การฝึกทักษะการต่อสู้

รุ่นพี่เรน่า...จะทำอะไรเหรอคะ...//หน้าซีด

//น้ำตาซึม
พ่อแม่รังแกฉัน...//มองดาจิกับเรน่า

สุมไฟแบบนั้นจะเผากันหรอครับคุณเรน่า! รีบหนีกันเถอะครับทุกคน! /อุ้มคุณลูน่าออก (?)

หาเชื้อเพลิง... // เสียงเหี้ยม โยนกองกระดาษสมทบ

ฉันโดนดาจืสั่งนะ//น้ำตาคลอ

เออ ไปเลย ไอ้หนุ่ม วิ่งๆๆๆๆ

//ถูกเลไนน์อุ้ม
แล้วเรน่าก็ทำ~~~

เลไนน์พาฉันไปห่างสองคนนั้นอย่างว่องเลย...//โวยวาย

คุณลูน่า...ปลอดภัยแล้ว....//โล่งอก

รุ่นพี่โนดาจิ...ราดน้ำมันไหมคะ...

ไม่ได้สั่ง... แค่บอก"ฝาก-เผา" // เสียงเรียบ

เอาเลยมิยะ... วันนี้ยกให้วันนึง...

ฮว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก!!!! /วิ่ง4x100 ไปสะดุดยอดหญ้าหน้าทิ่มดินอย่างสวยงาม..
ฝะ..ฝากขนมข้าด้วย.. /อ่อก

ดาจืบังคับฉัน!!!!!//ชี้ดาจิ

เอ๋วิ่งสิเอ๋วิ่ง...//หน้านิ่ง

//เลไนน์ล้ม
//หน้าคว่ำ
ไม่...นะ...

ฉันบอกแค่ "ฝาก-เผา" อย่ามามั่วนิ่ม // เหล่เรน่า เสียงเหี้ยม

เฮ้อ//ล้มลงนั่ง

อูยเจ็บข้างในอีกแล้ว //กุมสีข้าง

ทำไมยังไม่หายอีกนะ?

ดาจิ...
โคอะล่าฝากมาบอกว่า..." ถ้าฆ่าลูกสาวแม่ ถ้าแม่เข้าบอร์ดเมื่อไหร่จะจับมัดกับเจ้าขนปุย!!"
//ซีด

คุณเลไนน์! รุ่นพี่ลูน่า! //วิ่งไปดูอาการ

ไม่ต้องฝากขนมหรอกค่ะ! //ผิดประเด็น

มิยะ...อยู่ปกป้องฉันจากดาจิก่อน...//คว้าตัวมิยะ

รุ่นพี่เอส...เป็นอะไรเหรอคะ...//เข้ามาดูอาการอีกคน

................ // วิ่งด้วยความเร็ว8*100 โดดถีบลูน่า

เจ็บจมูกจุงเบย /จับจมูก
เออะ...กำเดาล่ะ 555555

//โดนคว้าตัว

อะ...เอ๋...รุ่นพี่โนดาจิจะทำอะไรเหรอคะ...//มอง

//มองทุกคนอย่างงงๆ

อย่าให้ลงคอนะคะคุณเลไนน์//จริงจัง

รุ่นพี่โนดาจิ!! //เบิกตากว้าง

ผมจะปกป้องคุณลูน่าเองครับบ! /ยันตัวให้ลุกขึ้นแล้วก้มหน้าลงให้เลือดกำเดาไหลออก

เจ็บภายในน่ะครับ ยังไม่หายอีก....//กุมสีข้าง


อ้าว//เห็นมิยะโดนคว้าตัวไปต่อหน้า

//มองเลไนน์
//หลบลูกถีบดาจิ
//ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้เลไนน์
//ยิ้ม

คุณเลไนน์! นอนลงไปค่ะ!//จริงจังแบบสุดๆ

.............. // เหยียบลูน่าซ้ำๆ

//โดนเหยียบ
เจ็บๆๆๆๆๆ!!!

//นั่งกุมเข่า
โดนเมินอย่างสิ้นเชิงเลยครับ

ก็อยากช่วยนะ แต่เจ็บช่วงลำตัวอะ ลุกไม่ขึ้น

/หันตัวมารับแรงเหยียบคุณโนดาจิแทนคุณลูน่า
เหยียบแรงอีกสิครับ แฮกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

รุ่นพี่โนดาจิ! หยุดก่อนเถอะค่ะ!//เข้าไปห้าม

รุ่นพี่ลูน่าาาาา~~~//น้ำตาจะไหล

ฝากบอกแม่หมีด้วยนะ... งานแต่งฉันเสร็จ(ประชด) งานศพเธอต่อ ลู-น่า(ของจริง) // เสียงเหี้ยม

//มองเลไนน์
//นวดขมับแปป

สวัสดีมิกิ...//ยิ้ม

คุณเลไนน์! ฉันบอกให้นอนก่อนไงคะ!//คว้าตัวเเล้วเหวี่ยงออกไป

รุ่นพี่เอสคะ..จบงานนี้แล้ว...เดี๋ยวฉันช่วยดูให้นะคะ...//ยิ้ม

สวัสดีอีกรอบครับ//มอง

ไม่...//ซีด

ขอบคุณครับคุณมิยะ

//คิด แปลกแฮะปกติอาการเจ็บน่าจะหายแล้วสิ

อ่ออกก โดนเหวี่ยงมากระแทกต้นไม้
-สิ้นชีพ-

เมื่อกี้ว่าไงนะ.. // มองลูน่า เสียงเย็น

สวัสดีค่ะคุณมิกิ//โค้งเล็กน้อย

//โค้งตอบ//สวัสดีครับ

ไม่ได้ว่าอะไร...//มองดาจิ
//คว้าตัวเลไนน์
//4x100เมตรชายหนีดาจิทันที

ดีมิกิ... // ปาโค้นใส่หัวลูน่า

//หลบ

มิกิ...ฉันทักนายแล้วนะ!//งอน(??)

//แบกเลไนน์ต่อไป

สวัสดีครับคุณมิกิ ดึงผมที~~~ ลุกไม่ขึ้น

ตรงนั้นมันกับดักที่เธอเคยวางฉัน(ตอนแรกๆ)ไม่ใช่หรือไง... // มองลูน่า หน้าตาย