การฝึกทักษะการต่อสู้

กระดิกหูแมวนิดๆ//มองเอส

//กอดทากิ
.............................

สาบานเถอะ ว่าที่นี่คือสนามฝึกการต่อสู้.. // มองจากบนต้นไม้

ฮิฮิ //ยิ้มน้อย// ฉันดีใจที่เธอกอดตอบฉันนะ ถึงตอนนี้เธอจะไม่ร่าเริงแต่ดูสิเธอก้ทำให้ฉันดีใจได้เหมือนกันเพราะฉะนั้นอย่าเก็บความรู้สึกไว้แค่คนเดียวนะ...//ยิ้ม

//หูกระดิก
//หยุดนิ่ง
ชิ...

//ฟังทากิ
.............................//กอดแน่น

หืม นี่ฉันพลาดอะไรไปรึป่าวนะ แค่แว๊บออกไปอ่านการ์ตูน - -

.......... // มองลูน่า

แอลจัง...ลงมาจากต้นไม้ซะ...//พูด

ลุน่าเนี่ย น่ารักจังเลยน้า เสียดายที่ฉันไม่เคยมีน้องผุ้หญิงเลยตอนอยุ่ที่หมุ่บ้าน//กอดแน่น

ก็มี...ฉัน...//เอาหน้าซุก

ชิ ยัยหมีไปกันเถอะ//จูงมือยัยหมีเดินหนีทุกคนออกมา

//ผละออกจากทางกิ
//มองต้นไม้แวบนึง
//มองดาจิ
//มองเบฟกับโคอะล่า
//ตาแดงก่ำ

ทำไมผมต้องลง.. // เสียงเรียบ

ฮะฮะฮะ นั่นสิน้า น้องสาวคนแรกของฉันน่ารักที่สุดในโลกเลย//ลูบหัวพลางยิ้มแย้ม

นายไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น //กระชากเสื้อเบฟ

หืม นายนี่น่ะหรอที่ชื่อแอล //ชี้คนที่อยู่บนต้นไม้

นายยืนค้ำหัวผู้ใหญ่นะเซ่...//มอง

//มองไปที่ต้นเสียง
//มองดาจิ
//ยืนขึ้น
//ตาแดง

ปล่อย//มองเอสสายตาอำมหิต

ฉันไม่ปล่อย // มองด้วยสายตาอำมหิตกลับ

//ทำหน้าเบื่อโลก
ทั้งๆที่ไม่อยากสนใจใครแท้ๆ...//มองทุกคน
ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้...//ขยี้หัวตัวเอง

เอาแล้ว...ใจเย็นๆนะเออ...//ถอนหายใจ

ลุน่าจังไม่เป็นอะไรนะ?//ถามด้วยความเป็นห่วง

ใช่แล้วแมีหมี//ยิ้ม

ผมไม่สนใจ.. // มองอามาโนะ

เห..? ทำไมเหมือนรู้จักหมอนั่น.. // คิด

//ปาก้อนหินใส่แอลจังอย่างหมั้นไส้

//มองทุกคน

//มองทุกคน

ทำอะไรไร้สาระ.. // หลบ

ใจเย็นค่ะ//มองเอส

//งัวเงีย

//กลิ้งไปมา

//ปีนขึ้นไปบนต้นไม้//ถีบแอลจังลงอย่างหมั้นไส้// โทษที...//มอง

ผมใจเย็นเสมอครับคุณณุก

เอาซิ..เชิญต่อยเลย//มองเอส//ทำหน้าเบื่อโลก

//เอามือขยี้หัวตัวเองแรงขึ้น
เพราะพวกเธอ...//พึมพำ

ลูน่าจังใจเย็นๆนะ//เข้าไปกุมมือ

โฮ่ยพวกผุ้ชายทางนั้นน่ะอย่าดราม่านักเซ่!//ตะโกน

พวกนายเลิกทะเลาะดันได้มั้ย!! // วิ่งเข้าไปห้ามเอสกับเบฟ

//มองลูน่า
//มองรอบๆ

ทากิ...?//มองทากิ
เพราะพวกเธอ...//จ้องทากิเขม็ง
ฉันถึงได้...ไม่เป็นฉัน...//จ้องทุกคน

....//ง้างหมัด

ฮึ้ย...//ต่อยต้นไม้แทน

//กระชากคอเสื้อเบฟ
ทำไมนายต้องเป็นอย่างนี้ด้วยนะ นายเป็นเพื่อนของฉัน ได้ยินมั้ย...นายเป็นเพื่อนของฉัน...ฉันเจ็บปวดทุกกครั้งที่นายพยายามจะตาย นายเองก็เคยสูญเสีย นายคงเข้าใจสินะว่ามันเจ็บยังไง ว่าฉันต้องเจ็บปวดยังไงเมื่อต้องเสียเพื่อนไปน่ะ!!!

... // หลบอามาโนะ

มีแต่พวกไร้สาระ // กระโดดลงจากต้นไม้

เห๊ะ...//มองลูน่า

เธอจะเป้นยังไงฉันก็ไม่สนใจหรอกนะ เพราะฉันชอบเธอที่เป็นเธอ//ลูบหัวเล็กน้อย

//ทำท่าทางอึ้งๆ

//มองคิลล์
นี่ล่ะอย่างนึง...ที่ไม่ใช่ตัวฉัน...//กระชากดาจิมาทันที

ปรัชญาวันนี้...พระเอกที่ดีต้องต่อยต้นไม้...//มอง(ผิด)

หา... // โดนกระชาก

//จ้องคิลล์
//กันดาจิไว้ข้างหลัง

เอ้ แอลนายไปทำอะไรไว้หรือเปล่า..?//มอง

ถ้าว่ามาต่อยต้นไม้ล่ะก็หาเวลาไปทำอย่างอื่นดีกว่า//เสียงเย็นชา

อะไรๆ.. // ยืนงง

ผมไม่ทำอะไรไร้สาระหรอกนะ คุณมั่วนิ่ม.. // เสียงเรียบ