การทดลองไททันของคุณฮันซี่

ถ้าถามคุณฮันชี่ ผมว่าวันนี้ไม่ได้นอนแน่เลย

นอนให้เต็มอิ่มสามวัน แล้วค่อยมาถามสิ...

//ตายหน้าห้องพยาบาล

คุณฮันซี่...!!//พยุง

//นิ่ง...

นี่คุณฮันซี่...//กระซิบ
มีคนสนใจไททันคุณอยู่น่ะ...เขากำลังจะเอาไปแล้วด้วยล่ะ...

//หูผึ่งง//ปึง!!พังโลง//ใครที่จะเอาไททันฉันไป!!//ตะโกนเสียงดังยิ่งกว่าไซเรน - -

คราวนี้คุณก็ทำหน้าที่บรรยายไททันตามเดิมได้แล้วล่ะค่ะ...//ยิ้มกับตัวเองอย่างภาคภูมิใจ(?)

ขอบใจน่ะ^^//หยิกแก้มเบาๆแล้วปล่อยมือ

//จับแก้มตัวเอง
ฉันโดนคุณฮันซี่...หยิกแก้มล่ะ...//เป็นลม

ลูน่าเป็นอะไรไหม!!//รีบพาไปห้องปฐมพยาบาลอย่างเร็ว!!

//ลืมตานิดๆ
ไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ...แค่นี้เล็กน้อย//โดนอุ้ม

//เอามือประกบหน้าผากลูน่า//โชคดีจัง ตัวไม่ร้อน/ทำหน้าอย่างห่วงๆ

คุณ...จะทำให้ฉันเป็นลมอีกรอบนะคะ...//ผ่อนลมหายใจ

อ่า..ค่ะ ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วเนอะ^^//ยิ้มอย่างอ่อนโยน

ค...ค่ะ...เอ่อ...วางฉันลง...//อึกอัก

//วางลง//งั้นเราไปทำหน้าที่ให้ดีที่สุดกันเถอะ^^//ทำหน้าตามุ่งมั่น

ค่ะ...ฉันจะเป็นผู้ช่วยคุณเอง...//ยิ้ม

เธอไม่กลัวไททันหรอ? อ่า..ขอโทษที่ถามไร้สาระน่ะ งั้นไปลุยงานกันเถอะ!!//ยิ้มเหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่ๆ

ถ้ากลัว...
คงไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้หรอกค่ะ...//ตามคุณฮันซี่ไป

งั้นไปกันเลย!!//ยิ้มร่าเริง

//ตามคุณฮันซี่ไป

นั่งฟังด้วย จดด้วย //ว้าวน่าสนใจมากๆ // นั่งมอง

//วิ่งตามคุณฮันซี่ไป