การฝึกทักษะการต่อสู้

//นั่งถักไหมพรมต่อ

//มองเอส

เอาล่ะหวา ตายล่ะฉันนนน//คิดในใจ
//เหงื่อแตกซิก

//นั่งรอคอยการต่อสู้อย่างใจจดใจจ่อ
//กระตุกยิ้ม

เฮ้ ลิขวิด ฉันจะสวดภาวนาให้นะ //ยิ้มร่า

แปปนะ // เอามีดสั้น มีดพก สนับมือ ประทัด ไฟแช็ก เข็ม ยาต่างๆ อุปกรณ์ทำแผล โซ่ กระบองสองท่อน ขวดไวน์ออก

เอาแล้ว คุณลอว์เอาจริงด้วย สนุกล่ะทีนี้...

ขอบคุณครับคุณทากิ//ทำหน้าซาบซึ้งจากจิตใจ

คือฉันจะตายแน่ๆใช่มั้ย??!//คิดในใจ

//มองอุปกรณ์ของดาจิ

//ถอย

ฮึๆๆ //นึกถึงการต่อสู้กับคุณลอว์ที่ผ่านมา

//ยิ้มเจ้าเล่ห์

ไม่ต้องห่วงถ้าตายเดี๋ยวตัดชุดสวยๆส่งไปให้~//อารมณ์ดี

แหม่
ขอบคุณครับ//เหงื่อแตก

ฉันยังไม่อยากตายยยยยยยยย//กู่ร้องในใจ

ไม่ต้องห่วง คุณลอว์ไม่ทำใครถึงตาย.........มาสักพักแล้วล่ะ ฮ่าๆๆๆ

เอานี่ละกัน... // หยิบของบางอย่างใส่กระเป๋า

พร้อมนะ... // ยิ้มเหี้ยม วิ่งเข้าไปเตะตัดขาเคียวทันที

ประโยคหลังนั้นมันอะไรฟร่ะ?!//คิดในใจ

//จ้องเอส

//ยิ้มฝืน

//โดนเตะขา

//ล้ม

//วิ่งหนี

อ้าว วิ่งไปซะแล้วล่ะน้า~~//ยิ้มร่า

//กลัวมาก

//จับกิ่งต้นไม้ใหญ่

//โหน

... // กระโดดถีบคนที่วิ่งหนีกระเด็น จับขา ทุ่ม

//โยนตัว

จะเอากันให้ตายใช่มั้ยเนี่ย!//คิดในใจ

โฮ่ย...ลิขวิดนายนี่น้า...//เอามือตบหน้าผากตัวเองแบบรับไม่ได้

... // มองการต่อสู้เงียบๆ

หมอนี่..บ่มีไก๊ซะจริงๆ เฮ้อ...

//มองคนวิ่งหนี
...ขี้ขลาด...//พึมพำ
//ไปนั่งข้างๆทากิ

//ทำหน้าปลงๆก่อนจะถักไหมพรมต่อ

โชคดีล่ะกัน...//พึมพำ

//โหนตัวไปตามกิ่งไม้

//กระโดดลงมา

ทำไงได้
ก็คนมันไม่ถนัดสู้นี่!//พูดเบาๆ

เฮ้อ....ถ้าสู้สักหน่อยน่ะนะ.....

//มองรอบๆ

//เจอคิล

//เอาคิลบัง

ไม่พ้นหรอกน่า!! // วิ่งตาม คว้าขา จับทุ่มอีกรอบ เหยียบอก ผูกอะไรบางอย่างที่ชายเสื้อเคียว

เฮ้ ลิขวิด! ลองสู้หน่อยเถอะน่า! //ตะโกนไปถักไป

นายเป้นแมนใช่ไหม?!

//โดนผูก

ไอ้บ้าคิล! ไม่ช่วยกันเลยวุ้ย!//คิดในใจ

//ผลักดาจิล้ม

// หลบเคียว // อยากถูกฆ่ารึไง // มองเคียว เสียงเหี้ยม

อีกคนแล้วเรอะ??//คิดในใจ

//น้ำตาจะไหล

ผมแมนครับ!!//ตะโกนบอกทากิ

... // ล้ม // โชคดีพรรคพวก... // จุดไฟแช็คหกอันปาไปทางเคียว // พรึ่บ!! // ไฟติดเชือกที่ผูก

เอาแล้วลิขวิดเล่นกับใครไม่เล่น~ //พูดอย่างไม่ใส่ใจ

ฮู้วว เสร็จแล้ว~~~//ยืดเส้นยืดสาย

งั้นก็ดี!! พิสูจน์ความเป็นแมนให้ฉันเห็นหน่อยซิ!!//ตะโกน

//มองการฆาตกรรม

ไม่ถึงตายหรอกมั้ง....

//สะดุ้งโหยง

//มองเชือกที่ติดอยู่ตอนไหนไม่รู้

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!//ตีลังกาอย่างอัศจรรย์

//กระโดดตัวลอยถีบหน้าดาจิ

โฮ่วววว!!! //ตื่นเต้นแทน(?)

เอาแล้ว....//ยิ้ม

//รีบแก้เชือก

//สะบัดเชือกที่ลุกติดไฟใส่ดาจิ

//กลัวจนสติไม่มี

... // กระโดดหลบ // ประทัดน่ะ ควรจะตัดเชือกมากกว่าวิ่งนะ <3 // เอามืออุดหู // ปังๆๆๆๆๆ // ประทัดระเบิด

นั่นกลัวเรอะ! //หมดความนับถือภายใน 1 วิ

อืม...คุณลอว์เป็นสายเทคนิค+ความเร็วสินะ//จด

... // อุดหู วิ่งไปไกลๆ

//ในจังหวะที่ได้ยินคำว่าประทัด

//ถอดเสื้อทิ้ง

//กระโดดหมุนตัวข้ามต้นไม้อย่างรวดเร็ว

เกือบ...
ไปแล้ว!//หอบ

จะพูดให้ถูกยัยนั่นเป็นสายกลยุทธจะถูกกว่านะเอสทรอน... // ยืนมอง

//มองลิขวิดด้วยสายตาเอื้ออาทร...

โถ่...เกิดเป็นชายช่างน่าสงสาร...//ถอนหายใจ

ผูกเสื้อตัวในตะหากเล่า // ยิ้มเหี้ยม // ปังๆๆๆๆ

มี"ของ"จริงๆด้วยแฮะ //จด


ครับคุณคิลล์ แต่เธอก้เน้นการหลบหลีกเหมือนสายความเร็วน่ะครับ

//ล้มทั้งยืน

ถ้าจะแพ้ยัยนั่น...ฉันจะมีหน้าไปสู้กับน้องสาวตัวดีเหรอ??!//คิดในใจ

ไม่มีหน้าเลยล่ะลิขวิด! //ยิ้มก่อนจะพูดให้กำลังใจ(?)

//ถอดเสื้อออกหมด

//เลือดเต็ม

//วิ่งไปทางอื่น

... // อุดหู มองประทัดที่ยังแตกไม่หมด // ปังๆๆๆๆ