พวกนายชอบเปียนโนไหม?

ชอบนะ...อยากเล่นด้วย...
แต่ครูบอกฉันว่า คนอย่างฉันเหมาะกับกลองชุดน่ะ...//เอวัง

ว้าว ชอบสิ ชอบมากๆเลย//ตาเป็นประกาย

อ้อ นิ้วไม่ถึงซินะ//มองลูน่า
//มองคนตาประกาย

ฉันกำลังจะชมนาย...//พึมพำ
นายพูดแบบนี้ฉันไม่ดีกว่า...//ทะมึน

ชมคนอื่นเป็นด้วย?

นายคิดว่าฉันจะใจดำขนาดนั้นเลยรึไง...//จ้อง

ไม่รู้ซิ สงสัยต้องแหวกดู//จ้องลำตัว

//หันหลัง
//จระเข้ฟาดหางใส่เบฟ

หึๆๆ//หลบ

ชิ...หลบทันด้วย...//พึมพำอย่างหัวเสีย

เปียโนน่ะอยากเล่นเป็นแต่.......ความอดทนไม่พอ//นั่งคอตก

เสียงเปียโนน่ะ ชอบนะ แต่เล่นไม่เป็นหรอก ฉันเล่นอย่างอื่น // ยืนฟัง

หนูเล่นเป็นแต่อูคูเลเล่//พึมพัม

ก็ชอบน่ะเสียงมันเพราะดี^^//ยิ้มให้//แต่ก็ยกเว้นพวกที่เล่นแบบ..เอ่อ.....//มองตัวเอง//แล้วพวกนายถนัดอะไรบ้างหล่ะ//มองคนอื่นๆ//

กีตาร์ หีบเพลง พอเล่นได้ แต่ไม่เก่งนักหรอก

คุณเล่นเองเหรอ? // นั่งฟัง

เพราะจังเลยนะคะ นี่คุณเล่นเองเหรอคะเนี่ย // จิบชา นั่งฟัง

ก็เล่นเปียโนได้อยู่หรอกนะ ซ้อมจนเบื่อแหละ//จิ้มเปีนโนเล่น

ผมเล่นเป็นแต่ไวโอลินฮะ//เดินไปจ้องเปียโน

เอ๋ ตุณเล่นไวโอลินเป็นด้วยเหรอคะ เก่งจัง ฉันเล่นอะไรไม่เป็นซักอย่างเลย // ก้มหน้างุด

...//หลับตาฟังเพลง

เล่นได้แค่ไม่กี่เพลงเองฮะกราเทียซัง//เดินไปหา

ก็ยังดีนะคะ ฉันนี่ล่นดนตรีไม่ได้เลย ขนาดขลุ่ยเป่าออกมายังมีแต่ลม // ยิ้มให้คุณคุโร่

เวลาผมเป่าขลุ่ยมันมีแต่น้ำลายฮะ

ฮะๆๆๆ ไม่ต่างกันนักหรอกค่ะ // นั่งจ๋อย คอตก

เหอะๆ นั่นสินะ//ละลายกลายเป็นเยลลี่