เคะ. . .มันคือ. . .อะไร . . .เหรอครับ. . .

โกรธแค้นเคืองโกรธ~โทษผิวใย~~//นั่งอยุ่ในมุมมืด

ผิว...?//เลิกคิ้วนิดๆ

ผิวทำอะไรให้คุณเคืองโกรธ~~//นั่งโหยหวนอยู่มุมมืด

น..นี่....ผมไม่เคะนะครับ!!!//ขมวดคิ้ว

นี่ผมจริงจังนะครับ//นวดขมับ

หึ...//มองพี่โดเรีย

พี่โดเรียเคะๆๆๆ // ปรบมือรัวๆๆ

//คร้านจะเถียง

ผมควรจะหาหลักฐานมาค้านจริงๆสินะครับ//กุมขมับ

งั้นผมก็ต้องหาเหยื่อคนมาช่วยผมพิสูจน์แล้วล่ะครับ//ยิ้มดาร์ก

มีเด็กใหม่...มีเบฟ...//ทำหน้าเบื่อโลก

ยัยนี่ไง.. // ชี้ลูน่า

................
ดาจิ...//ลากหางเสียงสยอง

..ผู้หญิงไม่ได้ไม่ใช่หรอครับ//ยิ้มดาร์ก

//เริ่มนวดขมับ
...เอาแล้ว...

งั้นจะเอาใคร... ที่นี่ก็มีแต่ผู้หญิง.. // กอดอก

//มอง

//มองซ้ายแลขวา
...ดาจิแต่งชายซิ...

ก็ช่วยกันหาเหยื่อมาสิครับ...//ยิ้มดาร์ก

ไม่ได้นะ!! //เข้ามาห้ามทันที

ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน.. // กอดอก

เฮ้...
ดาจิ...เธอปลุกอะไรในตัวพี่โดเรียน่ะ...

จะไปรู้รึไง.. // กอดอก

อ่า..ผมไม่ทำอะไรผู้หญิงหรอกนะ//ยิ้มเหมือนเดิม

//มอง
ฟู่...

เฮอะ.. เคะ.. // พึมพำเสียงเบา

เฮ้ นายโซเฟีย(?) ห้ามทำอะไรสาวน้อยนะ //จ้อง

โซเฟีย...??
//กลั้นขำ

เอ๋?..ดาจินี่ท่าทางจะไม่เชื่อผมนะเนี่ย//ยิ้มดาร์กแล้วเดินต้อนดาจิเข้ากำแพง

เฮ้ย...??!//อึ้งกิน

เฮ้ย... พูดเล่นคบเพ่.. เชื่อก็ได้?? // ถูกต้อน

แล้วจะเชื่อผมได้รึยังล่ะครับ?//เอามือค้ำกั้นไม่ให้หนี

//มอง
//กุมขมับ

เชื่อค้าบเชื่อก็ได้(?) // เหงื่อตก

ก็ได้...?
ฮึ...//เอามือปิดปากกลั้นขำ

ก็ได้คืออะไรหรอครับ??//ยิ้มดาร์ก

ผมต้องการความจริงใจนะ//ยิ้ม

เฮ้ ออกไปจากโนดัจจี้นะโซเฟีย!//ดึงคอเสื้อออกมา

//ล็อคตัวทากิ

//เดินเข้าไปลากโซเฟียออกโดยยังมีลุน่าล้อคตัวอยู่

เชื่อพี่โดเรียไง... // หลับตาปี๋

//โดนลากตามไปด้วย
//หาที่ยึด

..//โดนลากแต่ไม่ขยับ

..ทำไมหรอครับคุณทากิ?//ยิ้มดาร์ก

อา...
//ก้มหน้า
//ลากทากิถอย

ก็ไม่ทำไมหรอกโซเฟีย แต่นายทำยังงี้มันไม่ถูก//จ้องหน้า

ออดไปเถอะพี่โดเรีย.. // มอง

เอาแล้ว...//เริ่มเหนื่อย

อ่า..ก็ได้ๆงั้นผมปล่อยล่ะ//ปล่อยมือแล้วถอยออกมาพร้อมรอยยิ้ม

เคะ.. // เสียงเบา วิ่ง

//จ้องหน้าโซเฟียอย่างไม่ชอบใจ

โฮ่ย...//มองดาจิ

..ดาจิครับบบบบบบบบ บ//ยิ้มดาร์ก

เดี๋ยวผมโกรธหรอก//ยิ้มหนักกว่าเดิม

อีกอย่างผมชื่อโดเรียนะครับคุณทากิ//ยิ้ม

//หลับหลังพุ่มไม้