การฝึกทักษะการต่อสู้

โฮ่ย...ว่าจะไม่สนใจแล้วเชียว...//เหลือกตามองเบฟ
//ความอดทนเริ่มหดหาย
ไปดีกว่า...//เดินตามคิลกลับห้อง
//หยิบหนังสือไปด้วย
ฝันดีทุกคน...//ล็อคประตู
ไม่มีใครแทนใครทั้งนั้น...เลไนน์ไม่แทนนิกซ์...ณุกไม่แทนเลไนน์...และคิลไม่แทนณุก...เข้าใจนะ...//ตะโกนออกมานอกห้อง

ฉันวันนี้วันสุดท้าย... นายพรุ่งนี้... // มองเคียว

ไม่ต้องบ้าอะไรล่ะ!! นี่มันกลางลานฝึกนะยะ!! // โวยวาย

คร้าบ
//ทุบหัวน้อง
คนรับใช้.อิ่ม

แค่เปลี่ยนชื่อนิดเดียว ลืมกันเลยหรอค่ะ
คนรับใช้:ใจเย็นครับ

ผมควรออกจากตรงนี้แล้วล่ะ...คนมีคู่เขาจะคุยกัน^^;;; 
ฝันดีค่ะคุณคนรับใช้..ฝันดีค่ะทุกคน^^ #วิ่งกลับเข้าห้องนอน

ผมให้คุณกลับไปเปลี่ยนชุดให้ตอนนี้เลยดีไหมครับ?//ยิ้มม

ไอเพนกวินหลายใจ หัดลงเอยแค่คนเดียวซะบ้าง//มองตามหลังเพนกวิน

ไม่มีใครแทนใคร และผมก็ไม่เป็นตัวแทนใครทั้งนั้น...
คุณพูดแบบนั้นมันเท่ากับไม่ให้เกียรติยัยลูน่า...
ถ้าคุณพูดแบบนี้อีกรอบผมจะฆ่าคุณซะ
// มองคิลอีกคน เสียงเหี้ยม เดินออกไป

โฮ่ย...ชอบคำพูดนายจัง...//นอนอ่านหนังสือ

//มอง

อย่าพึ่งปายยยยยยยยย มาช่วยกันก๊อนนนนนนนนนนนน // โวยวาย

ไม่เอา!! ฉันเปลี่ยนเองได้!! // แยกเขี้ยว

ไม่เอาอ่ะครับ//มุ่ย

ผมจะเปลี่ยนพร้อมคุณด้วย- -

ข้อตกลงนั่นจะหมดพรุ่งนี้ก็ช่างสิครับ ผมจะเปลี่ยนวันนี้อ่ะ- -

ฉันเปลี่ยนเอ๊งงงงงงงงงงงงงงงง // โวยวาย ถีบลิเคียว วิ่งเข้าห้อง

//ถูกถีบ

//วิ่งตามเข้าไป

//ปูฟูกนอนหน้าตาเฉย

ออกไป!!!!!!! // โวยวายจากในห้อง เอาปืนจ่อ

//ปัดปืนทิ้ง

No!!

//หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ

~~~~~~~~~~~~~~~//ฮัมเพลง

ชิ!! // โป๊กๆๆๆๆ // ตอกตะปูขังลิเคียวไว้ในห้องน้ำ

อยากตัวเหม็นก็เชิญครับ//มองหน้าต่างในห้องน้ำ

//สระผม

//สบายใจ

ฉันไปอาบห้องนาย... บาย... // หยิบผ้าขนหนูกับเสื้อเปลี่ยน เดินออกไป ล็อกห้องจากข้างนอกอีกั้น

เฮ้อ คุณนี่ เพิ่งรู้ว่าจะซื่อนะเนี่ย.......//ส่ายหัว

//เช็ดตัว

//ใส่ชุด

//ปีนหน้าต่างกระโดดลงมา

//วิ่งไปนอนผิวปากอยู่ในห้องตัวเอง

สงบแล้วสินะ //เขียนบันทึก

ซ้อมยิงปืน

มันเคยสงบด้วยเรอะครับคุณไวเปอร์ ฮ่าๆๆ//ถอดหูกระต่ายออกมาทำความสะอาดอยู่ในห้อง

ไอบ้า!!!! // โวยวายจากในห้องลิเคียว

คุณไม่เคยรู้ทันผมหรอกครับคุณดาจิ//หัวเราะก๊าก

ชิ!! // จะเดินกลับห้อง เปิดประตูไม่ออก ซีด....

//มอง
เปลี่ยนกระสุน

//โผล่มาข้างหลังดาจิ

คืนนี้นอนห้องผมแหละครับ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก//จับข้อมือดาจิลากเข้าห้อง

พรุ่งนี้ถ้าผมว่างไม่ไปช่วยติวให้เพนกวินผมจะมาช่วยแงะประตูครับ^^

//เมิน

เฮ้... // โดนคว้าเข้าห้อง โวยวายซักพัก เงียบฉี่...

เด็กดีครับ^^

ราตรีสวัสดิ์นะครับดาร์ลิ่ง//ปิดไฟ

มีแฟน ยังงี้ก็ดีดิ//มองเคียวกับดา
ยิงปืนต่อ

อย่างน้อยตอนนี้ก็เงียบ...ซักที //เขียนบันทึก

//นอนเล่นอยู่บนต้นไม้

สวัสดีค่ะทุกคน มีใครอยู่มั้ยเอ่ย // ยิ้มหวาน เดินเข้ามา มองซ้ายขวา

ยะโฮ... มีคนสู้มั้ยยยยยยยย // เดินผ่านมา มองซ้ายขวา

สวัสดีค่ะคุณดาจิ เหมือนวันนี้จะม่มีคนอยู่เลยค่ะ
เอ่อ จริงสิคะ คุณดาจิสนิทกับคุณคิลใช่มั้ยคะ
งั้นคุณรู้จักเรื่อง"เด็กปีศาจจากศูนย์วิจัยนอกรีตมั้ยคะ"

ขอสู้ด้วยค่าาา
ใช้อาวุธได้ไหมค่ะ//เดี๋ยวอีกสักแปปมาสู้ด้วยนะค่ะ
วิ่งไปกินข้าว

//เดินเข้ามา

//มองซ้ายขวา

//นั่งพิงต้นไม้

สวัสดีค่ะคุณเอส สวัสดีค่ะคุณณูก // หันไปมองคุณดาจิต่อ

อ่า... ใช่สนิทกับคิล...ทำไมเหรอ?? // กระดกเหล้า

พรวดดดดดดดดดดดดด ไปได้ยินคำนั้นมาจากไหนน่ะ!! // สำลักเหล้า

//นอนหนุนแขน

//มองท้องฟ้า

เอ่อ... เหมือนได้ยินคุณคิลพูดน่ะค่ะ
ไม่ใช่กับฉันนะคะ แต่เคยได้ยินผ่านๆน่ะค่ะ
คือ เคยได้ยินพวกผู้ใหญ่ที่บ้านพูดถึงด้วยน่ะค่ะ

อ่า... เหรอ... // กลืนน้ำลายเอื๊อก

อ่า... "คดีเด็กปีศาจจากศูนย์วิจัยนอกรีต"ดังมากตอนสมัยฉันเด็กๆที่อยู่วอลล์มาเรียน่ะนะ

พวกผู้ใหญ่ในหัวเมืองจะรู้จักก็คงไม่แปลก // คิดในใจ ทำไมคิลพลาดนะ...

มาสู้กัน....แบบใช้อาวุธน้าาา

หยั่งงั้นเหรอคะ... อืม... วันนี้ฉันขอตัวก่อนนะคะ สวัสดีค่ะทุกคน // โค้ง
แปลกจัง... ถ้าเป็นคดีใหญ่ทำไมฉันไม่เคยได้ยิน ก็ฉันอ่านหนังสือพิมพ์ทุกวันนี่นา... // พึมพำ

เร็ว....//ยกปืนกับมีดขึ้น

ฟู่.... จะให้ใครรู้ตัวจริงไม่ได้เด็ดขาดเลย... // พึมพำ ถอนหายใจ

หือ....?

เกือบไปแล้ว //พูดลอยๆ

คดีนั้น...ดังน่าดูเลยนี่นา //อ่านบันทึก