หอ-ห้องพักทหาร

เอมเบอร์...
แก้เผ็ดหน่อยก็ดี...

ห๊ะ!!!!ให้ไปสู้กับเอมเบอร์เนี่ยนะ!!!!!!!!

ฆ่าให้ตายฉันก็ไม่ทำเรื่องสยองพรรค์นั้นหรอก... // หรี่ตามองพวกที่กำลังจะทำเรื่องพิเรนทร์

//นั่งหลบเสา

ง่ายจะตาย...
ตอนหมอนั่นหลับไง...

หมอนั่นหลับที่ไหน?

ตอนนี้ก็ที่ลานฝึกไง...

หมอนั่นไปไหนแล้วล่ะ?

ไม่รู้สิ...//ถอนหายใจ

อ่า... ตรงนี้เป็นโคมไฟฟักทอง ประดับหัวเตียงด้วยหัวกะโหลกปลอม แล้วก็ตกแต่งอะไรอีกดีน้าาา // ตกแต่งห้องนอน เปิดเพลงคลอไปด้วย

... -พักผ่อนอยู่ในห้อง

อุ๊ย พึ่งมาใหม่เหรอคะ... คุณกา.. เบรียล? สวัสดีค่ะฉันกราเทียค่ะ // มองผ่านหน้าต่าง โค้งให้คุณกา... ยิ้มหวาน หรี่เสียงเพลงลง

เรียกคาร์ลก็ได้ครับ... -หัวเราะเบาๆ

//วิ่งออกกำลังกายรอบหอ(?)

อ่า... นอนกันหมดแล้วสินะ... // ฉายตะเกียงส่อง เดินออกจากหอพก อ้าปากหาว

//หลับอยู่ในห้อง

... -ผสมยา

//พาฝูงสัตว์วิ่งออกกำลังกายรอบหอ(?)

หอคาร์ลี่ C25 มิเนกิ ฟาเบล
ที่เยอะๆใจได้เก็บเครื่องมือได้

อัก

ปวดท้องชะมัดยาด//บ่นๆๆๆ

เอายาไหมคะะะะ //ได้ยินคนบ่นปวดท้องเลยวาร์ปไปหา(?)

//ทำอาหารในครัวกลาง
//ลวกเส้นสปาเก็ตตี้เสร็จเรียบร้อย
//วางใส่จาน
แล้ว...น้ำซอสสปาเก็ตตี้เป็นยังไงกันนะ...?//พึมพำ
//นิ่งคิดอยู่สักพัก
//หยิบน้ำสลัดราดหน้าเส้นสปาเก็ตตี้
จบ...//เก็บจานที่มี่สปาเก็ตตี้ใส่ฝาชีคลอบเอาไว้

...
//เดินไปหอบลูเบล
//หาหนังสือ
= =...
//แอบนั่งอยู่หลังตู้หนังสืออย่างจืดจาง

//ยืนผสมอาหารอยู่ในครัว

อ๊ะ ขอบใจครับ//รับยามา

//ออกไปเดินเล่นนอกหอ เจอสารวัตรตำรวจผู้หนึ่ง

//ทำความเคารพ

ครับ?//ตาโต

ทำไมถึงทราบเรื่องนั้นได้ล่ะครับ อย่าเลยครับ เป้าหมายของเราไม่ใช่"คนๆนั้น"ขอความกรุณากลับไปเป้าหมายเดิมด้วยครับ//จริงจัง

ถ้าต้องฆ่า ผมจะรับเป็นเจ้าของภารกิจนี้เองครับ ครับ ได้ครับ ไม่ต้องเป็นห่วงครับ//ทำความเคารพ

//เดินกลับเข้าหอ

ทำไม...............ถึงกลายเป็นแบบนี้.................//ปิดตา

//นอนอู้อยู่ในห้องตัวเอง
ไม่อยากเซ็นต์เอกสารพวกนี้แล้ว~~~

อ่า... เมื่อยชะมัด.... // บิดขี้เกียจลุกจากที่นอน

อ่า...า เหล้าหมดแล้ว...ว ได้เวลาทำงานพิเศษที่วอลล์ซิน่าแล้วมั้งเนี่ย... // พึมพำ มองเหล้าหยดสุดท้ายในขวดที่ถือ

ทำงานเพื่อเหล้าสินะ...?//ยิ้มทะมึน

ไม่ใช่เพื่อเหล้า... แต่ถ้าไปที่คาเฟ่ได้กินเหล้าฟรีเลยตะหาก... ส่วนเงิน... ช่างมันเถอะ.. // ยักไหล่

หืม...?
เอ้านี่...//ยื่นจานสปาเก็ตตี้ทำเองให้
แค่อยากให้ลองชิมดู...

..................... // มอง กลืนน้ำลาย

..... // ตักเข้าปาก มองจานสปาเก็ตตี้ จ้วงเข้าปากเกลี้ยง

ข้าเสียสละเพื่อทุกคนแล้ว ดังนั้น ฝากลูกเมียข้าด้วยยยยยยย // นอนตายอย่างสงบ

//มองดาจิ
//เดินเข้าครัวไปดูซอสที่โปะหน้าเส้น
อ้าว...นี่มันน้ำสลัดนี่...
ขอโทษนะดาจิ...

...//จองโต๊ะตัวนึงเป็นโต๊ะทำงาน วางเครื่องมือใต้โต๊ะ ติดบอร์ดสำหรับตารางงาน

อ่า...คุณมิเนกิ...ผมขอเป็นรูมเมทได้มั้ยครับ..??

