การฝึกทักษะการต่อสู้

หนาวนะครับ...//มอง
คู่รัก??..

ก็ได้เบฟ...ฉันยอมแพ้แล้ว.....เชิญทำตามที่นายต้องการเถอะ......

ป๊อก!//โดนป๊อปคอร์น// โห่แม่...ขืนไม่ทำบ่อยๆตัวก็ไม่อ่อนพอดี//งอแง

//ยกนิ้วให้แอลจัง

//พิงต้นไม้
//หันหลังมองต้นไม้
...ระบายหน่อย...
//ชก

พรืดดดดดดด // ขำก๊ากคำพูดคิล

โห่ย ผมพูดตรงไหนรึไงว่าผมเป็นคู่รักกับหมอนี่//มองเด็กใหม่
ก็ดี//มองเอส

//ชกๆๆๆๆ
//มองต้นไม้
//เอียงคอ
...ไม่เจ็บหน่อยเหรอ...?

ก็เห็นหมอนั่นอาลัยอาวรณ์ซะขนาดนั้น.. // มองเอสทรอน

หึๆ เจ้าแอลเหมือนอัลเซเชี่ยนเลยนะ ฮึๆๆๆๆ

//มองคนชกต้นไม้

ฝากเด็กใหม่จัดการตรงนี้ละกัน.. เฮ้ยัยแม่มดพอเถอะ.. // วิ่งไปห้ามลูน่า

//ฟาดแข้งใส่ต้นไม้
ฟุ่...//หน้านิ่ว

//ลุกขึ้นเดินไปมุมเงียบ

คนไม่จริงใจกับเพื่อนไม่เข้าใจหรอก //พูดใส่คิลล์ ก่อนเดินต่อไป

ฝ่ายสามีได้แต่อ้อนวอนบอกว่าเธออย่าไป...ฝ่ายภรรยาตอกกลับอย่างเย็นชาว่าฉันไม่สำคัญจนกระทั่งฝ่ายสามีทนไม่ไหวเพราะความ S เริ่มออก...ได้ทำท่าจะใช้กำลังกับฝ่ายภรรยาแต่ก็ทำไม่ลง...ทำให้ฝ่ายภรรยาเซ็งจึงบอกให้ต่อยตนเองด้วยสีหน้ายั่วยวน..ฝ่ายสามีทนไม่ไหวจึ้งไปต่อยต้นไม้แทน...จนฝ่ายสามียอมแพ้บอกให้ฝ่ายภรรยาทำตามที่ใจต้องการ...(?)//บรรยายสดสร้างบรรยากาศ

ผมไม่สนใจพวกนี้หรอก.. // มองโนดาชิ

ผมพูดเรื่องจริงนี่.. // มองโคล่าเหยียดยิ้ม

ผมใส่ใจเฉพาะคนที่ควรใส่ใจเท่านั้นแหละ.. // มองเอสทรอน

//ได้ยินทากิพูด
//ทรุดทันที
//มองเลือด

//กลิ้งงง

กริีด!?! ลุน่าจังเป็นอะไร!!//วิ่งเข้าไปดู

//งัวเงีย หลับ

ไอ้เจ้าทากิ อะไรของเธอห่ะ - -//ทริปเปิ้ลป๊อปคอร์นความเร็วแสงใส่หัวทาโกะ


ฮึ ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนายนี่ เจ้าอัลเซเชียนแอล//ยิ้มเหี้ยม

แต่ละคนเนี่ยน้า... // กุมขมับ

//นั่งเอาหลังพิงต้นไม้เงียบๆคนเดียว

//ได้ยินเสียงกรี๊ด
//มองมือ
//ซ่อน
...แค่อึ้งกับคำพูดเธอน่ะ...

ปั่ก!//โดนป๊อปคอร์นอีกรอบ// โห่...แม่...หนุแค่บรรยายสดสร้างบรรยากาศ...//กุมหัว

แล้วมือนั่นมันอะไรลุน่าจัง!//คว้ามาดู

ขนมปัง ขนมปัง//ละเมอ

//เหลือบมือตัวเอง
//ขมวดคิ้ว
ฟุ่...

//ชักกลับมา
เธอนี่...สีสันจริงๆ...

เฮ่อ อาวุธฉันจะกลายเป็นของกินไปเลยนะ //ปาขนมปังยัดปากมิกิ

ชื่อผมเหรอ.. ตั้งซะน่ารักเชียวนะคุณโคล่า // เหยียดยิ้ม

สีสัน? ใครเหรอ?//มองไปรอบๆ

เธอไง...//มองทากิ
//เลือดเต็มมือ
//ซ่อน

ฉันไม่ได้ตั้งใจให้มันน่ารักหรอกนะ เจ้าอัลเซเชี่ยนปากไม่ดี //แสยะยิ้ม

น่ารำคาญ//เดินออกไป

............ // เดินไปนั่งจิบนมเงียบๆ

ลูน่าจังเลือดนั่นมันอะไร...?//กุมมือขึ้นมามอง

//ตื่น
//หยิบไวน์ที่ซ่อนไว้มากิน

เอ่อ...ตาฝาดรึเปล่า...?//ปิดตาทากิด้วยมืออีกข้าง
//มองเบฟแวบนึง
//ยิ้มนิดๆ

//เปิดตาทากิ
//เลือดหายเกลี้ยงไร้ร่องรอย

เหรอ... แล้วแต่คุณจะเรียกละกัน ผมไม่ใส่ใจ // มองโคล่า

ทำตัวเอง... // มองยัยมั่วนิ่ม

//กระชากมิกิ
//เอาบิกินี่ออกมา
//จับมิกิใส่ชุดบิกินี่

//ลุกขึ้น

//เดินกลับมาหาทุกคน

ยังไม่ได้ทักทายเจ้าไซบีเรียนเลยนะ สวัสดี //ปามีดหั่นสเต็กไป


เห้อ นายสองคนนี่เหมือนกันอย่างกับแฝดเลยนะ เจ้าอัลเซเชี่ยน//กุมขมับ

//โยนเสื้อผ้ามิกิลงกองไฟ

//มองคิลล์
อืม...เรื่องของฉัน...//ยิ้มนิดๆ
//ปล่อยวาง

// คลานไปมา(?)

ไวน์...ผม//ทำหน้าเศร้า
//โดยจับใส่บิกินี่

ใคร?? // มองโคล่า

= ='
ทำร้ายผมทำไม บิกินี่อะรายยยย

... // เอานมใส่น้ำผึ้ง นั่งซดเงียบๆ

//หลบมีด
ไม่มีแฝดอะไรทั้งนั้นยัยหมีขั่วโลก//ทำหน้าเบื่อโลก