การฝึกทักษะการต่อสู้

ฉันเสียดายไวน์ตะหาก.. // จ้องเบฟ

เฮ้ย!!อย่าแย่ง!!//ยันเบฟอีกครั้ง

ไม่ต้องเลยนะ!! // กอดขวดไวน์ จ้องหน้าเบฟ

ชิ//คลำหาไวล์

ฉันได้ใช่ไหม...//กลับโหมดเดิม
//มองดาจิ

หวังว่าวันนี้ผมคงไม่ต้องลงมือนะ...//พูดคนเดียว

นายจะเอาก็เอาไป ยัยแม่มด.. // ยื่นให้ลูน่า

//แอบคว้าไวน์มากระดกเงียบๆ

ขอบคุณครับ!!//ยิ้มโปรยเสน่ห์อีกครั้ง(??)

ตอนจัดพิสูจน์ความกล้าผมจะยกให้คุณดาจิเป็นแม่งาน!!

หมอนี่ถ้าเมาจะอาละวาดรึเปล่าครับคุณลูน่า //กระซิบ

อ่า... ขอบใจ... // มองลูน่า

เฮ้!! เอามานะ!! // แย่งขวดไวน์จากเบฟ

ทำไรกันครับ//มอง

นายนี่แอบกินอีกแล้ว -*- //คว้าไวน์ในมือเบปมากินเองจนเกลี้ยง

ยัยพวกนี้ อึก อย่ามาแข่งเมา//ควานหาไวน์ขวดต่อไป

ก็ประมาณนั้นน่ะคุณเอส...

นาย... พอซักทีเถอะน่า.. ฉันอามาผิดที่ใช่มั้ยเนี่ย // จ้องเบฟ เก็บไวน์

//ล็อกตัวเบฟไว้

คุณลอว์ครับ รีบเอาไวน์ไปเก็บเถอะ

ปล่อย!//สบัดตัวจากเอส
พวกเธอเห็นไหม ว่าผมทรมาน//มองท้องฟ้า//พูดคนเดียว

ทรมาณอะไรอีกฮะ??

รู้แล้วน่า... // เก็บไวน์ทุกขวด

ถ้าทรมานนักก็กลับไปนอนซะ.. // จ้องเบฟ

อย่าทำให้ผมต้องลองวิชาใหม่เลยน่าเบฟ

หยุดทำตัวรุ่มร่ามซะทีเถอะ

//ล็อกเบฟแน่นกว่าเดิม

สงบสติอารมณ์เอาไว้//นั่งดื่มกาแฟร้อน

ซะใจแล้วใช่ไหม อึก งั้นก็กลับมา อึก ตื่นขึ้นมาจากหลุมบ้าๆนั่น//มองฟ้า//พูดคนเดียว

นายตายไปแล้วเหรอ?? เฮ้น่าสนใจนะ...

มานั่งบนโต๊ะกันมั้ยเรน่า //ผายมือมาที่โต๊ะน้ำชา

วันนี้ฉันแบกมาด้วย วันนี้เป็นครัวซองน่ะ//ชวนเรน่า

พาหมอนั่นไปนอนซะ... // มองเบฟ บอกเอส

ไม่ล่ะ แค่กาแฟแค่นี้ก็พอ

ครับ คุณลอว์ //ลอกเบฟ เดินไปอย่างทุลักทุเล

คุณโคอะล่ามีอะไรกินอีกมั้ยฮะ??//กระดิกหาง(?)

แม่...อึก!//ไร้สติ

//มองเบฟ
แม่...???

........??........ // มองเบฟหน้นิ่ง

วันนี้ขนมเป็นครัวซองกับโดนัทจ้ะเด็กๆ //โหมดแม่เข้าสิง(?)

อึก กลับมา กลับมา//ไร้สติ

เฮ้อ...ฉันไม่รู้หรอกนะว่านายมีปมอะไร เจออะไรมา แต่ถ้านายเป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ นายจะโดดเดี่ยวมากเลยนะ //แบกเบฟ

//กาแฟหมด
//มองรอบๆ

คุณแม่โคอะล่าไงเบฟ...

ฉันไปเป็นเพื่อนนะเอส... // เดินตามเอสกับเบฟ

ผมต้องอยู่ อึก กับความโดดเดี่ยว
ความโดดเดี่ยวคือตัวผม แม่ ยัยตะกละ ซะใจ ซินะ//ไร้สติ

เฮ้??
ผมก็ไม่มีใครนะ...//พึมพำ

ฉันคิดว่าหมอนี่คล้ายฉันนะ... // หันไปคุยกับเอส มองเบฟเพ้อ

//มองคนไร้สติ//บ่นอะไรนั้น??

//กอดคุณแม่โคอะล่า
ตอนนี้คิดว่าผมเป็นลูกชายละกัน...

เอาไวน์ มาอีก//ฟั่นเฟือน

ไร้สาระชะมัด//ยัดขนมปังเข้าปาก

หมอนี่ก็คล้ายคุณโคอาล่าเหมือนกันครับ...คุณดูเป็นห่วงเขาจังนะครับ คุณลอว์ //ยิ้ม

เห วันนี้เป็นลูกชายฉันอีกแล้วหรอจ้ะ ฮึๆ //ลูบหัวลูน่า

ก็ผมอุตส่าห์แปลงโฉมมาซะ...น่าจะ...หล่อ...
ผมขอใช้ให้เต็มที่นะคร้าบคุณแม่~~
//อ้อน
//โดนลูบหัว

เลิกทีเถอะน่า... ขอโทษที่พานายกินไวน์... // มองเบฟเพ้อ

ก็แค่คิดว่าคล้ายกัน แต่ฉันมีคนช่วยไว้ เลยไม่เหมือนหมอนี่ // หันไปคุยกับเอส

อืม เป็นความเห็นอกเห็นใจสินะครับ....น่าอิจฉาหมอนี่แฮะ