หา? หืม? ไม่ขัดข้องหรอก แต่ห้องรกหน่อยนะ เดี๋ยวเก็บกวาดให้//เคลียร์ห้อง
จริงสิ นี่เป็นห้องสี่คนนะ หลังจากนี้คงมีคนอื่นๆมาเพิ่มอีก

สภาพห้อง

......ครับ ตรงโต๊ะตามสบายนะครับ ผมไม่ใช้หรอก..//ตงิดๆกับคำว่า ห้องรก 'หน่อย' นะ

ฟรีซ เดอลอชเช่ หอคาร์ลี่ C25 ครับ

//ลากของไปวางไว้ตรงเตียงชั้นล่างชิดผนัง

อ๊ะ...คุณมิเนกินอนตรงไหนน่ะครับ....ผมแย่งที่รึเปล่า..?

นอนทุกที่แหละ ฉันนอนดิ้นน่ะ//หันไปมองฟรีซ ยักไหล่
หลักๆก็จะนอนที่พื้น ไม่ก็โต๊ะทำงานน่ะ

เห...เดี๋ยวก็ไม่สบายเอาหรอกครับ นอนในที่อย่างนั้นน่ะ...

เอาเป็นว่าเตียงนี้ผมจองละกัน...//มองนาฬิกา

สี่ทุ่มกว่าแล้ว...//แว๊บไปหอบลูเบลอย่างเนียนๆ(?)

.....ว้าว...//ใจเต้นกับหนังสือเป็นหมื่นๆเล่ม

//แอบอ่านอยู่ในมุมมืด

อา...า สบายตัวชะมัด... // พึ่งอาบน้ำเสร็จ ออกมาจากห้องน้ำในสภาพหัวเปียก เสื้อกล้ามรัดรูปกางเกงขายาว

อ่า... หาอะไรเย็นๆจิบดีกว่า // มาโถงกลาง เช็ดหัว เปิดตู้เย็น

หืม?? หา?? // เห็นเงาตะคุ่มๆสะท้อนไฟตู้เย็น หันไปดู

ผี?? ขโมย?? ซอมบี้?? ไททัน?? // คว้าไม้ถูแถวนั้น หยิบ เตรียมฟาด // ตายซร้า!!!!!!!!!

//เดินลงมาจากห้อง(ถือดาบมาด้วย)

//ฝึกฟันลม ตวัดดาบ ที่ลานหน้าหอ

//เห็นการกระทำของอีกฝ่ายจากแสงของตู้เย็น

หวา....!! คุณดาจิ! นี่ผมเอง! ใจเย็นคร้าบบ!! //สะดุ้ง เอาหนังสือบังหน้า

หืม เสียงเอะอะอะไรจากโถงกลางน่ะ

//หันไปมอง

............. // เบรคไม้ถูพื้นทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกชื่อ

อ่าว... เฮ้!! นายหรอกเหรอ ตกใจหมด // กำลังจะเก็บไม้ถู

แล้ว... นายมาทำอะไรที่นี่!! นี่มันหมดเวลาข้ามหอแล้วนะ!! ขโมยของ?? // เอาไม้ถูชี้หน้าฟรีซ

//ย่องมาแอบดูทางหน้าต่าง

อ่อ ไม่มีอะไร โล่งอก....

ม...ไม่ใช่อย่างนั้น ไม่ใช่อย่างที่คิดนะครับ...อย่าส่งเสียงดังสิครับ..เดี๋ยวผู้ดูแลหอก็มาหรอก...

ผ...ผมแค่มาอ่านหนังสือเฉยๆ...//ชูหนังสือเล่มหนาให้ดู

...ว่าแต่คุณดาจิ...แต่งตัวอย่างนั้นเดินไปเดินมาตอนดึกๆดื่นๆ ระวังจะถูกจู่โจมเอานะครับ...//มองอีกฝ่ายหัวจรดเท้า

หนังสือ?? โฮ่ย... อย่าไปอ่านที่หอก็ได้ // มองหนังสือ เก็บไม้ถู

อ้าว หวัดดีเอ...ส // กำลังจะทักคนย่องมาแต่ไม่ทัน

หืม? เสื้อ?? // ก้มมองตัวเอง

โฮ่ย... ชุดนอนตอนกลางคืนก็ต้องแต่งให้สบายที่สุดสิ.. // พึ่งนึกออกว่าฟรีซอยู่ // คนลามก!!!!! // เอาไม้ถูฟาด

ก็...อ่านเรื่องลึกลับตรงนี้แล้วมันได้ฟิลลิ่งกว่านี่ครับ...//ชี้มุมมืด

อั่ก..!!! //โดนฟาดหน้าหงาย

ม...ไม่ใช่อย่างนั้นครับ..! ผมเตือนเพราะหวังดีนะ...//กุมจมูก

ถึงยังไงคุณดาจิก็เป็นผู้หญิง...ยังไงก็ต้องระวังตัวเป็นพิเศษนะครับ..//ยิ้มบางๆ เก็บหนังสือเข้าชั้นวาง

ราตรีสวัสดิ์ครับ...//วิ่งกลับหอพัก

จะว่าไปหมอนั่นไม่ได้เข้ามาตั้งนานแล้วนี่นะ...//พึมพำ
//ได้ยินบทสนทนาทุกประโยค
//เดินออกไป

ห้องไหนยังว่างมั่งครับเนี่ย!? /เลไนน์ผู้ไม่เคยอ่านแผนผังห้อง

อือ... เมื่อยชะมัด... ง่วงด้วย... // เดินเปื่อยเข้าห้อง เซถลาลงบนตัว ทิ้งตัวลงนอนแผ่