การฝึกทักษะการต่อสู้

//ปาเค้กใส่หัวน้องสาวโดเรียอย่างแม่น

//ถูกลากลงน้ำ

อย่าฆ่าผมด้วยวิธีนี้!! บุ๋งๆๆๆ~

โดนเคียวชน จมน้ำ

//ดันณุกขึ้นไปด้านบน

//ตะกุยดินเกาะขอบฝั่ง

- -++

ร่วงต่อ

//ดันขึ้นไปอีก

เพนกวินรับครับ//จับณุกโยน

.............. // มองซินแคลร์สลับกับเอสทรอน หน้านิ่ง

ไร้สาระ... // หันไปมองพวกทำสงครามปาเค้ก ส่ายหัวเนือยๆ

...//น้ำตาไหล

//กุมมือซินแคลร์

พักหลังเธอมีเรื่องอะไรหนักใจรึเปล่า เล่าให้พี่ฟังได้นะ //มองตาซินแคลร์

//ดึงณุกมา
ไปเปลี่ยนเสื้อซะนะ...หนาวจะตาย...//ถอดเสื้อนอกให้ณุก
//ขยี้ตา

...//วิ่งหนีกลับบ้าน

อ๊ะ... นั่นแฮมที่เอเรียทำนี่... // มองจานที่โซวาเลียวาง

เฮ้!! น้องเจ้าเคะ เป็น... // มองหน้าโซว กลั้นขำ

รับเสื้อมา

เธอคนนั้นร้องไห้เพราะผมปะครับเพนกวิน?//ล็อคคอเพนกวิน

เฮ้ย ผมไม่อยากทำผู้หญิงร้องไห้นะครับ!!//ทรุดลงไปกอดเข่า

//ดึงมือออกเบาๆ

เปล่าหรอกค่ะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ

สวัสดีครับทุกคน..//ยิ้ม

จิ้งจอกทำตัวอะไรก็ไม่รู้ที่เคยบอกแล้วลืมร้องไห้...//พึมพำ
//เดินไปกวักน้ำล้างหน้า

//ได้ยินเสียงคุ้นหู

เพนกวินครับ ชะตาผมขาดแล้ว อ๊ากกกกกกกกกก!!//กระโดดโหยงดันเพนกวินลงน้ำ

เพราะนายนั่นแหละ ไอจิ้งจอกซื่อบื้อ // มองลิเคียว ส่ายหัว
........... // มองคนที่พึ่งเข้ามา

สวัสดีค่ะพี่โด...//กำลังหันไปยิ้ม
//บีบคอลิเคะอยู่ใต้น้ำ

นึกว่าเล่นน้ำกัน
กระโดดตามลงไป

เฮ้!! เจ้าเคะ หวัดดี!! // โบกมือให้โดเรีย

อ๊ะ!! มีแฮมมั้ย!! // มองโดเรีย ตาเป็นประกาย

//ถีบเตะต่อยเพนกวิน

//ดำลงไปหาดอกไม้ใต้น้ำ

พอดีน้องสาวผมร้องไห้กลับบ้านมาน่ะครับ เนื้อตัวเลอะเทอะเชียว

มีใครพอจะรู้มั๊ยครับว่าใครทำอะไรน้องผม...//ยิ้มหวาน

//พูดใต้น้ำ%$#%$$%

งั้นก็ดีแล้ว วันนี้พี่เหนื่อยๆ ขอตัวก่อนนะ

//หยิบสาหร่ายขึ้นมา

//ว่ายไปยัดปากเพนกวิน

//กระโดดขึ้นบก

ดาร์ลิ่งผมเอาดอกอะไรก็ไม่รู้มาให้คุณณน่ะครับ!!//คุกเข่ายื่นดอกไม้ให้ดาจิ

//มองดอกไม้ใต้น้ำ
เอามือเก็บ

ฝีมือเจ้าจิ้งจอกนั่น.. // มองโดเรีย ชี้ลิเคียวหน้าตาย

//โผล่ขึ้นมา
//เกาะขอบฝั่ง
//สาหร่ายคาปาก

ทำแบบนั้นลูน่าจะไม่เปนไรเรอะ... // หรี่ตามองลิเคียว

เอ๋... เอ่อ... ขอบใจ... // มองดอกไม้ รับมา หน้าแดงจางๆ เบือนหน้าหนี

//มองตามพี่

//ถอนหายใจ

ว่ายตามลูน่ามา ดูสิค่ะ ดอกไม้สวยๆเต็มเลย

โอ้คุณคิลล์ผมรู้สึกขอบใจคุณจังเลย//กัดฟันยิ้ม

//หลบหลังดาจิ

...//มองเจ้าจิ้งจอกตัวเปียกโชกด้วยสายตาเย็นชา แต่กลับยิ้มเล็กๆที่มุมปาก

//มองดอกไม้
สวยดีนะ...//หยิบจากณุกมาดอกหนึ่ง
//ยิ้มหวานนิดๆ

//ยิ้มหวานมากกว่าลูน่า

ตายแน่!!//หยิบสาหร่ายที่วางแหมะบนพื้นยัดใส่ปากโดเรีย

//หลบหลังดาจิ

//เดินกลับเข้ามา
เกิดอะไรขึ้น

จะบอกได้ยังไงล่ะ...//เหม่อพูดคนเดียว

เอามือรวบกำดอกไม้เอาไว้

แล้วมาหลบหลังฉันทำไมเฟ้ย... // หันไปมองลิเคียว กุมขมับ

//เด็ดกลีบดอกไม้ลงน้ำ
..............................//ตัวสั่นนิดๆ

ซินแคล???
ลิเคียว.......ว่าแต่ลิเคียวนี่ใครกัน????

ไม่ต้องขอบคุณหรอก... ผมเต็มใจ... // มองลิเคียว เสียงเรีย หน้านิ่ง

//มองลูน่า

คะ? มิเรน่า

คนที่นี่มันเยอะไปจริงๆ//กอดอกมอง

ผมเชื่อว่าดาร์ลิ่งปกป้องผมได้ครับ//กำเสื้อดาจิ

ไอ้หล่อที่น่ารักเกินห้ามใจไงครับคุณมิเรน่า

เต็มใจแบบนี้ไม่ต้องการครับ- -//จ้องคิลล์ผ่านเหนือไหล่ดาจิ

หืม??ไม่มีอะไรหรอกแค่ชื่อคุ้นๆ//มองซินแคล

อ่างั้นหรอ อ้อจำได้แล้วข้าเจอเจ้าเมื่อวานหนิ ไม่ค่เยสนเท่าไหร่ช่างเถอะ