การฝึกทักษะการต่อสู้

อ่า... ทำแผล... ให้หน่อย... // เดินไปหาฮันซี่ตัวเปียกโช้ เสื่อขาดรุ่งริ่ง

ไงครับคุณมิยะ

เด็กน้อยมานี่เลย- -

//เดินไป เผาดาจิ

คุณมิเรน่าทำอะไรอีกแล้วครับ??!//ลากมิเรน่าออกมา

คุณเรน่าทำแบบนั้นไม่ได้นะคะ.. คุณดาจิแผลเต็มตัวแล้ว // เข้าไปห้ามคุณเรน่า

//เดินไปหาลิเคะ
............................

แต่ แผลของข้า ใช้ไฟแล้วหายนะ

อย่างนายจะไปรู้อะไร.. /แผ่นังสีแปลกๆใส่คิริล

//ยังคงมองด้านเลไนน์อยู่เนืองๆ

//นั่งมองดาจิ

//ลูบหัวปลอบเด้กน้อย

ดูวุ่นวายจังนะคะ...//มอง

ยอมรับในความเป็นจริงไม่ได้รึไง /เขยิบเข้าไป

//วิ่งเอาหูหางแมวไปใส่ให้ลิเคียว
เรน่า เอาลมหน่อยไหม //มองเรน่า

อือ........... // นั่งมองเรน่านิ่งๆ เหม่อ

//เหม่อ

//ถูกใส่หูกับหางแมว

อ๊ะ??!! ทะ ทำอะไรครับเนี่ย??

//หน้าแดง

นี่เจ้าน่ะ แผลแค่นี้ ทำเองไม่ได้รึไง//แผ่รังสีออกมา

มองแบบนี้...จะไฝว้ใช่มะ ../แยกเขี้ยว

//พยายามตั้งสติ
//มองลิเคะ
//อึ้ง

ดะ ดะ ดะ เด็กน้อย!!

ห้ามมองนะ!!

หึ หูแมว มันไม่ทำอะไรให้มันดีขึ้นหรอกนะ

เอ่อ.. คุณดาจิ ทำแผลให้นะคะ แล้วก็เอาเสื้อฉันไปก่อนก็ได้ // เอาเสื้อคลุมคุณดาจิ ทำแผลให้

คุณเรน่าพูดอะไรแบบนั้นล่ะคะ // หันไปมองคณเรน่า

จ้องมากๆเดี๋ยวก็จับกดซะนี่ /ทำหน้าจริงจังสุดๆ

//โดนดาเมจ
เรน่า...ฉันว่านะ...
หมอนั่นดูดีเลยทีเดียว...//สะบัดหัว
นายจับเลไนน์กดนายตาย...!!//ทะมึนทันที

............ // ถูกทำแผล มองกราเทีย นั่งเหม่อ

ขอบคุณ // พึมพำเบาๆ

เจ้าเป็นใคร//มอง

//ถอดหูกับหางแมวออก

เห... ถามฉันเหรอคะ กราเทียค่ะ // ทำแผลให้คุณดาจิ มองคุณเรน่า

หยุดเถอะะะ!!! ผู้ชายสองคนมายืนคุยกันหน้าใกล้ชิดแบบนี้มันไม่แปลกไปหน่อยเรอะ! /ดันคิริลออก

เรน่าจะเย็นลงเมื่อไหร่? //มองเรน่า

..//ซุกหน้าลงบนตัวหมาเงียบๆ

//ทะมึนต่อเนื่อง

เย็นหรอ//มองนาโอกิ
สิ่งที่หยุดฉันได้คือน้ำ

..........................คู่รัก........................... // ถูกทำแผล มองคิริลกับเลไนน์ เหม่อ

//มองดาจิ
เธอพูดอะไร...?

//มองคุณโดเรีย// หลับหรือเปล่าคะนั่น?//เพลอเข้าไปจ้องใกล้ๆ//ขยับแว่น

หยุด?..หยุดชีวิตกับเธอคนนี้ ไม่ว่าใครจะดีสักแค่ไหน ...แบบนี้เค้าเรียกร้องจีบ /ทำหน้าเข้ม

เหอะ พวกเกย์เอ้ย//แสยะยิ้ม

ทำแผลให้เสร็จแล้วนะคะ.. // โค้ง ลงไปนั่งข้างๆคุณดาจิ

//ปรี๊ดแตก
//เตรียมแส้ขึ้นมา

อื้ออหืออออออ พอเลย ไปไกลๆเลยป่ะ ชิ่วๆ /ไล่คิริล
ไม่ใช่มั้งครับคุณดาจิ!!!! /ชัดเจน

//สะบัดแส้เหวี่ยงใส่คิริล
...ถ้าจะเสี่ยว...
กรุณาไปเสี่ยวไกลๆ...

......................น่าอิจฉา....................... // มองเลไนน์กับคิริล นั่งกอดเข่า เหม่อ

//ทายาให้ดาจิเบาๆ//
//พันแผลให้ดาจิ//
เดี๋ยวก็หาย แล้วก็ขอโทษน่ะที่ปาระเบิดไปแบบนั้น..
//พูดเสียงเบา//

ไม่มีอะไรน่าอิจฉา...ทั้งนั้น...

คุณเลไนน์ คุณคิริล คุณลูน่า รักสามเศร้าสินะคะ..
ความรักมันเป็นยังไงเหรอคะดาจิ // หันไปมองดาจิ

.................................ขอบคุณ............................. // มองฮันซี่

................................ไม่รู้................................ // มองกราเทีย

..//กอดหมาแน่น

สวัสดีนะจ๊ะทุกคน..//เดินเข้ามา