ยิ้มบางๆ

//นอนกระดกไวน์

อึก....ครับ....//เม้มปากแน่น

นอนดื่มไวน์อย่างนั้นเดี๋ยวจะแน่นหน้าอกนะ /มองมิเรน่า

... -ยิ้มรับแล้วค่อยๆใช้สำลีจุ่มแอลกอฮอลล์เช็ดรอบแผลเบาๆ

อ่า มัน..สะ แสบ //กัดปากเบาๆ

//พันแผลอย่างเบามือ

แล้ว..........ตอนเด็กๆคุณเคยถูกคุณแม่คุณร่ายมนต์ให้เรอะเปล่าครับ//เลิกคิ้วมองฟรีซ

ทนหน่อยนะครับ? -ยิ้มบางๆแล้วเบามือลงกว่าเดิม

ไม่สนหรอกน่า//กระดกต่อ

มนต์..?? //นึก

น่าจะไม่นะครับ...//่ส่ายหัว นึกไม่ออก

คุณลิเคียวหมายถึงมนต์อะไรครับ..?

มนต์..........แบบนี้//จับมือฟรีซยกขึ้น

โอม เพี้ยง!!//เป่าแผล

ฮ่าๆๆๆ ก็ประมาณนี้แหละนะครับ เขาว่ากันว่าจะทำให้รู้สึกดีขึ้น//หัวเราะ

//ยีหัวฟรีซ

เสร็จแล้วล่ะครับเด็กน้อย วันหลังอย่าเล่นซนจนมีแผลอีกนะครับ^^

ฮ่า...//ถอนหายใจ

หืม //เดินเข้ามา

//นั่งกินบิสกิตแบบเหงาๆ

งั้นผมไปก่อนนะครับทุกคน//ยิ้มม

นี่คุณฟรีซ ถ้าผมมาเจอคุณเป็นแผลอีกล่ะก็ผมจะทำให้คุณเจ็บจนเข็ดเลยคอยดู- -

ฮ่าๆๆ ล้อเล่นครับ ไปล่ะครับ

ลิเคะเธอเป็นแม่ฟรีซเรอะ - -

//เลิกคิ้วมองลิเคียว

ฮะๆๆๆ งั้นหรอครับ //หัวเราะ

อย่าทำเหมือนว่าผมเป็นเด็กนักสิครับ...//ยิ้มแหยๆ

เอาเป็นว่าทีหลังจะระวังนะครับ...ขอบคุณที่ทำแผลให้ครับ..//ยิ้มบาง